Ważne zasady sadzenia róż jesienią

Czas na pokład

Głównym niuansem sadzenia róży jesienią jest czas. Każdy wie, jak prawidłowo sadzić, ale kiedy? Odpowiedź na to pytanie koryguje pogoda. Faktem jest, że na miesiąc przed nadejściem prawdziwych mrozów trzeba posadzić krzew na miejscu. Wystarczy trzy do czterech tygodni, aby roślina przyzwyczaiła się do nowego miejsca, wyrosła kilka korzeni bocznych, stopniowo przygotowała się wraz z chłodzeniem powietrza i ziemi na okres uśpienia.

Regiony południowe mogą sobie pozwolić na sadzenie róż w październiku, zwykle w drugiej lub nawet trzeciej dekadzie.

Na środkowym pasie lepiej to zrobić, jeśli w październiku, to w pierwszej dekadzie, a lepiej w drugiej połowie września.

W bardziej północnych regionach odpowiedni jest początek września, a nawet sierpień. Każdy hodowca musi wyznaczyć ten czas na podstawie czasu stałego mrozu, który zwykle występuje na jego terenie, licząc od tego co najmniej trzy tygodnie.

Film o jesiennym lądowaniu

Z filmu dowiesz się o ważnych zasadach sadzenia jesienią.

Jak zdobyć sadzonkę

Najlepiej kupić sadzonkę w renomowanej szkółce lub w sklepie, w którym jesienią często występuje znaczna zniżka na takie produkty. Wielu hodowców jesienią sadzi ukorzenione sadzonki lub rośliny wyhodowane z nasion własnych róż.

Okres od początku tworzenia pąków do jesieni jest uważany za odpowiedni czas na ukorzenienie sadzonek. Ci, którzy chcą wyhodować własne ukorzenione róże, na początku kwitnienia tną półzdrewniałe pędy na kawałki z 3-4 pąkami i ukorzeniają je w wodzie lub glebie. Pod koniec lata sadzonki powinny już mieć korzenie, a nawet młode gałęzie.

Nasiona z zeszłorocznych owoców wysiewa się jesienią lub wiosną, w każdym razie pod koniec sezonu zamieniły się już w młode rośliny z korzeniami, które można sadzić w stałym miejscu wzrostu.

Jak wybrać najlepsze miejsce?

Róże dobrze rosną na otwartych, nasłonecznionych terenach, chronionych przed północnym wiatrem i przeciągami. Może to być południowe zbocze, na którym nie będzie zatrzymywała się woda po deszczach lub topniejących śniegach. Ważne jest, aby wody gruntowe nie zbliżały się do powierzchni, ponieważ róża nie lubi stojącej wody ani bagien. Jeśli istnieje takie zagrożenie, warto zorganizować odwodnienie i podniesienie klombu ponad ogólny poziom gruntu.

Miejsce powinno być wolne od innych dużych roślin, kwiat nie powinien być zacieniony od drzew lub budynków w godzinach porannych i wieczornych, dopuszczalne (a czasem nawet pożądane) zacienienie w najgorętsze dni.

Jeśli planujesz posadzić kilka roślin, posadzone róże nie powinny się zacieniać, zbyt częste układanie krzewów nie pozwoli na wystarczającą cyrkulację powietrza, aby je przewietrzyć, a to już grozi chorobami. Dlatego należy pamiętać o wielkości dojrzałych krzewów.Zwykle odstęp między nimi wynosi od 50 cm do 1 metra, dla niskich krzewów mniej, a dla róż pnących - 1,5 m lub więcej, dla róż standardowych - ogólnie co najmniej 3 m. Przy sadzeniu róż pnących warto rozważyć miejsce na schronienie zimowe części naziemnej...

Lepsza pogoda

Do sadzenia jesiennego wskazane jest wybranie pięknego dnia, nie trzeba tego robić w deszczu lub śniegu. Rośliny są dobrze przyjmowane jesienią właśnie dlatego, że sprzyja pogoda - wilgotność powietrza jest wyższa niż wiosną, a temperatura powietrza i gleby jest optymalna dla nowej rośliny. Jeśli jednak posadzisz go w niskich temperaturach powietrza lub gdy zimny deszcz i śnieg ochłodzą glebę, Twoje działania będą skazane na niepowodzenie. Jeśli sadzonki czekają, a pogoda pogorszyła się przez długi czas, lepiej nie ryzykować, możesz sadzić róże jesienią przyszłego roku, a te trzeba będzie zostawić do wiosny. Wskazane jest zakopanie ich piaskiem lub ziemią, umieszczenie w piwnicy lub innym pomieszczeniu, w którym będzie utrzymywana temperatura od +1 do +5 stopni. Zimują dobrze, a potem będą rosły, sadzone na wiosnę.

Przygotowanie gleby

Róże potrzebują lekkiej, oddychającej, niekwaśnej (lub lekko kwaśnej) żyznej gleby. Właśnie to musisz przygotować na kilka tygodni przed sadzeniem. Aby to zrobić, miejsce jest oczyszczane z chwastów i wszelkich pozostałości roślinnych, wykopywane, korygowane, jeśli to konieczne. Kwaśną glebę koryguje się dodając mąkę wapienną lub dolomitową, glebę ciężką miesza się z torfem, piaskiem i kompostem. Następnie kopią dziurę większą niż system korzeniowy sadzonki. Jego dno spulchnia się widłami, wyjętą z niego ziemię miesza się z gnijącym obornikiem, dodaje się popiół drzewny i nawozy mineralne.

Jeśli gleba jest całkowicie piaszczysta, należy dodać glinę, torf, kompost. Glina jest suszona, mielona do stanu sproszkowanego.

Róże dobrze rosną na glebach nawożonych i preferują obornik koński, ale nie można go dodać świeżego, tylko zgniłego.

Przygotowanie sadzonek

Przy wyborze sadzonki z otwarty system korzeniowy, należy na niego zwrócić szczególną uwagę, jego dobry rozwój potwierdza obecność dużej liczby cienkich korzeni. Korzenie powinny być zdrowe, nieprzesuszone, bez plam i śladów zgnilizny, lekkie na rozcięciu. Pędy również należy zbadać, nie powinny mieć śladów zgnilizny ani chorób, powinny być co najmniej trzy dobrze rozwinięte zdrowe pędy.

Dzień przed sadzeniem korzenie należy namoczyć wodą, najlepiej w temperaturze nie niższej niż +18 stopni. A tuż przed sadzeniem korzeń skraca się do 30 cm, a pędy do 35 cm, całą sadzonkę należy traktować siarczanem żelaza, aby zapobiec chorobom. Niektórzy hodowcy zalecają zanurzanie korzeni w glinianym zacierze z dodatkiem roztworu gnojowicy.

Lądowanie

Jeśli wszystko poszło dobrze, w chłodny jesienny dzień możesz zaktualizować dół, wylać na jego dno wzgórze przygotowanej ziemi, zainstalować na nim sadzonkę, wyprostować wszystkie korzenie wzdłuż tego ziemnego wzgórza i stopniowo go wypełniać. Robią to ostrożnie, trochę wlewają, następnie ubijają, a następnie ponownie dodają ziemię. Ziemię należy ubić, a następnie obficie podlać wodą, upewnić się, że nie ma pustych przestrzeni, krzew jest mocno osadzony, a miejsce zrazu znajduje się 5 - 8 cm poniżej poziomu powierzchni i wygląda na południe. Niektórzy radzą obniżyć szyjkę korzeniową jeszcze niżej, ponieważ z czasem roślina trochę się podniesie i może się otworzyć, nie powinno to być dozwolone. Kiedy cała woda zostanie wchłonięta, należy jeszcze dodać ziemię. Była to tak zwana metoda suchego lądowania.

Metoda mokra różni się od niej stosowaniem stymulatorów wzrostu korzeni, leków takich jak Kornevin. Taki lek rozpuszcza się w wodzie, co najmniej wiadro wlewa się do otworu, a następnie opuszcza tam sadzonkę, stopniowo wypełniając korzenie przygotowaną ziemią. Potem też go podbijają, sprawdzają lekko ciągnąc górę, czy krzak siedzi ciasno, wypełniają ziemię, podlewają ją z góry, ściółkę.

Po 2-3 tygodniach młode rośliny przyzwyczajają się do nowego miejsca, mają nowe korzenie, co oznacza, że ​​wiosną szybko zaczną rosnąć. Kolejnym zadaniem hodowcy jest dobre okrycie ich na zimę. Przed samymi przymrozkami krzewy są skrócone o co najmniej jedną trzecią, przysypane suchą ziemią z piaskiem, trocinami, suchymi liśćmi o 25 - 30 cm i przykryte na zimę. Co najlepsze, młode róże zimują pod świerkowymi gałęziami i lutrasilem, muszą zapewnić suche powietrze pod schronieniem, aby pędy się nie stopiły.

Stopniowe lądowanie wideo

Z filmu dowiesz się wszystkich etapów prawidłowego sadzenia krzewów.