Opieka nad rododendronem jesienią i przygotowanie do zimy bez większych kłopotów

Główne zasady

Różanecznik, podobnie jak wiele roślin ozdobnych, jesienią składa pąki kwiatowe na kolejny rok. Okres wegetacyjny rozpoczyna się wkrótce po kwitnieniu. Przez całą jesień pąki dojrzewają, by wiosną kwitnąć i zachwycać swoim blaskiem. Głównym zadaniem w tym okresie jest dołożenie wszelkich starań, aby pąki nie zamarzły zimą, a rośliny pozostały w tej samej formie, w jakiej weszły w zimę.

Zaczynają pokrywać krzewy nie wcześniej niż temperatura w ciągu dnia spada poniżej 3-5 ° C, a nawet wtedy tylko zimozielone, które są bardziej wrażliwe na zimno. Gatunki liściaste i półzimozielone można schronić później, gdy temperatura spadnie do -10°C. Rododendrony są dość odporne na zimę, więc nie trzeba się obawiać, że zamarzną. Przeciwnie, zbyt wczesne ocieplenie jest szkodliwe dla krzewów, ponieważ kołnierz korzeniowy zacznie się podważać.

Wideo „Przygotowanie do zimy rododendronów”

W tym filmie dowiesz się, jak prawidłowo przygotować rododendrony na zimę.

Przycinanie i karmienie jesienią

Przygotowanie krzewów na zimę obejmuje kilka czynności, w tym przycinanie i nawożenie, które stanowią podstawę udanego zimowania. Warto od razu wyjaśnić, że rośliny te nie wymagają przycinania formującego, ponieważ mają genetycznie poprawny kształt krzewu w 99%. Dlatego przed zimowaniem przeprowadza się tylko usuwanie uszkodzonych pędów.

Jedynym powodem przycinania jest odmłodzenie buszu. Jeśli stracił efekt dekoracyjny i przestał wspaniale kwitnąć, to po kwitnieniu pędy przycina się 2-3 cm powyżej poziomu uśpionych pąków. Po 2-3 tygodniach pąki wyrosną, a do przyszłego roku efekt dekoracyjny krzewu zostanie przywrócony.

O wiele ważniejsze jest zapewnienie roślinom pokarmu na zimę. Aby to zrobić, na miesiąc przed nadejściem mrozu, gdzieś w połowie października, wprowadza się mieszanki fosforowo-potasowe, które nie zawierają azotu. Może to być superfosfat podwójny lub osobno potas i fosfor. Aby nie spalić cienkich korzeni, krzewy są wstępnie podlewane, a na wilgotną glebę aplikowane są nawozy.

Korzenie rododendronów są płytkie i płytkie, więc nie znoszą suszy i potrzebują podlewania przez całą jesień. Im więcej wilgoci wchłaniają, tym łatwiej zimują. Jest to szczególnie ważne w przypadku odmian zimozielonych. Aby zimowanie było udane, ich liście muszą być dobrze nasycone wilgocią.

Schronisko zimowe

Zimowa ochrona krzewów składa się z dwóch obowiązkowych środków - ściółkowania korzeni i wznoszenia schronienia. Aby korzenie nie zamarzały, należy je przykryć warstwą organiczną o grubości 15–20 cm (liść, igły lub torf). Mech torfowiec jest idealny do tego celu.

Korona krzewów wymaga ochrony nie tylko przed mrozem, ale także przed wiatrem, obfitym śniegiem i palącym lutowym słońcem. Z tym zadaniem poradzi sobie tylko schron ramowy. Takie konstrukcje można kupić gotowe lub zbudowane samodzielnie.Przyjrzyjmy się bliżej, jak i jaki jest najlepszy sposób na pokrycie rododendronów na zimę.

Zakupione projekty

W każdym sklepie ogrodniczym możesz kupić tanie schronienia specjalnie dla rododendronów lub azalii. Nie ma zasadniczej różnicy, ponieważ obie rośliny należą do tego samego gatunku. Schronisko to druciana rama, na którą naciągnięta jest osłona ogrodowa, mocowana na dole. W użytkowaniu jest wygodny, szybki w montażu i demontażu, jednak wielu ogrodników zwraca uwagę na niską wytrzymałość takich konstrukcji.

Autokreacja

Bezpieczniej jest samodzielnie wykonać schronienie w postaci chaty lub „domu” o wysokości 1-1,4 m. Taka konstrukcja nie pozwoli na zaleganie śniegu, zapewni normalną wymianę powietrza i zapobiegnie uszkodzeniom gałęzi.

Do budowy ramy można wykorzystać dowolne dostępne w gospodarstwie materiały:

• łuki z tworzywa sztucznego lub metalu;
• cienkie deski, drewniane belki;
• kawałki metalowego zbrojenia;
• do schronienia: mrugnięcie ogrodowe, juta, tektura falista, sklejka;
• małe rośliny można przykryć kartonowym pudełkiem.

Do schronienia nie można używać polietylenu ani spunbond - pod tymi materiałami gromadzi się kondensacja, co prowadzi do debaty i gnicia roślin.

Punkt orientacyjny dla odmian

Cechy odmianowe są ważnym kryterium, od którego zależy pielęgnacja rododendronów i schronienie jesienią. Wszystkie krzewy są inne: niektóre są wrażliwe na zimno, inne na słońce i wilgoć, więc każdy gatunek ma swoje własne zasady:

• odmiany liściaste o elastycznych pędach do 1,5 m wysokości na zimę przygina się do ziemi i posypuje grubą warstwą liści, igieł lub torfu;
• niskie rododendrony liściaste są wiązane u góry, a jeśli krzew jest bardzo rozłożysty, jest dodatkowo ciągnięty za pomocą liny, aby pąki nie stykały się z materiałem pokrywającym;
• gatunki zimozielone do 1 m wysokości pokryte są jutą, niewymiarowe krzewy mogą być pokryte świerkowymi gałązkami;
• karłowate odmiany japońskie o wysokości 0,3–0,5 m są obficie podlewane i przykrywane osłoną, czasami takie rośliny przesadza się do doniczek i przechowuje w chłodnym miejscu do wiosny;
• odmiany wielokwiatowe nie boją się mrozu, dlatego są zamykane tylko przed słońcem za pomocą ramy pokrytej włókniną.

Instrukcja zamknięcia

Podczas wykonywania i instalowania ramy własnymi rękami wszystkie materiały i zapasy należy przygotować z wyprzedzeniem. W trakcie pracy na pewno przyda się piła lub wyrzynarka, piła do metalu do cięcia metalu, wiertarka lub śrubokręt, wkręty, nożyczki, sznurek lub elastyczne plastikowe łączniki.

Techniki wdrożeniowe

Decydując o sposobie schronienia, należy wziąć pod uwagę wiek krzewu, jego objętość, a także przynależność do gatunku. Rozważ kilka łatwych do wdrożenia opcji:

1. Namiot w formie wigwamu o 15–20 cm wyższy od samej rośliny zbudowany jest z 3 prętów lub kawałków zbrojenia. Pokrowiec jest naciągany na ramę tak, aby spód leżał na ziemi. Krawędzie okładki mocowane są cegłami lub kamieniami i zasypywane ziemią.
2. Rama łukowa z kilkoma poprzeczkami z drutu jest zbudowana z łuków z tworzywa sztucznego lub grubego drutu. Narzuca się na nią izolację, zawiązuje się u góry, a spód dociska się cegłami.
3. Pochyłe ogrodzenie jest instalowane z metalowej siatki, na której kładzie się i mocuje izolację.
4. Czworokątna rama z pochyłym dachem wykonana jest z belek lub wzmocnienia. Góra pokryta jest sklejką, a boki dowolną izolacją. Jest to wygodna opcja dla nisko rosnących krzewów.

Szkolenie według obszaru

Jak wspomniano powyżej, rododendrony są dość odporne na zimę, a wiele odmian w umiarkowanym klimacie kontynentalnym regionu moskiewskiego lub regionu Wołgi może zimować bez schronienia. Bliżej wiosny wystarczy je po prostu zacienić, aby wiatr i słońce nie uszkodziły pędów. Schronienie jest konieczne tylko w tych regionach strefy środkowej, w których zimą często występują roztopy.

W przypadku regionów północnych z długimi i mroźnymi zimami lepiej wybrać odmiany odporne na zimę, ale potrzebują one również solidnego schronienia. Krzewy zimozielone, oprócz ramy i izolacji korzeni, zaleca się całkowicie przykryć liśćmi, słomą lub wypełnić tymi materiałami przestrzeń w schronie.

Główne błędy

Jakie błędy w procesie schronienia mogą zakłócać pomyślne zimowanie:

• zbyt cienkie łuki ramy - mogą uginać się pod ciężarem śniegu;
• bliskie położenie gałęzi do ramy - w kontakcie z zamarzniętym schronieniem pąki szybko zamarzają;
• pokrywa nie zamocowana na dole;
• brak ściółki - prowadzi do zamarzania korzeni;
• niewystarczające podlewanie przed schronem;
• przedwczesne schronienie;
• użycie filmu.

Zimowa pielęgnacja krzewów polega na utrzymaniu schronienia w stanie nienaruszonym: potrząsanie śniegiem, terminowa wymiana pokrycia w przypadku uszkodzenia.

Zdemontuj ramę na wiosnę, kiedy nagrzewa się nie tylko powietrze, ale i gleba. Jeśli zima jest spóźniona, a ziemia nie rozmroziła się, możesz podlać krzew ciepłą wodą - ta procedura ogrzeje glebę i sprawi, że roślina się obudzi.