Szraby róż: co to jest, opis

Opis i charakterystyczne cechy

Krzewy to klasa róż ogrodowych uznana przez międzynarodową klasyfikację. Z angielskiego krzew oznacza „krzew”, można więc powiedzieć, że do tej grupy należą róże krzewiaste o różnych kształtach: wysokie, niskie, półkamyczkowe. Należy zauważyć, że każda róża jest krzewem, więc nazwa „shraba” jest raczej dowolna. Szraby zostały wprowadzone do odrębnej grupy stosunkowo niedawno - w drugiej połowie XIX wieku, ale jeśli chodzi o autorstwo, wnieśli tu udział hodowcy z całego świata.

Dziś definicja „szrabów” obejmuje wiele grup i rodzajów róż ogrodowych. Należą do nich słynne róże Lambert, legendarne róże angielskie z selekcji D. Austina, Nostalgiczne krzewy (grupa oficjalnie wyznaczona), niektóre odmiany z selekcji francuskiej, niemieckie róże Cordes (seria Marchenrosen), mrozoodporne róże kanadyjskie. Ale także róże okrywowe należą do zarośli, które z kolei dzielą się na kilka podgrup warunkowych w zależności od kształtu i wzrostu pędów.

Jak widać, klasa peelingów jest bardzo zróżnicowana, więc nie można wyróżnić pewnych ogólnych cech zewnętrznych, jednak istnieją pewne cechy charakterystyczne dla wszystkich zarośli. Kwitnie obficie i utrzymuje się od wczesnego lata do połowy jesieni - wiele odmian kwitnie falami kilka razy w sezonie. Do ogólnych pozytywnych cech należy również dobra odporność na choroby i niskie temperatury. Chociaż krzewy potrzebują schronienia na zimę, ochrona ta nie jest tak solidna, jak inne rodzaje róż.

Pod względem dekoracyjności szraby zajmują wiodącą pozycję w klasyfikacji róż. Zewnętrznie są bardzo skuteczne: krzewy są mocne i rozłożyste, korona jest obszerna, liście gęste, kwitnienie bujne, kolor pąków jasny i różnorodny, aromat wyraźny. Krzewy są bezpretensjonalne w pielęgnacji, niezbyt wymagające pod względem warunków i mają najszersze zastosowanie: nasadzenia pojedyncze, grupowe, kompozycje krajobrazowe, ogrodnictwo pionowe, żywopłoty i wiele innych, na które wystarczy wyobraźnia.

Opis wideo"

Z filmu dowiesz się wielu nowych i interesujących rzeczy na temat tego rodzaju krzewu.

Odmiany róż

Wśród całej gamy odmian można wyróżnić najpopularniejsze szraby, które często spotykane są w klimacie naszych szerokości geograficznych:

1. Szczęście. Niezwykle piękna róża półkamykowa z dużymi (do 8 cm) pomarańczowymi pąkami z czerwoną obwódką wzdłuż krawędzi. Kwiaty gęsto pełne, ułożone w kwiatostany, bardzo pachnące. Krzew zwarty, pędy długie (do dwóch metrów), kwitnie wielokrotnie od początku lata do pierwszych przymrozków.
2. Śnieżny balet. Bardzo piękna odmiana o wielu śnieżnobiałych pąkach, zebranych w obszerne kwiatostany racemose. Kwiaty są duże (6-7 cm), pełne, kwitną długo, mają przyjemny delikatny aromat.
3. Abraham Derby. Niesamowite róże D.Austin z bardzo pięknymi pąkami o delikatnym brzoskwiniowym odcieniu na brzegach i lekko różowawym wnętrzu. Same kwiaty są duże (do 10 cm), gęsto podwójne, długie kwitnienie - od czerwca do połowy października. Odmiana odporna na wiele chorób, doskonale znosi mróz.
4. Simpati. Hybrydowa róża pnąca o wysokiej odporności na zimę. Kwitnie w dużych skupiskach 7-10 jasnych szkarłatnych lub szkarłatnych pąków, które wyglądają jak róża herbaciana. Krzew jest obszerny, rzęsy długie, ułożone idealnie owijają się wokół łuków, altanek i innych form architektonicznych.
5. Płonący. Kolejna hybryda pnąca z dużymi półpełnymi kwiatami o szkarłatnym kolorze. Kwitnie bardzo wcześnie, kwitnie raz w miesiącu. Krzew jest bardzo dekoracyjny, w okresie kwitnienia jest dosłownie pokryty wieloma kwiatostanami, składającymi się z 4-7 kwiatów. Róża doskonale znosi mróz, nie jest podatna na choroby.
6. Stulecie Mordena. Hybryda selekcji kanadyjskiej, wyróżnia się ciągłym długim kwitnieniem w kilku przejściach. Kwiaty duże (do 10 cm), frotte, w odcieniu szkarłatu, w słońcu intensywnie różowe, ułożone w pędzle po 5-7 sztuk.
7. Balkon. Jest odporny na mróz, suszę, pogodę i choroby. Kwiaty są bardzo efektowne, gęsto pełne, duże (do 12 cm), o niesamowitym złoto-różowym odcieniu. Długotrwałe kwitnienie, pąki dobrze zachowują swój kształt i nie tracą koloru.

Lądowanie na otwartym terenie

Większość odmian zarośli rozmnaża się przez szczepione sadzonki, w przypadku niektórych odmian można zastosować metodę wegetatywną. Sadzenie róż można przeprowadzić zarówno wiosną, jak i jesienią, wszystko zależy od klimatu regionu i odmiany róż. W regionach południowych możliwe jest sadzenie jesienią, ale w umiarkowanych i północnych szerokościach geograficznych preferowane jest sadzenie wiosenne. Należy również wziąć pod uwagę cechy odmianowe krzewu, ponieważ istnieją mniej lub bardziej odporne na zimę odmiany.

Do sadzenia można użyć sadzonek z otwartym systemem korzeniowym lub zamkniętym (w doniczkach), natomiast przesadzanie róż z doniczki można przeprowadzać przez cały sezon letni. Jeśli chodzi o sadzonki szczepione z otwartymi korzeniami, są one zwykle sprzedawane i kupowane jesienią. Jeśli klimat w Twojej okolicy jest taki, że sadzenie na zewnątrz można wykonać tylko wiosną, po prostu przechowuj sadzonki w chłodnym miejscu do wiosny. Można je wkopać lub zawinąć w materiał pochłaniający wilgoć, na przykład mech torfowiec, który należy okresowo nawilżać.

Miejsce do sadzenia róż powinno być otwarte na słońce i chronione przed północnymi wiatrami i przeciągami. Najlepiej sadzić krzewy po południowej lub południowo-zachodniej stronie terenu. Należy unikać terenów podmokłych o wysokim poziomie wód gruntowych - róże nie tolerują nadmiernej wilgoci. Jakość gleby do zarośli nie jest ważna, najważniejsze jest to, że ziemia nie jest ciężka i kwaśna. Za najbardziej odpowiednią dla róż z tej grupy uważana jest sypka gleba gliniasta o dobrych właściwościach drenażowych i neutralnej kwasowości. Nawozy organiczne pomogą poprawić jakość gleby: kompost, próchnica, popiół drzewny, które są sprowadzane do kopania.

Sadząc krzewy należy pamiętać, że wiele z nich ma dość mocną koronę i system korzeniowy, więc jeśli przeszczep stanie się konieczny, będzie to bardzo trudne. Aby uniknąć przesadzania, musisz początkowo jasno zrozumieć cel róż i natychmiast przemyśleć ułożenie krzewów:

• niewymiarowe róże są używane jako obramowania, jako pierwszy plan kompozycji - można je sadzić w odległości 30-40 cm;
• wysokie róże mogą ozdobić środek kompozycji lub stać się jasnym akcentem krajobrazu w jednym sadzeniu - wysokie krzewy sadzi się pojedynczo lub nie więcej niż trzy w grupie, ale wtedy odległość między krzewami powinna wynosić 1- 2 m;
• odległość przy sadzeniu krzewów średniej wysokości zależy od wielkości korony, ale średnio 1 m2. obszar możesz umieścić nie więcej niż 3 krzaki.

Wśród zarośli znajdują się również odmiany pnące oraz tzw. róże – fontanny. Ich sadzenie zależy od wielkości krzewu. „Fontanny” mają piękną kulistą koronę i wyglądają bardzo efektownie posadzone w grupach po 3, 5 krzewów. Odmiany płożące się lub okrywowe można sadzić niemal wszędzie: wzdłuż ścian, płotów, werand, altan, łuków ozdobnych. Świetnie prezentują się na stokach, kaskadowych klombach. Jednym słowem, wśród peelingów zawsze możesz wybrać odmianę według własnego gustu i zasadzić zieleń na dowolnym terenie.

Technologia lądowania

Z technicznego punktu widzenia sadzenie każdej róży jest prawie takie samo. Nieznaczne różnice można zaobserwować w sadzeniu sadzonek z otwartym i zamkniętym systemem korzeniowym. Rośliny z doniczki sadzi się grudką ziemi, a z otwartymi korzeniami umieszcza się w wodzie na kilka godzin, aby korzenie były nasycone wilgocią. W przeciwnym razie nie ma różnicy, a sadzenie zarośli różanych na otwartym terenie odbywa się w następującej kolejności:

• teren przeznaczony pod różę na 2 tygodnie przed sadzeniem przekopujemy razem z nawozami: kompostem, humusem, torfem, popiołem - ilość nawozu uzależniona jest od składu gleby;
• dwa tygodnie później na miejscu wykopuje się dół o wymiarach 50x50 cm i głębokości 60 cm - są to średnie wymiary, a dokładna głębokość i szerokość dołu zależy od wielkości systemu korzeniowego sadzonki;
• wykopaną ziemię wlewa się do otworu na jednej trzeciej głębokości, tak że powstaje mały kopiec;
• tam trzeba wlać 0,5 wiadra wody i roztwór nawozu do róż;
• po wchłonięciu wody sadzonkę umieszcza się pionowo na środku dołu, korzenie wyrównuje się - rośliny z doniczki sadzi się wraz z grudką ziemi;
• przykryj sadzonkę rękami, okresowo zagęszczając glebę, musisz upewnić się, że miejsce szczepienia jest pogłębione w glebie o 5-6 cm;
• po posadzeniu ziemia wokół krzaka jest ubita, a sam krzak jest skulony - w razie potrzeby glebę można mulczować.

  

  

  

Po raz pierwszy krzaki powinny być zacienione gałązkami świerkowymi lub innym materiałem. Dalsza pielęgnacja róż polega na okresowym podlewaniu, ubieraniu, formowaniu przycinania.

Jak rosnąć na parapecie

Klasa peelingów jest tak różnorodna, że ​​znalazło się w niej miejsce dla odmian róż ozdobnych, które można uprawiać w pomieszczeniach na parapetach i balkonach. W zasadzie każda róża może rosnąć w pomieszczeniu (doniczka, pojemnik), więc nie trzeba wybierać specjalnych róż do wnętrz, można sadzić dowolną odmianę. Pomimo tego, że takie róże są dość miniaturowe, mają również piękny kształt krzewów i słyną z obfitego kwitnienia, a krzewy mogą kwitnąć przez cały rok.

Wśród peelingów znajdują się również miniaturowe róże pnące: Red Cascade (jasnoczerwone kwiatostany), Hi-Ho (pąki koralowo-czerwone), Green Ice (pąki frotte białe z zielonkawym odcieniem), które świetnie prezentują się w doniczkach, wiszących doniczkach.

Szybko zaplatają balkony, werandy, tworząc przyjemny chłód i cień. Na zimę można je zabrać do domu, odciąć, a na wiosnę szybko się rozplączą. Krótko mówiąc, uprawa róż w domu w doniczkach jest prosta i bardzo ekscytująca.

Najłatwiej jest kupić różę pokojową w kwiaciarni, a następnie po prostu o nią dbać i cieszyć się obfitym kwitnieniem. Ale jeśli jesteś nawet trochę zainteresowany kwiaciarnią, na pewno będziesz chciał posadzić i wyhodować piękny kwiat własnymi rękami. Jeśli zdecydujesz się na ten krok i kupisz sadzonkę, nie powinieneś natychmiast przesadzać jej do nowej doniczki. Najpierw pozwól roślinie przyzwyczaić się do klimatu wewnętrznego. Powinieneś również zrobić z sadzonką z otwartymi końmi zakupionymi na targu. Zwilż korzenie, zawiń je na przykład w mech torfowiec (dobrze utrzymuje wilgoć) i pozostaw sadzonkę w pomieszczeniu przez dwa dni.

Różę należy sadzić na specjalnym podłożu, sprzedawanym w tej samej kwiaciarni. Możesz samodzielnie przygotować podłoże z torfu, grubego piasku, próchnicy i ziemi ogrodowej w równych częściach.Róża nie toleruje stojącej wody, dlatego drenaż należy ułożyć na dnie doniczki. Roślina kupiona w sklepie z reguły znajduje się w podłożu torfowym, które podczas przesadzania należy oczyścić z korzeni, uważając, aby ich nie uszkodzić. Sadząc kwiat wraz z podłożem torfowym, skazujesz jego korzenie na szybkie wysychanie, co może niekorzystnie wpłynąć na rozwój rośliny.

Podobnie jak wszystkie róże, odmiany domowe uwielbiają słońce, dlatego lepiej umieścić doniczkę na parapecie w południowej części pokoju. Zimą kwiat musi być podświetlony. Dużo słońca nie oznacza, że ​​rośliny mogą być gorące - optymalna temperatura dla róż to +15-20 °C. Musisz podlewać kwiat, gdy gleba wysycha. Aby korzenie były zawsze wilgotne, wlej wodę do garnka. Do nawadniania używaj wody osiadłej lub przefiltrowanej w temperaturze pokojowej. W lecie, a także przy włączonym ogrzewaniu, krzewy trzeba codziennie spryskiwać wodą.

Ogólnie rzecz biorąc, dbanie o różę pokojową nie różni się od pielęgnacji ogrodowej. Ona również musi być okresowo karmiona. Róża uwielbia materię organiczną, dlatego częściej oddaje się jej specjalnym złożonym nawozom do róż z humianami. Podczas kwitnienia musisz karmić w odstępach 2 tygodni. Pamiętaj, że róża domowa również potrzebuje odpoczynku. Jesienią, gdy pąki wyblakną, przyciąć pędy do kilku centymetrów, wstrzymać karmienie, bardzo rzadko podlewać, aby pędy nie wyschły. Wraz z nadejściem wiosny wznów podlewanie i karmienie, a róża natychmiast wyrośnie, a za miesiąc da wiele pąków.

Wideo „Uwodzenie i przycinanie”

Z filmu dowiesz się, jak prawidłowo przycinać i pielęgnować ten rodzaj róż.