Sekrety udanej uprawy Wielkokwiatowego Złotego Święta Róży
Treść
Historia powstania odmiany
Botanicy klasyfikują roślinę jako członka rodziny angielskich róż Austinów. Grupa jest nieoficjalna, ale znana na całym świecie. W każdym z członków rodziny hodowcom udało się połączyć cechy starych róż europejskich i nowoczesnych hybryd herbacianych. Z wyglądu odmiana to róża krzewiasta - peeling. Twórcą wariacji stała się słynna brytyjska firma David Austin Roses.
Hybryda urodziła się w 1992 roku i początkowo nosiła nazwę AUSgold. Przodkami były słynne różowe odmiany Charles Austin i Abraham Darby. Współczesna nazwa Golden Celebration została nadana na cześć rocznicy Królowej Wielkiej Brytanii. Z biegiem lat nowicjusz otrzymywał patenty handlowe w różnych stanach, potem przyszło uznanie na całym świecie, o czym świadczą liczne nagrody i dyplomy prestiżowych wystaw. Wśród nagród Złotej Róży znajduje się dyplom za najlepszy kształt krzewu.
Opis i zdjęcie róży Golden Celebration
Kultura uważana jest za jedną z najlepszych róż bursztynowych. Oto szczegółowy opis:
- Kwitnący wieloletni krzew rozgałęziony. Wysoki, rozciąga się na 1,2–1,5 m, zajmuje tę samą szerokość.
- Pędy są mocne, nieco opadające. Silnie rozciągają się w ciepłym klimacie, co pozwala na wykorzystanie rośliny jako róży pnącej, ozdabiając nią ogrodzenia i łuki. Jest kilka cierni.
- Liście są twarde, gęste, kolor jasnozielony, z błyszczącym odbiciem.
- Pąki są masywne, do 14 cm średnicy. Kolor jest jasnopomarańczowy, przypominający kolor żółtka jaja. Powłoka maleńkich różowych plamek (widocznych przy bliższej inspekcji) nadaje płatkom różowawe i brzoskwiniowe odcienie. Czysto żółte kolory są niezwykle rzadkie.
- Na krzaku kwiaty zbiera się w miniaturowych pędzlach, lekko opadających pod własnym ciężarem.
- Poprawiony wygląd, kwitnienie następuje falami. Pierwsza zaczyna się wczesnym latem i jest najbardziej bujna.
- Kwiaty wydzielają mocny do średniego, ale trwały słodko-owocowy aromat, w którym uchwycone są nuty miodu, cytryny i herbaty.
Zalety i wady odmiany
- wysoka odporność na choroby grzybowe;
- kwitnienie długie, faliste i obfite;
- wysoki wzrost.
- kultura nie toleruje długich deszczów;
- roślina wymaga niezawodnego schronienia zimowego.
Wideo „Poznaj Złote Święto Róży”
Ten film pokazuje, jak wygląda ozdobny krzew kwitnący i gdzie rośnie.
Cechy techniki rolniczej róży parkowej
Odmiana nie lubi cieni, ale jej płatki łatwo blakną na słońcu.Wskazane jest, aby wybrać miejsce, w którym światło słoneczne pada tylko w pierwszej połowie dnia lub wieczorem, a przez resztę czasu krzewy znajdują się w cieniu drzew, płotów lub budynków.
Przy różnym oświetleniu pąki odmiany mogą zmieniać kolor - w półcieniu kolor płatków staje się bogaty w miedź, pod jasnym słońcem płatki nabierają jasnożółtego koloru.
Witryna musi być chroniona przed silnymi wiatrami, szkodliwy jest również przeciąg. Zaleca się również sadzenie krzewów, unikanie zbyt gęstych nasadzeń.
Zasady lądowania
Wcześniej przygotuj wybrane miejsce. Aby to zrobić, jesienią wykopują glebę, koniecznie przynosząc obornik lub inne nawozy organiczne - kompost, próchnicę. Wiosną ponownie się wykopują, nawożąc złożonymi kompozycjami mineralnymi. Jeśli poziom kwasowości jest wysoki, przed sadzeniem wymieszaj 1 szklankę popiołu drzewnego.
Róże można sadzić na otwartym terenie wiosną i jesienią. Zaleca się początkującym sadzić wiosną, aby zapewnić sadzonkom zakorzenienie i wzmocnienie w okresie letnim. Jeśli nie odgadniesz czasu lądowania jesienią, kultura nie będzie miała czasu na aklimatyzację i umrze zimą.
Do sadzenia wiosennego wybiera się drugą dekadę maja. Wykonaj zgodnie ze schematem:
- wykopać otwory do sadzenia o głębokości 40 cm, aby korzenie rosły szybciej, zagłębiając się w glebę;
- zakopując sadzonkę, upewnij się, że szyjka korzeniowa jest zakopana nie więcej niż 3 cm, w przeciwnym razie krzew przerodzi się w dziką różę i nie nastąpi kwitnienie;
- gleba w miejscu sadzenia jest starannie zagęszczona - sadzonka nie może się zataczać, ponieważ szkodzi to ukorzenianiu.
Subtelności opieki
Krzewy róż muszą być uważnie monitorowane, od tego zależy obfitość kwitnienia. Jeśli zasady techniki rolniczej nie będą przestrzegane, pąki na pędach mogą w ogóle się nie pojawić.
Rozważ podstawowe wymagania dotyczące opieki:
- Woda zgodnie z reżimem. W pochmurne dni krzaki są nawadniane dwa razy w tygodniu, w upale - częściej, aby krzew nie wysychał, w deszczową pogodę - rzadziej lub całkowicie się zatrzymują. Młode krzewy pobierają 7–8 litrów wody, dorośli potrzebują dwa razy więcej.
- Rozluźnianie ziemi, usuwanie chwastów. Procedury są przeprowadzane po każdym podlewaniu lub obfitych opadach deszczu. Po zakończeniu krąg pnia jest mulczowany humusem, trocinami lub ściętą trawą.
- Regularne karmienie. Wykonuj kilka razy w sezonie. Wiosną potrzebne są mineralne nawozy zawierające azot, które przyczyniają się do aktywnego wzrostu masy zielonej. Na początku pączkowania potrzebne będą nawozy z fosforem i potasem (z wyłączeniem azotu). W okresie wegetacyjnym proces się powtarza. Gdy krzewy kwitną, późną jesienią gleba jest zasilana superfosfatem i solą potasową.
- Sanitarne przycinanie pędów. Wykonywany wiosną i pod koniec kwitnienia (w razie potrzeby). Odciąć suche gałęzie, uszkodzone, zamrożone. Po drodze pozbywają się więdnących pąków i nieco przerzedzają koronę krzewu.
Według informacji USDA opisana uprawa nadaje się do sadzenia w strefach od 5 do 10. Istnieje jednak ryzyko, że już przy -18°C krzaki zaczynają zamarzać.
Przed schronieniem pędy są odcinane, obszar korzeniowy jest zasypywany dodatkową ziemią, kompostem lub próchnicą. Niepożądane jest stosowanie torfu i trocin - pochłaniają wilgoć i przy wahaniach temperatury wywołują choroby.
Zaleca się zbudowanie ramy nad krzakami i przykrycie jej polietylenem, pozostawiając po bokach miejsca do wentylacji. Ale już od marca do kwietnia róże zaczynają się wietrzyć.
Ochrona przed chorobami i szkodnikami
Hodowcy zapewnili potomstwu dobrą odporność na pospolite dolegliwości, na tego samego mączniaka, ale gorzej jest z czarną plamą. Aby zmniejszyć ryzyko, krzew należy sadzić w dobrze wentylowanym miejscu (ale bez przeciągów), w odległości co najmniej 1-1,5 m od sąsiednich roślin.
Aby zapobiec chorobom wiosną i jesienią, krzewy opryskuje się kompozycjami grzybobójczymi. Przy pierwszych oznakach inwazji owadów - insektofungicydy.
Warianty wykorzystania Złotej Róży w krajobrazie
Park różany Golden Celebration przyciąga uwagę swoim podobieństwem do słońca. Lepiej sadzić go jako tasiemca, ponieważ roślina przyćmiewa sąsiadów. Różowe nasadzenia świetnie prezentują się w bramach i wejściach do centrum, klombach w centrum miasta i małych otwartych trawnikach ogrodowych.
Kultura parkowa jest często wykorzystywana do ozdabiania wysokich łuków, ścian budynków i ogrodzeń. Możesz także kupić wersję kontenerową, ale wtedy wymagane będzie terminowe przycinanie.
Opinie ogrodników
„Kiedy sadziłem, wcisnąłem szyjkę korzeniową zbyt głęboko w ziemię. W rezultacie otrzymałem czystą dziką różę, kłującą i elastyczną, ale w ogóle nie widziałem pąków. Musiałem zacząć wszystko od nowa. Potem przeczytałem w recenzjach, że wielu początkujących popełnia taki błąd ”.
„Krzewy są bardzo bujne i jasne, ale jedynym problemem jest to, że mocno zginają się do ziemi, jeśli pąki są duże. Co więcej, krzew rozciąga się bardziej na wysokość niż na szerokość, więc ciągle trzeba odcinać pędy ”.
Pomimo słabej odporności na mróz różową odmianę Golden Celebration można uprawiać nie tylko na południu Rosji, ale także w regionie moskiewskim i innych regionach o podobnych warunkach klimatycznych. Dzięki temu kwiaty stają się prawdziwym skarbem ogrodu, zamieniając każdą wizytę w domku w pomalowane na złote kolory święto.