Uprawa róży pnącej Elf: sekrety sadzenia i pielęgnacji odmiany
Treść
Historia stworzenia
Odmiana o bajecznej nazwie Elfe została wyhodowana w Niemczech w 2000 roku przez znaną firmę Tantau, która od ponad stu lat specjalizuje się w selekcji róż. Nowość od razu przyciągnęła uwagę ogrodników i znawców, którzy wysoko ją docenili na licznych wystawach.
Na przestrzeni lat firma wyhodowała już kilka odmian o podobnych nazwach, ale nie cieszyły się one taką popularnością. Nowa hybryda Elfe, w przeciwieństwie do poprzednich, zachwycała nie tylko urodą pąków, ale także odpornością na choroby takie jak czarna plamistość i mączniak, co jest bardzo ważne dla róż..
Opis odmiany
Róża należy do podgrupy pnączy, dlatego jej pędy są twardsze i bardziej szorstkie niż u klasycznych róż pnących. Krzew jest mocny, energiczny, osiąga wysokość 2-2,8 m, rośnie na szerokość 1, 5 m. Jest wiele gałęzi, przeplatają się i uginają pod ciężarem licznych pąków. Kolor kory jest czerwonawy z kolcami na powierzchni. Liście ciemnozielone, błyszczące.
Kwiaty tworzą luźne grona składające się z 3-7 dużych (około 15 cm) pąków o delikatnej białej barwie z żółtawo-kremowym środkiem. Badając pączek, można zauważyć, że w swoim zewnętrznym opisie i strukturze wygląda jak hybryda herbaty Delphi – ta sama wdzięczna, ale bielsza frotte ze względu na dużą liczbę płatków.
Krzew zaczyna kwitnąć przez 2 lata. Kwitnienie jest pofałdowane, trwa prawie całe lato. Pąki długo zachowują swoją atrakcyjność i wydzielają przyjemny aromat z nutą cytrusów i wanilii. Roślina kocha słońce, ale jest niezwykle odporna na niskie temperatury - wytrzymuje mrozy do -29°C.
Zalety i wady
Po zapoznaniu się z recenzjami ogrodników istnieje kilka zalet i wad róży.
- piękne pąki nadające się do cięcia;
- delikatny przyjemny aromat;
- atrakcyjny wygląd krzewów;
- długie kwitnienie;
- wysoka zimotrwalosc;
- możliwość różnych aplikacji na stronie;
- odporność na główne choroby i owady.
- kwiaty nie tolerują dobrze deszczu, zmokną i tracą kształt;
- wymagalność na oświetlenie – w cieniu pąki stają się mniejsze i powstają w mniejszej ilości;
- kapryśność - z taką samą starannością krzew kwitnie dobrze w jednym roku, w innym nie.
Wideo „Recenzja różanego elfa”
Ten film przedstawia główne cechy odmianowe róży pnącej.
Lądowanie
W regionach południowych różę można sadzić wiosną lub jesienią, na pasie północnym i środkowym - tylko wiosną, ponieważ sadzonki mogą zamarznąć w pierwszym roku. Aby piękno wspinaczki ujawniło swój potencjał, wybiera się dla niej słoneczne miejsce z dobrą żyzną ziemią, w której wilgoć nie ulega stagnacji.
Wykopuje się dołek na głębokość 0,5-0,6 m, na dole układa się drenaż z pokruszonego kamienia, następnie nawozy (kompost, warstwa humusu 10 cm), wierzch - warstwa ziemi.Dzień przed sadzeniem korzenie sadzonek moczy się w „Heteroauxin”, a następnie sadza w standardowy sposób. Przy sadzeniu kilku krzewów zaleca się zachowanie odległości między nimi 0,5-1 m.
Pielęgnacja roślin
Przez cały sezon wegetacyjny róża potrzebuje kompetentnej pielęgnacji, składającej się z czynności opisanych poniżej.
Podlewanie
Mimo odporności na suszę różę należy regularnie podlewać w okresie kwitnienia. Przy suchej pogodzie podlewanie odbywa się około 2 razy w tygodniu. Pod koniec lata częstotliwość spada, a we wrześniu całkowicie ustają. Roślina nie lubi suchego powietrza, dlatego latem zaleca się spryskiwanie ciepłą wodą. Lepiej robić to wieczorem, aby krople na liściach nie spowodowały oparzenia.
Najlepszy opatrunek
Top dressing sprzyja dobremu kwitnieniu, dlatego krzew jest karmiony co 2-3 tygodnie.
- Azot dodaje się wczesną wiosną.
- Przed kwitnieniem i później do końca lipca stosuje się kompleks mineralny w połączeniu z materią organiczną (kompost, humus w postaci ściółki).
- Od sierpnia karmienie jest przerywane, aby roślina miała czas na przygotowanie się do zimowania.
Przycinanie
Przycinanie formacyjne odbywa się od drugiego roku na wiosnę. Przycinanie sanitarne można wykonać pod koniec sezonu, jeśli to konieczne. Roślina łatwo przybiera pożądany kształt, dzięki czemu koronę można przyciąć zgodnie z pomysłem. W takim przypadku konieczne jest usunięcie wszystkich małych nieproduktywnych i uszkodzonych pędów. Zazwyczaj pozostaje 6-7 pąków - takie przycinanie jest uważane za średnie i sprzyja obfitemu kwitnieniu.
Rozluźnianie i mulczowanie
Jeśli strefa przy pniu nie jest ściółkowana, spulchnianie gleby należy przeprowadzać po każdym podlewaniu. Jednak wygodniej jest stosować ściółkę - wyeliminuje to konieczność odchwaszczania i częstego podlewania, a ponadto nada estetyczny wygląd. Dekoracyjne zrębki, drobny żwir dodadzą ogrodowi kompletności. Lista środków pielęgnacyjnych obejmuje również zapewnienie roślinie podpory, która będzie wspierać kwitnące gałęzie i nadać im kierunek pionowy.
Przygotowanie do zimy
Elf jest uważany za odmianę odporną na zimę, ale aby młode pędy nie zamarzły, zaleca się przykrycie krzewu. Odbywa się to tylko z nadejściem stabilnych przymrozków, osiągających 5-7 ° C poniżej zera. Wcześniej różę należy odciąć, korzenie przykryć ziemią, posypać humusem lub kompostem, następnie zdjąć rzęsy z podpory i ułożyć na drewnianej podłodze. Z góry należy przykryć świerkowymi gałęziami lub zbudować schronienie ramowe. W regionach północnych róże zimują wygodnie tuż pod śniegiem.
Pędy róży są grube, jeśli mocno je zginasz, pękną. Aby temu zapobiec, zginaj gałęzie stopniowo przez kilka dni.
Reprodukcja
Różę można rozmnażać na 2 sposoby - przez nasiona i sadzonki.
Posiew
Metoda jest pracochłonna i służy głównie do hodowli nowych odmian. Nasiona są kalibrowane, zanurzane w nadtlenku wodoru na pół godziny, a następnie układane na zwilżonej szmatce i umieszczane w lodówce na 1,5 miesiąca. Okresowo tkanka z nasionami jest wentylowana i ponownie nawilżana, aż do pojawienia się kiełków. Nasiona są następnie sadzone w doniczkach torfowych i hodowane jako sadzonki.
Sadzonki
Cięcie jest bardziej produktywnym i niezawodnym sposobem, który daje prawie 100% ukorzenienia i zachowania cech odmianowych. Sadzonki wycina się z młodych zielonych pędów. Dolny krój wykonany jest pod kątem 45°, górny prosty. Sadzonki sadzi się na wilgotnym podłożu i powstają warunki szklarniowe. Po pojawieniu się pierwszych liści przesadza się je w nowe miejsce.
Choroby i szkodniki odmiany
Jak już wspomniano, róże mają dobrą odporność na mączniaka prawdziwego, ale w okresach długotrwałych opadów na liściach mogą pojawiać się białe, pudrowe plamy. Aby zatrzymać rozwój choroby, róże opryskuje się fungicydami zawierającymi miedź.
Inną niebezpieczną chorobą róż jest rak kory. Oznaki choroby to brązowawy kolor i narośla na pędach. W takim przypadku ważne jest, aby na czas usunąć chore gałęzie. Jeśli dotknięta zostanie większość krzaków, po prostu wykopana i spalona.
Spośród szkodników najbardziej szkodliwe są gryzonie liściaste - brązy, mszyce, przędziorki. W radzeniu sobie z nimi pomagają ogólnoustrojowe insektycydy: „Confidor”, „Actellik”.
Użyj w projektowaniu krajobrazu
Roślina dobrze nadaje się do strzyżenia, dzięki czemu można ją sadzić nie tylko w wysokich formach architektonicznych, ale także na rabatach kwiatowych. Majestatyczny krzew dobrze wygląda w oprawie małych kwiatów o jasnych odcieniach: lawendy, werbeny, a także niewymiarowych drzew iglastych.
Najskuteczniejszym sposobem wykorzystania róży jest oczywiście ogrodnictwo wertykalne. Dzięki elastycznym rzęsom możesz pięknie ozdobić ogrodzenie, owinąć kolumnę lub narożnik ściany, altanę. Zwiewna biała „chmura” róż wygląda jasno na tle szmaragdowego trawnika. Kwiat jest również dobry w cięciu - kwiaciarnie używają ledwo otwartych pąków w bukietach ślubnych.
Recenzje
„Długo nie odważyłam się posadzić tej róży, myślałam, że trudno o nią dbać. Uszczęśliwiła mnie jednak - kwitnie przez całe lato, nigdy na nic nie chorowała ”.
„Naprawdę chciałem posadzić to samo piękno, uwielbiam białe róże”.
„A moja rozeta jest wciąż mała, ale w ciągu pierwszego lata dobrze urosła. Czekamy na kwitnienie ”.
Dzięki tej róży atmosfera na stronie stanie się bardziej romantyczna. Wysoki kwitnący krzew wypełni go świeżością, przyjemną energią i delikatnym aromatem.