Poznaj żonkila: rodzaje i tajemnice uprawy

Charakterystyka i opis kwiatu żonkila

W naturze występuje ponad 60 gatunków tych roślin - wieloletnie bulwiaste kwiaty z rodziny Amarylis. Około 25 uprawianych, istnieje również wiele mieszańców. Siedlisko dzikich odmian to kraje śródziemnomorskie, azjatyckie, południowa Europa.

Chociaż na pierwszy rzut oka odmiany żonkili są podobne, jeśli przyjrzysz się uważnie licznym zdjęciom, zauważalna jest wyraźna niejednorodność - okazy różnią się kolorem i kształtem. Kulturę można opisać w następujący sposób:

1. Krzew powstaje z gęstej cebulki o różnych rozmiarach i kształtach. Korzeń jest prosty, roczny (do rozmnażania używa się cebulek).
2. Prosta, bezlistna łodyga pokryta jest wstążkowymi liśćmi wyrastającymi bezpośrednio z cebulki. Wysokość waha się od 10 cm dla małych gatunków do pół metra dla wysokich.
3. Może mieć od 2 do 4 liści, długość i gęstość zależy od odmiany.
4. Łodyga jest zwieńczona kwiatem - pojedynczym lub całym kwiatostanem o średnicy 2-8 pąków o średnicy 2-10 cm Kwiat składa się z 6 płatków. Centralna część to kolumna w formie korony i 6 pręcików. Płatki są gładkie i podwójne, ostatnie płatki mają więcej.

Istnieją białe, żółte żonkile z różnymi odcieniami pomarańczy. Niektóre odmiany mają 2 lub nawet 3 kolory.

Roślina jest używana na różne sposoby:

1. Żonkile nadają się do tworzenia bukietów, ozdabiania krajobrazu ogrodu.
2. Perfumy wyciągają z rośliny olejki eteryczne. Istnieje popularne perfumy o nazwie Black Narcissus.
3. W medycynie ludowej wywary kultury stosuje się przeciwko migrenom.
4. Aby zwalczyć gryzonie, z cebulek pozyskuje się trujący alkaloid.

Popularne gatunki i odmiany ze zdjęciami

Dla wygody kultury stosowane w ogrodnictwie połączono w 12 grup. Odmiany należące do tej samej klasy mają podobne cechy.

Rurowy (trąbka)

Łodyga jest wysoka i mocna. Centralna rurkowa korona jest tego samego rozmiaru lub nieco dłuższa niż płatki kwiatów. Cebule są masywne (około 5 cm). Gatunek ten nie toleruje chłodów, w centralnych regionach Rosji potrzebują ochrony. Kolory są monochromatyczne.

Przedstawiciele gatunku:

• Dutch Master - żółty kwiat, średnica 11 cm, łodyga do 30 cm;
• Golden Harvest - złoty kwiat, średnica 12 cm, łodyga do 40 cm;
• Mount Hood - kwiat mlecznobiały, średnica 10 cm, łodyga do 35 cm.

Duże miseczki

Korona rdzenia rośnie do połowy długości płatków. Kolory pąków są różne: biały, jasnożółty, różowy, ciemnoczerwony.Obfite kwitnienie, normalna reprodukcja. Żarówki miniaturowe (do 3,5 cm). Na środkowym pasie potrzebują zimowego schronienia.

Przedstawiciele gatunku:

• Cool Flame - dwukolorowy (rdzeń ciemnoczerwony, płatki białe), brzegi pomarszczone, średnica 10 cm, łodyga do 30 cm;
• Salome - bicolor (serce jasnożółte, płatki kremowobiałe), średnica 9 cm, łodyga do 30 cm;
• Spring Pride - dwukolorowy (biały rdzeń z pomarszczonym ciemnoróżowym konturem, białe płatki), średnica 10 cm, łodyga do 35 cm.

Małe miseczki

Korona rośnie tylko kilka milimetrów, kwiaty są również średniej wielkości. Okres kwitnienia przypada po rurkowatych i wielkokoronowych. Obfite kwitnienie, przyjemny zapach pąków, normalne rozmnażanie. W zimę z małą ilością śniegu potrzebuje dodatkowej ochrony.

Przedstawiciele gatunku:

• Audubon - łodyga do 40 cm, dwukolorowa (rdzeń ciemnopomarańczowy z czerwonym obrysem, białe płatki), średnica 9 cm;
• Rockall - łodyga do 45 cm, dwukolorowa (serce jasnoczerwone, płatki jasnozielone), średnica 11 cm.

Terry (Dwuosobowy)

Wszyscy przedstawiciele gatunku tworzą masywne kwiaty, jedna łodyga rodzi od 1 do 4 pąków. Kolor jest inny. Jeśli kwiatostany staną się zbyt duże, potrzebują wsparcia.

Gatunki frotte są kapryśne w opiece, nie tolerują ostrych wahań temperatury i zimna (nie kwitną), potrzebują schronienia. Z tego powodu są rzadko używane w wiosennych ogrodach kwiatowych.

Przedstawiciele gatunku:

• Wesołość - łodyga do 40 cm, mieści 3-4 pąki. Kwiat średnicy 4 cm, płatki kremowobiałe, korona jasnożółta;
• Rip van Winkle - odmiana karłowata, łodyga do 15 cm, kwiat ciemnożółty, szpiczaste końcówki płatków, kształtem przypominający mniszek lekarski, średnica 5 cm;
• Tahiti - łodyga 40 cm, kwiat w kształcie róży, bogate żółte płatki, czerwone serce, średnica 10 cm.

Triandrus

Gatunek został wyhodowany przez skrzyżowanie żonkila trójszypułkowego (od którego odziedziczył odporność na choroby) z żonkilem ogrodowym (zaadoptował jego właściwości dekoracyjne). Jest mały, na łodydze tworzą się opadające kwiatostany w postaci parasoli po 2-4 sztuki. Kwiaty ładnie pachną. Paleta składa się z odcieni bieli i żółci. Rośliny boją się zimna i potrzebują schronienia nawet w południowych regionach kraju.

Przedstawiciele gatunku:

• Thalia - łodyga do 40 cm, białe, monochromatyczne kwiaty, do 15 cm średnicy;
• Hawera - łodyga do 15 cm w otwartym terenie (w szklarni do 35 cm), jasnożółty kwiat, średnica 2,5 cm, rdzeń w kształcie miseczki;
• Tresamble - łodyga do 30 cm, kwiat dwukolorowy (białe płatki, jasna cytrynowa część środkowa), średnica do 8 cm.

Cyklamina

Mają długi, wąski rdzeń i mocno zakrzywione płatki. Na środkowym pasie kwitną jako pierwsze (koniec kwietnia). Łodygi to krótkie, mocne, opadające kwiaty. Kwitnienie jest przyjazne i długotrwałe. Rozmnażają się normalnie. Kolor u przedstawicieli gatunku jest tylko żółty. Cebule kurczą się z wiekiem. Ochrona zimowa jest wymagana nawet w regionach południowych.

Przedstawiciele gatunku:

• Baby Dole - łodyga do 30 cm, kwiat dwukolorowy (bogate żółte płatki, pomarańczowa korona, pofałdowany kontur), średnica 7,5 cm;
• Jumblie to miniaturowa hybryda o wysokości 10 cm, kwiat o średnicy 4 cm, monochromatyczna.

Jonquilla

Gatunek obejmuje odmiany późne. Na szypułkach powstaje kilka (od 3 do 8) miniaturowych kwiatostanów. Pąki mają wyraźny przyjemny aromat. Łodyga jest delikatna, bujnie kwitnie i wymaga podparcia. Kolorystyka pąków jest ograniczona.

Przedstawiciele gatunku:

• Step Forward - łodyga do 30 cm, żółte kwiaty (środek jaśniejszy) do 7 cm średnicy;
• Hillstar - parametry są takie same, płatki są bardziej wydłużone w porównaniu z Step Forward, kolor żółty jest bogatszy;
• Suzy - łodyga do 30 cm, pąk dwukolorowy (płatki żółte, korona czerwonawo-czerwona), średnica 7 cm.

Wielokwiatowy lub tacetatowy (Tazetta, Bunch flowered)

Pąki są średnie, pachnące. Na łodydze tworzy się od 2 do 5 kwiatów. Kolory są białe lub żółte.Boją się chłodu - zimą na środkowym pasie umierają bez schronienia.

Przedstawicielem gatunku jest Geranium. Tworzy kwiatostan 2-4 kwiatów, wysokość łodygi do 30 cm, płatki są białe, środkowa część jest ciemnopomarańczowa, średnica pąków wynosi 5,5 cm.

Poetycki (Poeticus)

Nazwany na cześć przodka - poetyckiego narcyza (N. poeticus). Kwiaty masywne, białe, ładnie pachną, korona niska, kształt prosty. Mrozoodporna, odporna na choroby, mrozoodporna (nie wymaga schronienia na zimę). Kwitnie później.

Istnieje kilka odmian tego gatunku, niektóre z nich:

• Actaea - łodyga do 40 cm, kwiat dwukolorowy (białe płatki, jasnożółty środek, czerwone obrzeże), średnica do 9 cm;
• Poetaz - ma kształt racemozy.

Hybrydy Bulbokodium

Należą do dziko rosnącej grupy pochodzącej z Francji. Boją się zimna, w centralnej Rosji potrzebują ochrony. Brytyjczycy opisują go jako „żonkila w spódnicy”. Wszystkie hybrydy mają:

• liście półcylindryczne, ciemnozielone;
• łodyga do 15 cm;
• kwiaty w formie lejków o średnicy 3,5 cm z żółtymi płatkami.

Żonkil kantabryjski to kolejny przedstawiciel dzikiego gatunku, który przybył z południa Hiszpanii. Opis jest taki sam jak poprzedni, różni się jedynie białym kolorem płatków.

Dzielona Korona

Rdzeń kwiatu różni się wielkością i długością. Charakterystyczną cechą gatunku jest nierówna korona z frędzlami.

Przedstawiciele gatunku:

• Dzierzba - łodyga do 30 cm, kwiat dwukolorowy (płatki białe, środek ciemnopomarańczowy, pomarszczony), średnica do 10 cm, kwitnienie długie;
• Oranżeria - łodyga do 50 cm, kwiat dwukolorowy (białe płatki, pomarańczowy rdzeń), średnica do 10 cm;
• Printal - łodyga do 35 cm, kwiat dwukolorowy (jasnozielone płatki, żółty rdzeń, pomarszczony zarys), średnica do 11,5 cm.

Wszystkie gatunki

Ta grupa obejmuje odmiany, które nie należały do ​​poprzednich.

Wideo „Opis i uprawa żonkila”

Ten film zawiera szczegółowy opis kultury cebulek, a także zasady sadzenia i pielęgnacji.

Cechy agrotechnologii narcyza

Kultura kocha słońce, chociaż odrobina cienia w południowym upale mu nie zaszkodzi. W oparciu o wymagania wybranej odmiany, a także kierując się ogólnymi zasadami techniki rolniczej dla żonkili, wybiera się miejsce na ogród kwiatowy w ogrodzie.

Terminy i zasady lądowania

Za najlepszy czas na sadzenie cebul uważa się koniec lata - początek jesieni. Roślina powinna mieć czas na zakorzenienie się, zajmie to około miesiąca. Gleba powinna być azotowo-potasowa, dlatego pożądane jest wstępne karmienie.

Miejsce jest przygotowywane przez wykopanie łopaty na bagnecie, dodanie piasku i nawozów (wymieszaj próchnicę i 60 g nitrofoski na kwadrat upraw).

Lądowanie odbywa się zgodnie z algorytmem:

1. W grupie pojedyncze okazy sadzi się z krokiem 10 cm, jeśli w przyszłości planowane jest siedzenie, krok 20 cm jest utrzymywany, jeśli kwiaty są sadzone w stałym miejscu.
2. Wykop dziury trzy razy większe od średnicy żarówki, pozostawiając miejsce na rozwój. Głębokość - 10 cm.
3. Do dziury wrzuca się garść piasku, dodaje 2 łyżki popiołu drzewnego, w tej mieszaninie wbija się materiał do sadzenia.
4. Wypełnij do połowy ziemią zmieszaną z kompostem. Podlewanie.
5. Zasypiają do góry ziemią, lekko taranują.

Reprodukcja i transplantacja

Do rozmnażania upraw żonkili odpowiednie są dwie metody - żarówki potomne lub oddzielne żarówki. Rozpoczynają przesadzanie, jeśli w danym sezonie jest mniej pędów. Zwykle ma to miejsce w wieku 5–6 lat. Podnoszą moment, w którym liście trochę wysychają, po czym:

• żarówki są ostrożnie usuwane z ziemi;
• otrząsnąć się, odciąć zgniłe fragmenty;
• złożony w cieniu do wyschnięcia;
• po kilku tygodniach cebulki niskiej jakości są odrzucane, reszta jest przechowywana w suchym, ciemnym miejscu do następnego sadzenia.

Im później cebulki zostaną wykopane, tym gorsza będzie ich jakość.

Porady dotyczące pielęgnacji

Przez pierwsze półtora miesiąca po posadzeniu w suche dni rośliny należy podlewać, potrzebują zwiększonej wilgoci. Ponadto opieka obejmuje:

• rozluźnienie gleby wokół sadzonek;
• usuwanie chwastów;
• sanitarne przycinanie chorych pędów;

Jeśli niektóre kwiaty zaczną więdnąć, wskazane jest ich zerwanie, aby roślina nie wydawała składników odżywczych na utrzymanie ich żywotnej aktywności. W jednym miejscu żonkile rosną przez około 6 lat bez przeszczepu. W pierwszych latach gleba jest od czasu do czasu zasilana nawozami azotowo-potasowymi. Odbywa się to w kilku przejściach:

1. Wiosną, gdy tylko pojawią się pierwsze pędy. Nawozy azotowe (30 g na metr kwadratowy uprawy, rozcieńczone w wodzie) stosuje się w małych dawkach, ponieważ nadmiar azotu stymuluje choroby, a osłabione kiełki zaczynają szybko rosnąć.
2. Wraz z pojawieniem się szypułek przeprowadza się drugi górny opatrunek (20 g na m2).
3. W sezonie zawiązywania pąków przeprowadza się trzecie karmienie - do mieszanki azotowo-potasowej dodaje się nawozy fosforowe.
4. Czwarte karmienie jest potrzebne, aby wzmocnić kwitnienie - używa się tylko fosforu i potasu.

Kilka lat przed sadzeniem kultury wskazane jest wypełnienie gleby w wybranym miejscu świeżym obornikiem. Wręcz przeciwnie, rosnące kwiaty nie mogą być nawożone obornikiem, aby nie przyciągać szkodników.

Funkcje zimowania

Wszystko zależy od wybranej odmiany. Wytrzymałe żonkile są w stanie przetrwać zimę bez specjalnej ochrony, przykryte śniegiem. Ale jeśli w regionie panują głównie bezśnieżne zimy lub zakupiono odmiany nieodporne na zimę, wymagane jest schronienie. Dla tego:

• przed nadejściem mrozu gleba na miejscu jest ściółkowana, przykrywając opadłymi liśćmi, trocinami lub torfem;
• rośliny pokryte są polietylenem lub włókniną.

Jeśli śniegu jest mało, wskazane jest zebranie go w przestrzeni przykorzeniowej kwiatów, tworząc dodatkową warstwę izolacyjną.

Główne choroby i szkodniki

Wśród szkodników kultury niebezpieczne są nicienie, muchy żonkilowe i kleszcze. Ponadto na żonkile zwykle wpływają:

• fusarium;
• sklerotynoza;
• choroba mozaikowa.

W celu zapobiegania dolegliwościom grzybiczym materiał do sadzenia nasącza się roztworem fungicydu. Gorąca woda pomaga przy muchach narcyzowych i nicieniach - cebulki powinny leżeć w niej przez kilka godzin.

Wykorzystanie żonkili w projektowaniu ogrodów

Jeśli nie zamierzasz sadzić żonkili na wystawę, musisz je posadzić w małych połaciach. Blaknięcie, liście roślin stają się niechlujne, długo obumierają, ponieważ kompozycja traci swój wygląd. Najlepszą opcją są grupy po 5-7 sztuk w połączeniu z bylinami, takimi jak geranium, mankiet lub hosta. Sąsiednie uprawy powinny być otoczone żonkilami, aby jesienią przykryć więdnące liście.

Odmiany miniaturowe nadają się do dekoracji ogrodów skalnych, gdzie współistnieją z innymi pięknymi uprawami, które kwitną po żonkilach. Żonkile świetnie prezentują się w doniczkach i pojemnikach. W okresie kwitnienia eksponowane są w widocznym miejscu, a następnie schowane, pielęgnując do końca sezonu.

Wybierając kandydatów na łóżka ogrodowe, musisz skupić się nie tylko na wyglądzie kwiatów, ale także na cechach. Łącząc różne odmiany, wprawny kwiaciarz jest w stanie wypełnić cały ogród zniewalającym pięknem, cieszącym oko przez cały sezon.