Jak wygląda trawa żubrowa i gdzie jest używana?

Opis i obszar dystrybucji żubrów

Botanicy klasyfikują kulturę jako bylinę rodziny Myatlikov. Jest powszechnie znany pod różnymi nazwami: ladnik, pachnący chapoloch, turovka. Oto szczegółowy opis rośliny:

1. Kłącze jest wydłużone, rozgałęzione, pełzające. Pokryty wiązkami cienkich stojących korzeni pogrupowanych w węzły.
2. Łodyga prosta, gładka, pokryta guzkami. Dorasta do 40-100 cm.
3. Liście znajdujące się bliżej ziemi są zielone, do 50 cm, lancetowate. Nad pniem nabiera szarawego odcienia, skracając się do 3 cm.
4. Kwiatostany wiechowe typu kłoskowego, kruche. Kolor jest srebrzysto-brązowy.
5. Owoce z drobnymi nasionami, ciemnobrązowe. Owocowanie następuje w sierpniu.

Okres wegetacyjny przypada na koniec maja, do połowy czerwca nasiona opadają, a łodyga wysycha. Kultura jest odporna na zimno. Smak zieleniny jest cierpki z domieszką goryczki.

W naszym kraju żubry rosną wszędzie, od regionów Europy po Syberię i Daleki Wschód. Również kultura jest szeroko rozpowszechniona na Kaukazie i Ukrainie. Na wolności trawa rośnie:

• wzdłuż dróg;
• w lasach iglastych i liściastych;
• nad brzegami rzek;
• w cienkich zaroślach;
• na zboczach niskich gór.

Odmiany kultury

Łącznie w przyrodzie występuje około 30 odmian żubrów, choć rozpowszechnionych jest tylko 8 gatunków. W Rosji jest tylko 3:

• pachnący, nazwany tak ze względu na namacalny aromat;
• step, rozpowszechniony w bezmiarze kraju;
• południowy, rosnący w zachodnich regionach Rosji, jest rzadkim gatunkiem, ale to on jest częściej używany w kuchni.

Właściwości lecznicze są nieodłączne we wszystkich znanych odmianach kultury.

Skład chemiczny i właściwości użytkowe

W przypadku przepisów ludowych odpowiednia jest tylko nadziemna część rośliny (nie stosuje się kwiatostanów i korzeni). Łodyga i liście zawierają składniki takie jak:

• witamina C (kwas askorbinowy);
• cała grupa witamin B i PP;
• kwasy organiczne;
• alkaloidy;
• gorycz;
• kumaryna;
• umbelliferon.

To właśnie kumaryna odpowiada za przyjemny zapach zioła. Ponadto kultura jest bogata w pierwiastki śladowe, w tym żelazo i fosfor, potas i wapń, miedź, cynk i wiele innych.

Ze względu na obecność kwasu askorbinowego roślina wykorzystywana jest jako przeciwutleniacz, wzmacniający tkankę kostną i normalizujący metabolizm. Kwas ferulowy spowalnia starzenie się komórek skóry, chroni przed oparzeniami słonecznymi. Alkaloidy utrzymują mięśnie w dobrej kondycji. Goryczka pobudza apetyt.

Zubrovka ma również inne przydatne właściwości:

• stymuluje produkcję mleka u matek karmiących;
• ma działanie antyseptyczne;
• stabilizuje pracę serca i naczyń krwionośnych;
• pomaga walczyć ze stresem;
• ma działanie tonizujące;
• zatrzymuje krwawienie;
• jest odporny na bakterie.

Szkody i przeciwwskazania do stosowania

Chociaż lekarze nie odnotowali bezpośredniego negatywnego wpływu żubra, istnieje ryzyko wystąpienia działań niepożądanych związanych z przedawkowaniem. Oznacza to, że wszelkie leki zawierające żubry należy przyjmować wyłącznie po konsultacji z lekarzem.

Oto lista możliwych negatywnych czynników:

1. Bół głowy.
2. Pojawienie się gorzkiego smaku w mleku matki. Lodowiec nie powinien być stosowany w dużych ilościach w celu zwiększenia laktacji.
3. Pogorszenie dobrostanu zwierząt gospodarskich, które otrzymywały trawę w postaci paszy.

Zubrovka nie jest stosowana w oficjalnej medycynie, należy zachować ostrożność podczas przyjmowania tradycyjnej medycyny.

Oto lista dolegliwości, w przypadku których stosowanie żubrów jest przeciwwskazane. Kategorycznie niemożliwe jest użycie zioła, gdy:

• choroby przewodu żołądkowo-jelitowego;
• indywidualna nietolerancja kulturowa;
• problemy ze snem;
• zaburzenia nerwowe;
• ciąża.

Wideo „Opis i zastosowanie trawy żubrowej”

W tym filmie opisano zalety i zastosowania wieloletnich roślin zielnych.

Zakresy ziela żubrów

Przyjemny smak, przydatne składniki i pyszny aromat pozwoliły kulturze stać się popytem w różnych sektorach gospodarki narodowej. Wszystkie składniki zioła mają swoją wartość.

W medycynie ludowej

Tradycyjni koneserzy od dawna umieszczają ziele żubrów w wielu przepisach. Łodyga rośliny i liście są uważane za przydatne, na ich podstawie przygotowywane są napary wodne i nalewki alkoholowe. Suszony aromatyczny żubr służy jako surowiec do przygotowania mikstur.

Aby wzmocnić układ odpornościowy

Napar jest często pijany profilaktycznie jako ogólny tonik. Koncentracja ziół powinna być ograniczona do minimum. Dla tego:

• 10 g zielonych liści lub pędów jest zmiażdżonych;
• zalać szklanką wrzącej wody i pozostawić na 10 minut;
• przefiltrować przez gazę.

Podgrzany produkt należy wypić 1/2 szklanki 3 razy dziennie przed posiłkami.

Aby zwiększyć apetyt

Oto przepis, który pomaga poprawić apetyt, złagodzić zmęczenie i złagodzić cierpienie w przypadku zaburzeń układu pokarmowego.

Przepis jest następujący:

• 1 łyżkę surowców wlewa się szklanką wrzącej wody i gotuje na parze w łaźni wodnej;
• po 30 minutach nalewka jest filtrowana, gęsta jest wyciskana.

Lek należy przyjmować 1 łyżkę stołową 3 razy dziennie przed posiłkami.

Z gorączką

Bulion żubrowy pomaga radzić sobie z gorączką. Ta sama receptura jest pokazana na zmniejszenie wydzielania kwasu żołądkowego. Bulion przygotowuje się w następujący sposób:

• 2 łyżki suszonego ziela zalać 0,5 litra wody pitnej;
• doprowadzić kompozycję do wrzenia i trzymać na małym ogniu, przykrytą pokrywką, przez 10 minut;
• zdejmij z ognia, pozostaw do zaparzenia na 20 minut;
• napięcie.

Zaleca się przyjmowanie bulionu 3 razy dziennie po 50-60 ml.

Na choroby żołądka

W przypadku zaburzeń w pracy przewodu pokarmowego pomaga napar z żubra. Oto kilka opcji gotowania.

1. 1 łyżkę suszonych surowców wlewa się do 1,5 szklanki wrzącej wody, nalega na około godzinę, filtruje. Zaleca się pić łyżkę stołową 3 razy dziennie na pół godziny przed posiłkiem.
2. 20 g surowców wlewa się szklanką wrzącej wody, a następnie gotuje na małym ogniu przez 10 minut. Potem nalegają i filtrują przez około godzinę. Weź 2 łyżki stołowe 4 razy dziennie.

Z zapaleniem jelita grubego i anoreksją

Przepis na lek jest następujący:

• 50 g wysuszonej kultury zmielono;
• wlać 0,5 litra wódki;
• pozostawić do zaparzenia na 10 dni w chłodnym, ciemnym miejscu;
• po upływie okresu odfiltrowane.

Nalewkę pobiera się 2-3 razy dziennie, biorąc 30-40 kropli do pojemnika i rozcieńczając przefiltrowaną wodą.

Z gruźlicą

Napar ziołowy nie leczy samej choroby, ale pomaga złagodzić objawy. Jest szczególnie skuteczny w postaci płucnej. Przepis jest następujący:

• 1 łyżkę surowców kruszy się, a następnie wylewa szklanką wrzącej wody;
• nalegaj przez około pół godziny;
• filtr.

Musisz pić 3-4 razy dziennie, kilka łyżek 15 minut przed posiłkiem.

W gotowaniu

Zakres zastosowań żubrów jest szeroki. Znajduje zastosowanie w:

• tworzenie napojów alkoholowych;
• pieczywo i wyroby cukiernicze;
• produkty do marynowania;
• robienie przypraw.

Słynna nalewka ziołowa Żubrówka produkowana jest w krajach europejskich od kilku stuleci. Dzięki roślinie napój ma bogaty korzenny aromat, w wielu rodzinach jest używany jako dekoracja świąt kościelnych.

Innym zastosowaniem jest produkcja likierów miodowych, które na terenie współczesnej Polski zaczęto przygotowywać w XVI wieku. Należy również wspomnieć o słynnym polskim martini.

Cukiernicy docenili żubry jako użyteczną esencję, która nadaje potrawom wyjątkowy smak i aromat.

W konserwach rybnych można spotkać ziołowe przyprawy. Apteki sprzedają żubrowy olejek eteryczny o zapachu świeżo skoszonej trawy.

W dietetyce

Osoby z nadwagą często piją i piją herbatę u żubrów w celach dietetycznych. Nie należy jednak wykorzystywać zdolności kultury do przyspieszania metabolizmu w celu schudnięcia. Herbata żubrowa niestety nie spala tłuszczu, a jedynie zwiększa potliwość. Przy częstym stosowaniu w organizmie gromadzą się szkodliwe toksyny kumaryny.

W kosmetologii

Buliony kochanka są często używane w domowej kosmetologii, jeśli chcą uporządkować skórę. Ponadto lek pomaga wzmocnić włosy. Zaparzone kąpiele ziołowe sprzyjają szybkiemu gojeniu się grzybicy stóp.

W rolnictwie

W gospodarstwach przemysłowych małe dawki trawy są wykorzystywane zgodnie z ich przeznaczeniem – jako pasza dla zwierząt gospodarskich. Bydło chętnie zje smakołyk. Taka pasza jest szczególnie przydatna dla kóz i krów mlecznych - znacznie wzrasta wydajność mleczna.

Zasady przygotowania i przechowywania żubrów

Podczas zbierania należy zwrócić uwagę na część, która wznosi się wysoko nad ziemią, nie wpływając na kwiatostany wiechy i liście znajdujące się u samych korzeni. Zwykle jałowe pędy są odcinane, wiechy usuwane. Później łodygi i liście suszy się na otwartym miejscu w cieniu, gdzie jest ochrona przed opadami atmosferycznymi.

Możesz suszyć na dwa sposoby:

• rozłożyć w jednej warstwie na papierze lub suchych deskach;
• wiszące kiście roślin pod baldachimem.

Suszone zioła są dla wygody miażdżone, a następnie wlewane do papierowych lub płóciennych torebek. Surowce są przechowywane nie dłużej niż 2 lata w pomieszczeniu o dobrej wentylacji i niskiej wilgotności w temperaturze nieprzekraczającej 20°C.

W razie potrzeby trawę żubrową można uprawiać w letnim domku. Pozwoli to właścicielowi zawsze mieć pod ręką wystarczającą ilość surowców, których wykorzystanie w gotowaniu i leczeniu jest trudne do przecenienia.