Blackberry Tayberry: subtelności sadzenia i pielęgnacji

Opis odmiany

Hybryda "Tayberry" (lub "Tayberry") w Europie Zachodniej i Ameryce Północnej jest używana do przemysłowej uprawy owoców witaminowych. W Europie z 1 hektara uzyskuje się do 20 ton jagód. Przy uprawie na osobistych i małych działkach rolnych w naszych warunkach klimatycznych plon jest mniej zbierany, ale dość łatwo jest wyhodować ilość niezbędną do potrzeb rodziny lub do szybkiej sprzedaży na rynku.

Plon jednego krzewu, w zależności od jego wieku i objętości, waha się od 3 do 5 kg. Oczywiście współczesne odmiany jeżyny dają znacznie większe zbiory, ale smak dużych rubinowych jagód, które określane są jako słodka malina z cudownym owocowym posmakiem, tłumaczy zachwyt tych, którzy już zasiedlili krzak tej malinowo-jeżynowej hybryda na swojej stronie.

Pełzające pędy ezemaliny Tayberry dorastają do 3 metrów, a jeśli nie są ograniczone, to do 5 metrów. Są mocne i elastyczne, można je łatwo zapleść na drucie, a następnie jesienią zdjąć, zwinąć do czyszczenia na zimę. Pędy owocujące drugiego roku nabierają jasnego bordowego koloru, a młode - zielonego. Gałęzie pokryte są małymi, ale licznymi kolcami, bardziej przypominają miękkie szkarłatne kolce niż duże i ostre ciernie jeżyn.

Krzew daje pędy zastępcze w pierwszym roku tylko 3-4, później - do 6 sztuk. Owoce rubinowoczerwone mają wydłużony kształt, dorastają do 5 cm długości i ważą 7-10 g. Jasny bordowy (rubinowy) kolor świadczy o dojrzałości technicznej, po kilku dniach nabiera ciemniejszego odcienia i pełnej dojrzałości. Ta hybryda malin korzystnie wypada w porównaniu z jeżynami - na etapie pełnego dojrzewania jagody ujawniają całe bogactwo smaku i aromatu. Owocowanie trwa miesiąc, zwykle rozpoczyna się w połowie czerwca.

Krzew wygląda bardzo dekoracyjnie na wszystkich etapach wzrostu: lekko pofałdowane trójlistkowe liście są ciemnozielone, duże białe kwiaty mają jasnoróżowy odcień, owoce z każdym dniem stają się coraz bardziej żywe. Jagody są łatwe do zbioru, mimo kolczastych gałązek nie chowają się pod liśćmi, ale jest tu pewne niebezpieczeństwo – mogą się upiec w zbyt gorącym słońcu. Jagody są dość dojrzałe, nadają się do transportu, są doskonale zachowane przez kilka dni.

Bardzo ważne jest, aby ta ezemalina była odporna na główne choroby swoich rodziców i łatwo przystosowywała się do warunków każdego klimatu. Jej odporność na zimę jest średnia, wskazane jest przykrycie krzewu nawet w regionach południowych, ponieważ bez śniegu cała nadziemna część buszu może zamarznąć. Wadami tej hybrydy malinowo-jeżynowej są małe plony i ciernie.

Brytyjscy hodowcy 30 lat temu stworzyli kolejną hybrydę, której cechy w dużej mierze pokrywają się z „Tayberry”, nazwaną „Buckingham Tayberry”. Ta nowa hybryda jeżyny i maliny nie ma kolców, owocuje do 6 tygodni, jej jagody są nieco kwaśne niż ciernisty krewniak, ale dorastają do 8 cm i przybierają na wadze 15 g.Zwiększyła się również wydajność nowej hybrydy.

Wideo „Malina Tayberry”

Rzuć okiem na recenzję hybrydy Tayberry Raspberry / Blackberry i dowiedz się więcej o jej cechach i doświadczeniach z uprawą.

Przygotowanie do lądowania

Ezemalinę można sadzić na stronie wiosną lub jesienią. Sadzonkę można zabrać nawet w środku lata, ale częściej na stałe miejsce wzrostu sadzi się wiosną, gdy tylko pozwala na to gleba, lub jesienią po zakończeniu sezonu wegetacyjnego. Wskazane jest wcześniejsze przygotowanie gleby. Ta hybryda nie jest zbyt wybredna pod względem składu, ale aby wyhodować zdrowy krzew i uzyskać obfite zbiory, zaleca się sadzenie jej w pożywnej glinie. Jeśli więc sadzonek ma zostać posadzony na wiosnę, już jesienią po zbiorach, warto znaleźć otwarte miejsce chronione przed przeciągami, oczyścić teren z trawy, wykopać bagnet łopatowy na głębokość, wybrać wszystkie korzenie, kamienie, gruz. W ciężkich glebach warto dodać torf lub piasek dla lepszej oddychalności. Jeżeli w tym miejscu istnieje ryzyko gromadzenia się roztopów lub zastoju wody z innego powodu, warto przygotować drenaż.

Możesz zastosować nawóz na całej powierzchni terenu, zwłaszcza jeśli planujesz posadzić kilka krzewów lub 1 metr kwadratowy na jeden krzak. Zwykle przynoszą kilka wiader kompostu lub próchnicy, dodają wapno do kwaśnej gleby (ta hybryda, podobnie jak jej rodzice, preferuje glebę obojętną) lub po prostu popiół drzewny. Lub możesz wykopać dziurę (dla każdego krzaka), włożyć do niej nawozy, posypać ziemią i pozostawić do wiosny. Podczas sadzenia wiosną nawozy są natychmiast układane w dołach, tylko trzeba upewnić się, że między nimi a korzeniami znajduje się warstwa ziemi, w przeciwnym razie korzenie mogą się poparzyć.

Technologia lądowania

Wybierając materiał do sadzenia, należy dokładnie zbadać korzenie i pędy - muszą być żywe, nie suche, bez uszkodzeń. Wskazane jest trzymanie korzeni w ziemi za pomocą glinianej grudki i opuszczenie ich do dziury.

Wykopany jest dołek o średnicy i głębokości 0,5 m, sadzonka jest obniżana o kilka centymetrów niżej, niż rosła wcześniej, ale szyjka korzeniowa musi koniecznie pozostać nad ziemią.

Sadzi się kilka krzewów w rzędach, pozostawiając między nimi do 2 m wolnej przestrzeni, między roślinami w rzędzie warto zostawić luki do 1,5 m. Miejsce powinno być otwarte, ale idealne warunki, zwłaszcza jeśli jest upalne lato oczekuje się maksymalnego nasłonecznienia w godzinach porannych i wieczornych, a po południu pożądane jest zapewnienie półcienia.

Po opuszczeniu korzeni do przygotowanego dołka, przysypaniu ziemią i obfitym podlewaniu, ogrodnicy zwykle mulczują obszar przyszypułkowy torfem, kompostem, sianem - opóźni to parowanie wilgoci, utrzyma temperaturę i zapobiegnie wzrostowi chwastów. Pędy przycina się do żywego pąka, pozostawiając 30 cm od ziemi. Jeśli sadzenie odbywa się jesienią, roślina jest dodatkowo przykrywana na zimę, ale aby nie było zbyt gorąco, w przeciwnym razie pąki mogą stać się odporne.

Funkcje pielęgnacyjne

Ezhemalina, podobnie jak jej najbliżsi krewni, uwielbia wilgoć, ale nie stojącą wodę, więc podlewanie powinno być wystarczające, susza doda kwas do owoców, a podlewanie w pobliżu korzeni może prowadzić do ich rozkładu. Gleba wokół łodyg musi być rozluźniona, ale korzenie nie mogą być uszkodzone. Chwasty wokół krzaków należy usuwać w odpowiednim czasie, nie wolno pozostawiać trawy i opadłych liści, aby nie stwarzać warunków do rozmnażania się szkodników i zarodników grzybów - patogenów.

Wiosną, zanim pąki ożyją, usuwa się izolację zimową, bada się pędy, przeprowadza się przycinanie sanitarne. Następnie pędy są wiązane na kratach. Latem niektórzy ogrodnicy skracają pędy pełzającej jeżyny, aby stymulować wzrost gałązek owocowych, hybryda Tayberry tego nie potrzebuje. Następne przycinanie powinno nastąpić jesienią, kiedy pędy zostaną usunięte z kratek, rozwinięte, odcięte te, które przynoszą owoce, zbadać pędy pierwszego roku, usunąć słabe, skrócić dobre o jedną trzecią i przykryć je na zimę.Podczas przycinania krzewy są znormalizowane: jesienią pozostawiają od 7 do 9 pędów zastępczych, a wiosną usuwają te, które ucierpiały na zimę lub po prostu najsłabsze, tak aby pozostało 4-6 pędów do owocowania. Większa ich ilość nie da większego plonu, tylko jagody mogą stać się mniejsze, a sama roślina jest słabsza.

Wygodne jest wiązanie pędów za pomocą wentylatora - gałęzie owocujące są mocowane w jednym kierunku, a młode w drugim. Niektórzy ogrodnicy sugerują kształt miski, aby zapobiec zgrubieniu, aby wszystkie gałązki, kwiaty i owoce miały wystarczająco dużo powietrza i światła. W upalne lato, pod palącymi promieniami słońca, dojrzałe jagody mogą się upiec lub płynąć. Aby temu zapobiec, na krzaku rozciąga się siatkę, tworząc półcień. Dobrze, jeśli roślina jest chroniona przed zbyt agresywnym słońcem w środku dnia.

W razie potrzeby nawozić. Wiosną zwykle stosuje się humus lub złożony nawóz bogaty w azot. Ponadto podczas kwitnienia i dojrzewania owoców roślina nie potrzebuje już tak dużo azotu, jeśli stosuje się nawożenie, nacisk kładzie się na związki zawierające potas.

Reprodukcja

Ezemalina rozmnaża się przez warstwy, które łatwo się zakorzeniają. Ta hybryda nie daje potomstwa korzeniowego, z wyjątkiem podziału korzenia. Sadzonki korzeniowe można ciąć jesienią, skracając pędy.

Choroby i szkodniki

Ezhemalina "Tayberry" wykazuje niesamowitą odporność na tradycyjne choroby jeżyn i malin. Główne szkodniki, głodne słodkich jagód, pojawiają się po owocowaniu. Mszyce mogą stanowić zagrożenie. Konieczne jest dokładne zbadanie pędów, jeśli zostaną znalezione owady, konieczne jest pilne pocięcie i zniszczenie zainfekowanych części oraz potraktowanie całej rośliny naparem popiołu lub tytoniu. Zwykle nie chodzi o chemikalia.

Wideo „Malina Buckingham Tiberry”

Ten film opowie Ci o historii hybrydy malinowo-jeżynowej Buckingham Tiberry i jej zaletach.