Róże piwonii - idealne połączenie piękna i zapachu

Najpiękniejsze odmiany

"Austin Roses" - jak ludzie nazywają róże piwonii, mają naprawdę wysoki efekt dekoracyjny. Krzewy róż są pełne wdzięku, z gęstymi szmaragdowymi liśćmi, w okresie kwitnienia całkowicie pokryte licznymi pąkami lub kwiatostanami. Należy zauważyć, że w krótkim czasie wyhodowano sporo odmian tych pięknych kwiatów, z których szczególnie popularne są:

1. Constance Spray to pierwsza hybryda piwonii wyhodowana przez Austina, która przez lata nie straciła na popularności. Róża tej odmiany jest szeroko stosowana w projektowaniu krajobrazu, ponieważ pięknie kręci się na podporze i bardzo obficie kwitnie. Krzew żywotny, rzęsy dochodzą do 4 m, pąki duże, półotwarte, miseczkowate, koloru delikatnego różu.
2. Pat Austin to zachwycająca jasna miodowo-pomarańczowa lub miedzianożółta róża. Kwiaty są duże, półpełne, o delikatnym różowym zapachu. Odmianę wyróżnia wczesne i długie kwitnienie (od początku czerwca do późnego lata) oraz wysoka odporność na zimno i cień.
3. William Shakespeare 2000 to bezpretensjonalna odmiana tolerująca cień z jasnoczerwonymi lub szkarłatnymi pąkami. Krzew róży dość wysoki (1,8 m), kwiaty duże, pełne, pojedynczo położone na pędzie, zapach intensywnie różowy.
4. Misty Bubbles to tajemnicza odmiana o delikatnych, fioletoworóżowych kwiatach. Krzew niski (do 60 cm), zwarty. Kwiaty są małe (3-4 cm), frotte, na łodydze znajduje się 5-8 kwiatów, wydziela delikatny korzenny aromat. Zimotrwalosc odmiany jest srednia, ale jej odpornosc na choroby i susze jest wysoka.
5. Golden Celebration to najpopularniejsza i najczęściej uprawiana odmiana. Rozłożysty krzew, dość wysoki (1,5-1,8 cm), gęsto ulistniony. Kwiaty są pełne, żółto-pomarańczowe, płatki duże, po całkowitym otwarciu obracają się na zewnątrz.
6. Benjamin Britten to odmiana odporna na choroby i zimno o bardzo dużych (do 12 cm średnicy) kwiatach. Krzewy średniej wysokości (1,5 m, rzadko do 2 m), pięknie ulistnione. Pąki są gęsto podwójne, miseczkowate, o jasnym kolorze malinowym lub czerwonym, o delikatnym owocowym aromacie.
7. Otello to kolejna hybryda z dużymi czerwonymi pąkami zebranymi w kwiatostany. Cechą tej odmiany jest zdolność pąków do zmiany koloru - podczas kwitnienia róża ma bogaty szkarłatny kolor, który w chłodne dni staje się ciemnopurpurowy, a po pewnym czasie kwiat nabiera liliowego odcienia. Rozłożysty krzew, kłujące pędy, ponownie kwitnie w ciepłym klimacie.
8. Lady Charlotte to jedno z ostatnich arcydzieł Austina, nazwane na cześć jego wnuczki. Jest to hybryda starej angielskiej odmiany, z której kwiat ma swoje najlepsze cechy: delikatny żółty kolor i delikatny aromat charakterystyczny dla róż herbacianych. Odmiana słynie z dużych, gęsto zdwojonych pąków i długiego, falującego kwitnienia.

Wideo „Opuszczanie”

Z filmu dowiesz się, jak dbać o te wspaniałe krzewy.

Cechy sadzenia i uprawy

Nie ma nic trudnego w uprawie tych niesamowitych róż. Najważniejszą rzeczą jest prawidłowe dopasowanie. Jeśli krzew zostanie posadzony we właściwym miejscu, na dobrej glebie, to będzie szybko rósł i zachwycał obfitym kwitnieniem przy bardzo minimalnej pielęgnacji. Sadzenie róż powinno odbywać się na przygotowanej i dobrze nawożonej glebie. Obornik koński jest uważany za najlepszy nawóz dla tego rodzaju kwiatów, ponieważ dobrze nasyca glebę azotem. Układa się go cienką warstwą (około 2 cm) na dnie dołu do sadzenia. W przypadku braku obornika końskiego można zastosować kompost.

Otwory do sadzenia są wykopywane szeroko (do 1 m) i głębokie (co najmniej 50 cm), ponieważ dorosły krzew ma obszerny system korzeniowy.

W zależności od odmiany sadzonki róż sadzi się w odległości 0,5-1 m w formie trójkąta. Ten schemat pozwala uzyskać efekt pięknych ozdobnych zarośli, całkowicie pokrytych kwiatostanami.

Przed sadzeniem zaleca się umieszczenie sadzonek w stymulatorze wzrostu na kilka godzin - zabieg ten przyspiesza ukorzenienie rośliny w nowym miejscu. Podczas sadzenia należy upewnić się, że korzenie sadzonki znajdują się swobodnie w dole do sadzenia. Jeśli chodzi o głębokość sadzenia, za idealne uważa się pogłębienie korzeni w ziemi o 10 cm - na tej głębokości nie zamarzną.

Róże piwonii, jak wszystkie inne, preferują słoneczne, bezwietrzne tereny, ale upał i słońce nie są dla nich niezbędne. Kwitną z powodzeniem w półcieniu, ponadto w kolekcji Austin znajduje się kilka odmian odpornych na cień, które mogą rosnąć nawet w trudnych warunkach pogodowych i klimatycznych. Według hodowcy, do pełnego kwitnienia róże piwonii potrzebują tylko 3 godzin słońca dziennie.

Jak dbać

Właściwa pielęgnacja to klucz do zdrowego wyglądu krzewu i jego bujnego kwitnienia. Pomimo tego, że róże piwonii nie są bardzo wymagające w pielęgnacji, wymagane są dla nich podstawowe czynności, takie jak podlewanie, karmienie i przycinanie. Podlewanie powinno odbywać się wieczorem, gdy gleba wysycha w ilości 12-15 l/krzak. Woda do nawadniania powinna być osiadła, a nie zimna.

Aby krzew wyglądał dekoracyjnie, należy okresowo nakładać pod nim nawóz. Po raz pierwszy rośliny są karmione pod koniec wiosny specjalnymi złożonymi mieszankami do róż (sprzedawane w kwiaciarniach). Przy kolejnym nawożeniu w okresie zawiązywania się pąków stosuje się opatrunki fosforowe i wapniowe.

W razie potrzeby, a także w przypadku wielokrotnego kwitnienia, róże można karmić płynną dziewanną. W sierpniu top dressing nie jest już zalecany. Przy stosowaniu nawozów bardzo ważne jest, aby nie przekraczać dawki preparatów, ponieważ przesycenie składnikami odżywczymi prowadzi do żółknięcia liści.

Przycinanie róż piwonii to nie tylko zabieg higieniczny, ale także sposób na nadanie krzewowi pięknego dekoracyjnego kształtu.

Róże należy przycinać na wiosnę. Podczas przycinania wszystkie uszkodzone, chore i stare gałęzie są usuwane, a wierzchołki pędów przycinane o około jedną trzecią. Odmiany piwonii dobrze tolerują ozdobną fryzurę, dlatego w razie potrzeby można nadać krzewowi niezwykły dekoracyjny kształt.

Jeśli twoje róże nie rosną na południowych szerokościach geograficznych, muszą być przykryte na zimę. Mniej więcej w połowie jesieni należy zacząć przygotowywać krzaki do schronienia: usunąć wszystkie niedojrzałe pędy (tworzą dodatkowe obciążenie krzaka) i usunąć wszystkie liście. Wraz z nadejściem pierwszych nocnych przymrozków rzęsy należy starannie dogiąć do podłoża, utrwalić, a następnie przykryć grubą warstwą ściółki organicznej (trociny, słoma, świerkowe gałązki). Nie zaleca się stosowania folii lub innych materiałów nieprzepuszczających powietrza do róż, ponieważ rośliny z braku powietrza mogą gnić i umrzeć.

Wideo „Choroby róż i szkodników”

Z filmu dowiesz się o chorobach krzewów i szkodników.