Cechy sadzenia i uprawy genialnej szałwii na otwartym polu

Opis brylantowej szałwii

Szałwia (salvia lub sylvia) była znana starożytnym Rzymianom. Jednak Stary i Nowy Świat zaczął uprawiać tę roślinę dopiero w XVIII wieku. Bardzo dekoracyjny krzew o wielu barwach należy do rodziny Lamiaceae. Z reguły jest to roślina jedno- lub dwuletnia o wysokości 25–80 cm, z potężnym systemem korzeniowym.

Wyprostowane czworościenne pędy są gęsto pokryte wydłużonymi, całymi liśćmi na długich ogonkach. Górna część blaszki liściowej ma ciemnozielony kolor, a dolna ma srebrzysty odcień.

Od połowy lata do późnej jesieni szałwia wytwarza bujne kwiatostany w kształcie kolców o długości do 20 cm, składające się z 30-90 małych kwiatów rurkowatych. Później szałwia rozwija ciemnobrązowe owoce w postaci orzechów z czterech płatów.

Wspólne odmiany

Szałwia ma ponad 900 odmian, które rosną prawie na całej planecie. Poniżej przedstawiamy opis najpopularniejszych odmian szałwii musującej.

kula ognia

Nisko rosnąca szałwia o wielkości nie większej niż 0,5 m. Rośnie w zwartych krzewach o średnicy 30-40 cm, kwiatostany w kształcie kolców zajmują jedną trzecią długości łodygi, są pomalowane na jasny ognisty odcień z koralowym odcieniem.

Wezuwiusz

Należy do odmian, których wysokość nie przekracza 50 cm, liście są duże, do 10 cm długości i 9 cm szerokości. Od pierwszej dekady sierpnia roślina pokryta jest gęstymi uszami o bogatym szkarłatnym kolorze.

Ognisko

Musująca szałwia w jasnym koralowym odcieniu z gęstymi pąkami. Roczny krzew dorasta do 0,6 m, tworząc zwarte krzewy o średnicy 45–55 cm Szałwia zachowuje wysokie walory dekoracyjne od połowy lata do późnej jesieni.

Karabinek

Roślina nisko rosnąca, o wysokości zaledwie 30 cm, ze względu na niewielkie rozmiary można ją sadzić z zachowaniem minimalnej odległości między krzewami. Od lipca do pierwszych przymrozków szałwia pokryta jest jaskrawoczerwono-pomarańczowymi uszami.

Zurych

Wysoka odmiana o wielkości od 60 do 70 cm, należy do odmian o późnym okresie kwitnienia. Długość dużych kwiatostanów o soczystym, czerwono-koralowym odcieniu jest prawie połowa długości łodygi.

Szkarłat

Nisko rosnąca szałwia o wysokości nie większej niż 30 cm Bujne kwiatostany w kształcie rombu są pomalowane na ciemny szkarłatny odcień. Liście są duże, jasnozielone. Scarlet zachowuje swoje walory dekoracyjne od połowy lata do późnej jesieni.

Rio

Wielkość krzewu waha się od 25 do 30 cm, krótkie kwiatostany w kształcie kolców, a także łodyga samej szałwii Rio mają bogaty liliowy odcień. Blaszki liściowe są bardzo wydłużone, ze spiczastymi krawędziami.

Splendis różowy

Nisko rosnąca odmiana o wysokości 0,3 mz dużymi ciemnozielonymi liśćmi.W okresie kwitnienia, który rozpoczyna się w drugiej dekadzie lipca, a kończy pierwszymi przymrozkami, krzew pokryty jest gęstymi fioletowo-liliowymi kłosami.

Urok różowy

Genialna szałwia o jasnoróżowym kolorze, nie większa niż 0,3 m. Odmiana ma odwrócony kształt piramidy. Zwarte krzewy kwitną w połowie lipca, zachowując walory dekoracyjne do późnej jesieni.

Horminum

Nisko rosnąca, mrozoodporna szałwia wys. 0,5 m. Zwarty krzew od lipca do pierwszych przymrozków pokryty wielobarwnymi uszami. Roślina może łączyć odcienie bieli, błękitu, bzu lub różu.

Krasnolud

Odmiana miniaturowa, której wielkość nie przekracza 25 cm, ma nietypowy, różnorodny kolor. Gęste, szpiczaste kwiatostany musującej szałwii karłowatej są koloru szkarłatnego z białymi smugami.

Wideo „Salvia jest genialna w przyrodzie i na wsi”

Ten film opowiada o cechach uprawy bardzo dekoracyjnego krzewu.

Uprawa szałwii hodowlanej

Miłośnicy kwiatów kochają szałwię za jej prostotę i minimalne wymagania konserwacyjne. Roślina jest w stanie dostosować się do każdych warunków klimatycznych bez utraty efektu dekoracyjnego.

Terminy siewu w 2019 roku według kalendarza księżycowego

Aby genialna szałwia dobrze rosła, kwitła obficie i mniej chorowała, hodowcy kwiatów zalecają używanie kalendarza księżycowego podczas jej uprawy. Korzystnymi datami siewu materiału do sadzenia w 2019 roku będą:

• 6, 7, 8, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 21, 22, 23, 24, 25 lutego;
• 12, 13, 14, 15, 16, 17, 19, 20 marca;
• 6, 7, 8, 11, 12, 13, 15, 16, 17, 29, 30 kwietnia.

Lepiej przesadzać młode sadzonki na otwarty teren:

• 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 21, 22, 23, 26, 27, 28 maja;
• 1, 2, 5, 6, 9, 10, 11, 12, 13, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26.

Nie należy sadzić szałwii w następujące dni:

• 4, 5, 19 lutego;
• 6, 7, 21 marca;
• 5, 19 kwietnia;
• 5, 19 maja;
• 3, 4, 17 czerwca.

Przygotowanie gleby do siewu

Gleba pod uprawę szałwii powinna być dobrze przepuszczalna, lekka, pożywna. Roślina poczuje się komfortowo w mieszance gleby, gdzie oprócz zwykłej gleby występuje torf i próchnica. W takim przypadku kwasowość powinna być utrzymywana na poziomie pH 5,5-6,5.

Siew nasion

Siew sadzonek przeprowadza się od lutego do marca. Nasiona szałwii miesza się z piaskiem i rozprowadza cienką warstwą na powierzchni gleby. Pojemniki z materiałem do sadzenia są pokryte szkłem lub polietylenem, tworząc rodzaj szklarni. W temperaturze + 22 ... + 25 ° С czekają pierwsze kiełki. Następnie folia jest usuwana, wystawiając sadzonki na działanie promieni słonecznych.

Regularne podlewanie młodych sadzonek najlepiej wykonywać za pomocą butelki z rozpylaczem, aby chronić roślinę przed zalaniem. Wybór jest wykonywany po pojawieniu się pierwszych 2-3 liści. Po umieszczeniu każdego osobnika w oddzielnych pojemnikach, po 10-14 dniach szałwia jest karmiona po raz pierwszy.

Lądowanie na otwartym terenie

Szałwię ozdobną należy przesadzać na rabaty kwiatowe od pierwszych dni maja. Gleba do sadzenia jest poluzowana, nawożona, wprowadzana jest niewielka ilość wapna, próchnicy, piasku. Sadzonki są stopniowo utwardzane 14 dni przed sadzeniem.

Szałwię musującą najlepiej sadzić w nasłonecznionych miejscach ogrodu. Otwory do sadzenia wykopuje się w odstępach co najmniej 20 cm, na dnie kładzie się warstwę drenażową z ekspandowanej gliny. Po umieszczeniu sadzonki w dołku posypuje się ją mieszanką gleby z dodatkiem popiołu drzewnego i nawozów mineralnych.

Podlewanie i karmienie

Chociaż szałwia jest rośliną kochającą wilgoć, często nie warto podlewać kwiatów. Regularne nawadnianie jest konieczne tylko do okresu pączkowania.Co więcej, szałwia może w ogóle obejść się bez nawadniania. W ten sposób uformuje się w zwarty, obficie kwitnący krzew o jasnym kolorze.

Krzew należy nawozić przez cały sezon. Podczas formowania pędów stosuje się organiczne nawozy azotowe. Podczas układania pąków i kwitnienia wprowadza się związki potasowo-fosforowe. Top dressing ze złożonymi preparatami przeprowadza się co 2-3 tygodnie.

Przycinanie

Aby nadać krzewowi ozdobnemu pożądany kształt, a także pobudzić kwitnienie, należy go okresowo przycinać. Terminowe usuwanie pędów sprzyja aktywnemu wzrostowi szałwii. W tym samym czasie łodygi nie będą już rozciągać się w górę, rozszerzając się tylko na szerokość.

Ostateczne przycinanie odbywa się przed zimowaniem. Polega na usuwaniu wyblakłych uszu i zdrewniałych gałązek.

Pielęgnacja po kwitnieniu

Często na zimę szałwia pozostaje w klombie. Ścięte krzewy mulczuje się kompostem i przykrywa suchymi liśćmi lub świerkowymi gałązkami. W ten sposób roślina dobrze zniesie zimę, nie zamarzając nawet przy silnych mrozach. Jednak niektórzy hodowcy wykopują szałwię, trzymając kłącze w ciemnym, suchym miejscu do czasu, aż się ogrzeje.

Cechy hodowlane

Oprócz metody nasiennej szałwia musująca może być hodowana przez sadzonki. Proces składa się z następujących kroków:

• gałązki o długości 10-15 cm są oderwane od dorosłego kwiatu;
• sadzonki zanurza się w wodzie i pozostawia na 1,5–2 tygodnie;
• zwiędłe liście są regularnie odcinane;
• po wypuszczeniu przez pęd 2 cm korzeni przesadza się go na otwarty teren.

Istnieje również inna, mniej popularna metoda hodowli - dzielenie buszu. Roślina dawcy jest wykopywana, kłącza są starannie oddzielane i sadzone w nowym miejscu.

Niektórzy hodowcy praktykują hodowlę przez gałęzie. Zielony pęd szałwii, nie oddzielając go od krzaka, jest częściowo zakopany w ziemi. Kiedy utworzy własny system korzeniowy, proces jest odcinany i przesadzany osobno.

Ponieważ szałwia jest rośliną musującą, łatwo zapylającą, najlepiej nie sadzić różnych odmian blisko siebie.

Szkodniki i choroby szałwii brylantowej

Szałwia ozdobna jest bardzo odporna na wiele chorób grzybowych. Czasami może cierpieć na mączniaka rzekomego, czarną nóżkę lub zgniliznę. Aby wyeliminować infekcję, wystarczy potraktować krzew specjalnym środkiem grzybobójczym.

Najczęściej szałwia jest atakowana przez szkodniki owadzie:

• mszyca;
• mączlik;
• kleszcze;
• wciornastki.

Leczenie środkami owadobójczymi pomoże sobie z nimi poradzić. Ale ślimaków i ślimaków można pozbyć się tylko mechanicznie, zbierając pasożyty ręcznie.

W przeciwieństwie do innych gatunków szałwii, szałwia błyskotliwa nie ma właściwości leczniczych. Jednak dzięki swojej jasnej estetyce służy jako ozdoba każdego ogrodu lub strefy podmiejskiej.