Opis obchodów jubileuszu angielskiej róży: recenzje ogrodników

Historia pochodzenia

Uroczystość jubileuszowa angielskiej róży parkowej ma ciekawą historię pochodzenia. Autorem kwiatu jest światowej sławy hodowca i entuzjasta David Austin. Eksperyment hodowlany mający na celu opracowanie nowej odmiany rozpoczął się w 1998 roku. 4 lata później - w 2002 roku - David Austin zaprezentował elegancki kwiat ze starymi kopulastymi pąkami, aby każdy mógł je zobaczyć. Krzew róży otrzymał swoją nazwę na cześć złotej rocznicy królowej Anglii Elżbiety II.

Opis i cechy różowego jubileuszu

Park rose Jubilee Celebration ma tendencję do intensywnego wzrostu i rozwoju. W okresie wegetacji pędy rozłożystego krzewu przybierają łukowaty kształt. Średnia wysokość krzewu róży wynosi 120 cm, jej szerokość wynosi również 120 cm Liście odmiany mają eliptyczny kształt i ciemnozielony kolor. Zewnętrzna strona arkusza charakteryzuje się tradycyjnym połyskiem.

Pąki są duże, staromodne w kształcie kopuły, ciemnoróżowe z bladołososiowym odcieniem. W miarę postępu kwitnienia następuje lekkie wypalenie płatków. Średnica kielicha otwartego pąka sięga 12-14 cm, odmiana ma wyraźny aromat. Zapach młodych kwiatów zbliżony jest do świeżego, lekko gorzkiego zapachu skórki cytryny. W zapachu stopniowo pojawiają się nuty owocowe, jagodowe i miętowe.

Pierwsze pąki kwitną pod koniec wiosny. Krzew róży kwitnie do pierwszych jesiennych przymrozków. Pomysłodawca zadeklarował dwie fale kwitnienia. Jednak doświadczeni ogrodnicy twierdzą, że Jubileuszowe Święto ma trzy fale aktywnego i ciągłego kwitnienia.

Zalety i wady odmiany

Niestety, Róża Jubileuszowa ma zarówno pozytywne, jak i negatywne cechy. Przestudiowanie zalet i wad tej odmiany pomoże ci wybrać najbardziej poprawny schemat technologii rolniczej kultury ozdobnej.

Wideo „Angielska róża Jubileuszowa”

Ten film pokazuje dekoracyjne i odmianowe walory kultury.

Cechy techniki rolniczej Róża Obchody Jubileuszu

Rose Jubilee Celebration jest bezpretensjonalne w pielęgnacji - nawet początkujący ogrodnicy poradzą sobie z uprawą roślin.Rozważ podstawowe zasady technologii rolniczej tej odmiany.

Gdzie i jak sadzić

Do sadzenia krzewu róży o spektakularnym wyglądzie wybiera się najczęściej oglądany obszar ogrodu, aby móc stale podziwiać roślinę.

Róża boi się wiatru, przeciągu i zastoju zimnego powietrza. Z tego powodu rośliny ozdobne nie powinny być uprawiane na nizinach i zboczach ogarniętych wiatrem. Najlepszą opcją jest sadzenie w pobliżu ogrodzeń, pawilonów ogrodowych i innych roślin.

Jubilee Celebration preferuje glebę lekką, przepuszczalną, żyzną o kwasowości od 5,6 do 6,5. Kompost z gliny, darni i obornika dodaje się do zbyt lekkiej, piaszczystej gleby. Z kolei mieszanka piasku rzecznego, torfu i kompostu pomoże zwiększyć rozluźnienie gleby gliniastej.

Sadzenie sadzonki w otwartym terenie odbywa się wiosną - w kwietniu lub maju. Gotowy dół do sadzenia wyłożony jest ekspandowaną gliną i łamaną cegłą. Następnie nakładana jest warstwa nawozów organicznych. Podczas sadzenia upewnij się, że kołnierz korzeniowy pogłębia się o 3-4 cm Pod koniec prac sadzenia przeprowadza się podlewanie i ściółkowanie krzewu.

Zasady opieki

W suchą i ciepłą pogodę krzew róży podlewa się 2-3 razy w tygodniu. Jedna roślina wymaga co najmniej 15–20 litrów osiadłej wody. Podlewanie odbywa się wzdłuż krawędzi koła pnia, starając się zapobiec wypłukiwaniu gleby w pobliżu korzeni. Pod koniec lata zwiększa się odstęp między podlewaniami.

Jeśli lato okazało się obfite w opady deszczu, musisz podlać różę jubileuszową, gdy wierzchnia warstwa gleby wyschnie.

Po każdym zwilżeniu gleby następuje rozluźnienie. Rozluźniona gleba umożliwia dobry przepływ tlenu, który jest niezbędny do wzrostu i rozwoju systemu korzeniowego.

Krzew róży przycina się na wiosnę. Przycinanie umiarkowane do średniego nadaje się do obchodów jubileuszowych, które sprzyjają wczesnemu kwitnieniu i wzmacniają efekt dekoracyjny plonów. Wszystkie pędy - kwitnące i nie kwitnące - przycina się do 5-7 pąków. Aby zapobiec zakażeniu infekcjami, wycięte miejsca są traktowane lakierem ogrodowym.

Jubileuszowa Róża powinna być przykryta na zimę. Uprawy ogrodnicze boją się nagłych skoków temperatury. Do izolacji krzewu stosuje się gałęzie świerka sosnowego, na którym mocuje się płótno lub agrowłókno. Nie zapomnij wcześniej obficie mulczować części korzeniowej rośliny torfem i suchymi opalowymi liśćmi.

Choroby i szkodniki

Jubileuszowa ma dobrą odporność na choroby i szkodniki typowe dla krzewów róż. Jeśli jednak zostanie naruszona technologia rolnicza, roślina zostanie zaatakowana przez przędziorka. Do ochrony krzewu ozdobnego stosuje się napar z czosnku, wywar z łusek cebuli lub preparaty o działaniu owadobójczym: „Appolo”, „Nissoran”, „Fufanon”, „Iskra”.

Powszechną chorobą tej odmiany jest czarna plama. Charakterystycznymi objawami patologii są ciemne plamy na blaszkach liściowych. Takie fungicydy pomogą w walce z chorobą: „Previkur”, „Skor”, „Topaz”, „Fundazol” i „Abiga-Peak”.

Święto Różowego Jubileuszu w projektowaniu krajobrazu

Wdzięczna i arystokratyczna róża krzewiasta świetnie wygląda w samotnych nasadzeniach. Może być uprawiana na łodydze lub jako żywopłot.

Kwiat nadaje się do nasadzeń grupowych. Najbardziej udane są rośliny zimozielone, iglaste i zboża, ponieważ miękkie różowe pąki doskonale współgrają z zielonymi liśćmi i gałązkami iglastymi. Róża parkowa jest często używana do dekoracji mixborderów w stylach krajobrazu angielskiego, wiejskiego i wykwintnego nowoczesnego.

Recenzje odmian

Park Rose Jubilee Celebration jest słusznie uważane za najlepsze dzieło Davida Austina. Arystokratyczny kwiat ma spektakularny wygląd. Przestrzeganie prostych zasad sadzenia i uprawy, które omówiono powyżej, pomoże osiągnąć aktywną i długotrwałą kulturę kwitnienia.