Cechy i zasady uprawy tui wschodniej w kraju: porady od profesjonalistów

Opis tui wschodniej

Inną nazwą używaną w podręcznikach botaniki jest płazińca. Wynika to z blaszkowatej budowy pędów z wieloma małymi igłami, które rosną na kilku pniach i tworzą piramidalny kształt, zwłaszcza we wczesnych latach wzrostu. W przyszłości gałęzie rosną, tworząc bardziej zaokrągloną koronę.

Ojczyzną kultury są północne Chiny. Biota jest nawet uważana za symbol Pekinu. Wschodnia tuja rośnie bardzo powoli, być może dlatego oczekiwana długość życia rośliny wynosi ponad 150 lat. Wysokość dojrzałych drzew sięga 15–20 m, aw sprzyjających warunkach drzewo dorasta do 35 m. Średnica korony dorasta do 10 m lub więcej.

Biota zaliczana jest do roślin iglastych z rodzaju jałowców nagonasiennych. Cyprys, sekwoja, taksodium i jałowiec są uważane za krewnych tui. Podczas dekorowania krajobrazu wschodnia Tuyu służy jako żywopłot. W tym celu uprawia się różne odmiany w różnych odcieniach.

Wideo „Przyczyny żółknięcia tui”

W tym filmie ekspert opowie o przyczynach żółknięcia tuji, a także podzieli się swoim doświadczeniem w pielęgnacji rośliny.

Wspólne odmiany bioty

Ten rodzaj cyprysów ma 6 odmian, które różnią się od siebie.

Nana Aurea

Roślina ta jest często wykorzystywana w projektowaniu krajobrazu. Ma wysokość do 2 m, a średnicę osiąga 70 cm, nazywana jest „drzewem życia” ze względu na bardzo powolny wzrost (5 cm rocznie) i długowieczność. Botanicy twierdzą, że ta odmiana może przekroczyć kamień milowy tysiąclecia.

Nana Aurea woli rosnąć w słonecznych, dobrze oświetlonych miejscach. Umieszczając go w zacienionej stronie budynku, będzie można zauważyć, jak korona zacznie się przerzedzać, a roślina uschnie. Latem pędy bioty będą miały złoty odcień, a zimą mienią się brązowymi kwiatami.

Yustinka

Wraz z Aureai odmiana ta określana jest jako karłowata. Wyhodowana przez polskich hodowców Yustinka ma kształt kolumnowy i roczny wzrost 10–11 cm, uformowane gałęzie są skierowane prosto w górę i stanowią kręgosłup dla gałęzi w kształcie wachlarza o ciemnozielonym kolorze. W przeciwieństwie do poprzedniej odmiany Yustinka jest mrozoodporna.

Morgan

Osiągnięcie australijskich hodowców odróżnia tę odmianę od innych jaśniejszym kolorem igieł, który jest nieodłączny w okresie wiosenno-letnim o jasnym szmaragdowym odcieniu. Zimą kolor zmienia się na brązowo-czerwony lub pomarańczowy.Korona piramidalna, spiczasta w górnej części, jest nasycona gęstą roślinnością pędów i nie musi tworzyć konturu.

Platykkladus

Roczny wzrost tej odmiany sięga 15 cm, uprawia się ją w postaci bujnych krzewów o jasnozielonym kolorze ze stożkową koroną. Dojrzałe drzewa dorastają do 10 metrów wysokości, a średnica pnia do 1 m.

Piramidalis

Rzadka odmiana bioty, która bezboleśnie znosi przebywanie w cieniu. Wiosną pędy rośliny są podatne na oparzenia słoneczne. Aby tego uniknąć, zaleca się przykrycie krzewu agrowłóknem w okresie wczesnego topnienia śniegu. Kultura ma kształt wąskiej kolumny, osiąga wysokość 4 m z koroną 0,8–1,5 m. Żółty kolor drzew płaskolistnych nie zmienia się przez cały rok.

Złoty Minaret

Odmiana mrozoodporna, ale wymaga ochrony przed przeciągami i silnymi wiatrami. Ma żółty odcień, który zmienia się na zielony, gdy roślina znajduje się w półcieniu. Komfortowe warunki stwarza ściółkowanie kręgu pnia torfem lub korą drzewną. Dorasta do 3-4 m przy koronie o średnicy 1-1,5 m.

Subtelności sadzenia i cechy uprawy

Takie odmiany orientalnych tuje, takie jak Harmony, wymagają terminowej i właściwej pielęgnacji, szczególnie we wczesnych stadiach wzrostu.

Ustalenie dat lądowania

Mieszkańcy lata mogą sadzić tuję na miejscu w dowolnym letnim miesiącu. Aby jednak roślina lepiej przystosowała się do miejsca rozmieszczenia przed mrozem, zaleca się sadzenie na początku maja. Jeśli nie było to możliwe w okresie wiosenno-letnim, to połowa września będzie ostatecznym terminem, aby biota mogła wytrzymać mroźną pogodę.

Wymagania dotyczące światła i wilgotności

Przy określaniu miejsca sadzenia należy wziąć pod uwagę światłolubność bioty i pamiętać, że tylko niektóre odmiany mogą czuć się komfortowo w cieniu.

Po obfitym nasyceniu gleby wodą procedurę powtarza się co najmniej raz w tygodniu - aż sadzonki będą młode. Między podlewaniami korony drzew są nawadniane 1 lub 2 razy w tygodniu. W tym przypadku brana jest pod uwagę specyfika terenu, na którym dokonano sadzenia.

Wymagania dotyczące podłoża

Biota dobrze zakorzenia się na glebach gliniastych, torfowych i bagiennych, gdzie wymagania dotyczące nawadniania są złagodzone. Podczas przesadzania dorosłej rośliny nie ma wielkich wymagań dla gleby. A podczas sadzenia sadzonek przygotowuje się specjalną kompozycję z dwóch części darni i jednej części piasku. Kompozycje miesza się i wylewa przygotowany otwór, który wykopuje się na głębokość 0,8-1 m. Na dnie drenaż wykonuje się za pomocą grubego żwiru lub innych improwizowanych środków.

Algorytm lądowania

Podobnie jak w przypadku uprawy wszelkich roślin w okolicy, musisz przestrzegać następujących zasad:

• ustawić datę lądowania, maj jest uważany za optymalny;
• wybierz miejsce, najlepiej słoneczne;
• zaznacz położenie drzew, wykop dla nich dziury;
• sadzić drzewa, pokrywając korzenie przygotowaną glebą, obficie podlewać;
• w pierwszych latach zadbaj o regularne nawadnianie systemu korzeniowego i nawadnianie korony bioty.

Tryb nawadniania i karmienia

Tuja wschodnia jest karmiona wiosną. W tym celu stosuje się złożone nawozy na bazie mineralnej. Jeśli te zostały użyte podczas sadzenia, następny pogłówny opatrunek można wykonać za dwa lata.

W żadnym wypadku biota nie powinna być nawożona świeżym obornikiem - wpłynie to niekorzystnie na system korzeniowy i boleśnie wpłynie na samo drzewo.

Ważną rzeczą przy pielęgnacji tui jest sposób utrzymywania wilgotności.Oprócz regularnego cotygodniowego podlewania systemu korzeniowego nawadnianie korony jest zabiegiem obowiązkowym, szczególnie w pierwszych latach życia rośliny.

Przycinanie i kształtowanie korony

Gdy sadzonka ma trzy lata, plon jest przycinany. Taka praca jest wykonywana latem. Bezbolesność tego zabiegu pozwala na ukształtowanie pożądanego konturu korony, który z łatwością wpasuje się w krajobraz okolicy. Suche gałęzie są usuwane niezależnie od wieku drzewa i pory roku.

Przygotowanie do zimy

Sadzonki do pięciu lat wyrastają na dużą wysokość, a przestrzeń przy pniu pokryta jest torfem. Aby zaizolować młode drzewo, owija się je włókniną lub przykrywa świerkowymi gałązkami na zimę. Niektórzy ogrodnicy próbują zimą pokryć wschodnią tuję śniegiem, ale takie środki rzadko dają pożądany rezultat.

Jeśli wiosną na pniu drzewa zostaną znalezione pęknięcia, są one uszczelniane smołą ogrodową, a następnie upewniają się, że te obszary są wyleczone. Biota jest słabo przystosowana do mrozów poniżej 20 stopni. Tylko niektóre odmiany charakteryzują się zwiększoną odpornością na zimę.

Metody hodowlane dla tuji wschodniej

Jak przystało na większość roślin ozdobnych, biota rozmnaża się dzieląc krzew, sadzonki i nasiona.

Uprawa z nasion

Aby wyhodować tuję w ten sposób, nasiona zbiera się jesienią i przechowuje w chłodnym miejscu do wiosny. Takie przechowywanie będzie podobne do naturalnego znajdowania nasion pod śniegiem. Wraz z nadejściem wiosny w glebie powstają bruzdy o głębokości do 1 cm, w których umieszczane są nasiona.

Aby zachować wilgoć, pokrywa się je torfem lub trocinami. Po pojawieniu się pierwszych pędów grządka jest ściółkowana, a nawozy mineralne pomogą sadzonkom wzmocnić się w pierwszych etapach życia. Nawozy stosuje się nie więcej niż 2 razy w miesiącu przy zachowaniu niskiego stężenia składników mineralnych.

W pierwszym sezonie sadzonki wzrosną nie więcej niż 5-8 cm, młode drzewa przesadza się dopiero po nadejściu trzeciej wiosny.

Sadzonki

Na początku czerwca glebę do sadzenia przygotowuje się z mieszanki darni, torfu i ziemi. Następnie dwuletnie sadzonki są odłamywane razem z „piętą”, a miejsce złamania traktuje się specjalnym stymulatorem wzrostu. Następnie gałązki zakopuje się w mieszance do sadzenia i przykrywa, aby utrzymać wilgotny mikroklimat.

Każdego dnia folia jest podnoszona do wietrzenia, wydłużając okres ekspozycji sadzonek na powietrze. W takim przypadku gleba nie jest podlewana, ale nawadniana.

Na zimę młode sadzonki przykrywa się suchymi liśćmi, aby chronić je przed możliwym przemarznięciem.

Dzieląc krzak

Wielopniakowa struktura wschodniej tui pozwala podzielić krzew młodej rośliny i bez większego wysiłku uzyskać dwa zamiast jednego drzewa na raz. Tę procedurę najlepiej wykonać wiosną. Nie warto całkowicie wykopać sadzonki. Najlepiej byłoby uwolnić połowę korzeni i starannie odciąć dolną łodygę bioty.

Możliwe trudności w uprawie tui

Roślina ciepłolubna jest podatna na wpływ nieprzyjemnych czynników środowiskowych. Może cierpieć z powodu szkodników i chorób, a jego wygląd straci na atrakcyjności. Ważne jest, aby zidentyfikować problem na czas i go rozwiązać.

Pospolite choroby

Podobnie jak większość jałowców, płaskie liście są podatne na następujące choroby:

• zaraza późna;
• brązowy włócznia;
• fusarium.

Każda z tych chorób objawia się zewnętrznie żółknięciem i wysychaniem pędów. Aby uniknąć śmierci rośliny, podejmowane są środki zapobiegawcze, takie jak traktowanie korzeni wapieniem, a korona jest spryskiwana „Cyrkonem” lub „Fundazolem”.

Inwazja szkodników

Poważnym wrogiem tui jest fałszywa tarcza i mszyce. Klęska pędów, zauważalna przez rosnące żółknięcie, może zniszczyć biotę. Aby pokonać małe szkodniki, użyj takich chemikaliów jak "Antio", "Karbofos", "Rogor".

Inne problemy

Niewłaściwe sadzenie, a także niewłaściwa pielęgnacja mogą powodować żółknięcie liści lub wysychanie pędów. Nadmierna wilgotność gleby i częste dokarmianie prowadzą do gnicia systemu korzeniowego. Klarowanie poszczególnych pędów wskazuje na brak żelaza, a kora staje się czarna, gdy sadzonka jest oznaczona przez koty lub psy. Wszystko to musi być dokładnie monitorowane, aby chronić drzewo płaskolistne przed szkodliwymi skutkami.

Opis różnych rodzajów tui wschodniej, cechy jej uprawy i pielęgnacji pomogą ogrodnikom upiększyć ich letni domek i stworzyć krajobraz, który zostanie zapamiętany dla drogich gości.

Uprawiaj różne rodzaje upraw cyprysów na swoich podwórkach, od karłowatych odmian orientalnych po zachodnie olbrzymy, takie jak Semperaurea. Niech te rośliny wniosą pozytywność do Twojego życia i dodają dobrego nastroju, niezależnie od pory roku i pogody.