Charakterystyczne cechy róż angielskich

Zapach róży

Jednym z głównych celów, jakie postawił sobie Austin podczas tworzenia kwiatów, było przywrócenie kwiatom ich zapachu. I ten cel hodowca osiągnął. Wszystkie angielskie róże Davida Austina pachną, ale ich odmiany różnią się stopniem nasycenia aromatu. Kilka rodzajów kwiatów emanuje klasycznym zapachem antycznej róży. Są to na przykład przedstawiciele Gertrude Jekyll, Mayfluer, Falstaff, Munstead, William Shakespeare 2000 i Susan William-Ellis.

Kwiaty innych odmian - Abraham Derby, Lady Emma Hamilton - pachną owocami (często brzoskwiniami). Kwiat Benjamina Brittena ma słodki owocowo-karmelowy zapach, podczas gdy róże Summer Song wydzielają zapach łączący herbatę owocową z goryczką chryzantemy piołunu.

Niektóre angielskie róże pachną jak zapomniany zapach mirry. Aromat ten jest lekki, nie ostry, przypominający zapach mydła. Taki zapach ma charakterystyczną właściwość - zdolność do korzystnego podkreślania i wzmacniania innych aromatów. Idealnie wpisuje się w „bukiet” wydzielany przez najbliższych krewnych. Mirra pachnie jak Constant Spry, królowa Szwecji. Lekkie nuty zapachowe można również wyczuć w Claire Austin i Pilgrim.

Wiele odmian Austin pachnie jak herbata: Crocus Rose, Pegasus, Molyneux, Teasing Georgia, Pat Austin, Grace, William Morris. Często nuta herbaty jest składnikiem zapachu owocowego, korzennego, goździkowego lub cytrusowego. Na przykład kwiaty księżnej Aleksandry z Kentu wzbogacają lekki aromat herbaty nutami cytryny i czarnej porzeczki, a księżna księżna Margaretha pachnie herbatą z tropikalnymi owocami. Golden Celebration emanuje aromatami cierpkiego wina, herbaty i truskawek, a Tea Clipper emanuje orientalnymi przyprawami i herbatą.

Wideo „Najlepsze odmiany”

Z filmu dowiesz się o najpopularniejszych i najbardziej znanych odmianach.

Lądowanie

Róże Davida Austina sadzi się w szczególny sposób. Procedura, która jest zwykle przeprowadzana na początkowym etapie dla innych rodzajów róż, w ogóle nie ma zastosowania do języka angielskiego. Przed sadzeniem sadzonki należy namoczyć w wodzie z rozpuszczonymi w niej substancjami, stymulującymi wzrost i tworzenie korzeni. Następnie musisz wybrać miejsce do sadzenia roślin i przygotować otwory na sadzonki.

Wybierając terytorium do uprawy kwiatów, należy wziąć pod uwagę specyfikę kultury:

• Obfite oświetlenie szkodzi roślinom, dlatego obszar, na którym mają rosnąć, powinien być oświetlony bezpośrednim światłem słonecznym przez nie więcej niż 5 godzin dziennie.
• Wiosną obszar pod roślinami nie powinien ulegać roztopieniu, a zimą pozostawać bez śniegu. Dlatego najbardziej akceptowalna opcja sadzenia róż w pobliżu altan, werand, ogrodzeń i innych budynków.

Po wybraniu miejsca spełniającego wymagania strony warto przygotować doły do ​​sadzenia sadzonek. Parametry głębokości powinny wynosić 0,5x0,5x0,5 metra. Doły są zwykle wypełnione żyzną ziemią ogrodową zmieszaną z próchnicą. Ponadto do każdej studzienki wlewa się 10 litrów wody i pozostawia w tej formie na jeden dzień.

Podczas sadzenia warto pamiętać, że miejsce szczepienia powinno znajdować się na głębokości nie większej niż 0,07 metra, a korzenie są równomiernie rozmieszczone w otworze.Pierwsze 24 godziny po posadzeniu należy zwilżyć kulturę w ilości 45 litrów wody na każdy krzew. Po spud ziemi. Takie działania służą jako podstawa do pełnego rozwoju korzenia i jego procesów.

Schronisko zimowe

Róże angielskie to delikatne rośliny, więc surowe zimy naszych szerokości geograficznych mają na nie szkodliwy wpływ. Aby uniknąć śmierci kwiatów, muszą być przygotowane na zimę. Ważną częścią treningu jest odpowiednia pielęgnacja upraw przez całe lato, w tym systematyczne dokarmianie osobników.

Przygotowanie kultury na zimę składa się z szeregu następujących po sobie działań.

Jesienią musisz dać pąkom możliwość samodzielnego kwitnienia i utraty płatków. Nie warto z góry zbierać koloru, ponieważ w ten sposób można przerwać pełne dojrzewanie pędów. Gdy robi się chłodniej, liście pozostające na łodydze muszą zostać wyeliminowane, a nie wycięte dojrzałe boczne pędy. Następnie możesz rozpocząć procedurę rozgrzewania róż.

Konieczne jest całkowite pokrycie roślin dopiero po trwałym spadku wskaźników temperatury (poniżej 0, ale nie więcej niż - 10 °).

Bez względu na rodzaj krzewu, angielskie róże Davida Austina budzą się i dopiero wtedy tworzą „schronienie”. Najpierw wokół kwiatów lub paneli piankowych naciąga się siatkę, montuje się filc dachowy lub płyty ze sklejki. Następnie schron pokryty jest suchymi liśćmi, wiórami, świerkowymi gałęziami lub próchnicą. Rośliny, które tkają, układa się na ziemi, mocuje i przykrywa grubą warstwą liści (30 centymetrów). Ponadto na schronie umieszcza się folię lub materiał dachowy. Usuń „strukturę” na wiosnę, gdy temperatura osiągnie 0.

Podlewanie i karmienie

Opieka nad różami odmiany ma taką samą strukturę jak opieka nad innymi przedstawicielami kultury. Proces polega na regularnym podlewaniu, odpowiednim karmieniu, terminowym przycinaniu krzewów oraz walce z pasożytami i chorobami.

Róże Austin nie są zbyt wymagające pod względem wody, dlatego warto zwilżyć glebę na głębokość nie większą niż 2 centymetry. Lepiej jest podlewać osobniki wieczorem, a ilość płynu bezpośrednio zależy od rodzaju krzewu. Na przykład rośliny zwijające się lub tkające wymagają 15 litrów wody, podczas gdy rośliny krzewiaste wymagają 10 litrów.

Nawozy zaczynają być stosowane w drugim roku życia osobników. Pierwsza pasza składa się z azotu, który pozwoli na tworzenie młodych łodyg. Kolejna zawiera dużą ilość substancji azotowych i fosforowych i jest przeprowadzana w okresie aktywnego tworzenia pąków. Jesienią rośliny są nawożone potasem, który pomoże kwiatom „przeżyć” zimę.

Róże angielskie przycina się wiosną i jesienią. Słabe i cienkie gałęzie są całkowicie eliminowane, po czym przeprowadzana jest procedura formowania krzewu:

1. Aby uzyskać niski krzew, usuń połowę długości pędów.
2. Jedna trzecia bocznych pędów jest przycinana, tworząc szerokie krzaki.
3. Szybkość skracania pędów odmian pnących wynosi 1/5 ich długości.

Po obrzezaniu kulturę należy karmić złożonymi opatrunkami.

Zapobieganie chorobom

Odmiany róż angielskich są mało podatne na ataki chorób i szkodników. Czasami jednak te kwiaty zarażają się chorobą. Nie jest tajemnicą, że o wiele łatwiej jest zapobiegać chorobom roślin niż później z nimi walczyć. Dlatego przy uprawie róż należy zwrócić szczególną uwagę na zapobieganie ich chorobom.

1. Antrakoza. Objawami choroby są małe czarne plamki na liściach roślin, ta dolegliwość przypomina czarną plamę. Antrakoza nie dotyka kwiatów, więc nie jest łatwo ją rozpoznać. W miarę rozwoju choroby zmienia się kształt i wielkość plam na liściach, a następnie same narządy ulegają deformacji. Zakażony osobnik słabo się rozwija, a po pewnym czasie całkowicie umiera.

Zakażeniu antrakozą można zapobiegać tylko poprzez uwzględnienie cech chorobotwórczego grzyba i jego cyklu życiowego. Ponieważ patogen zimuje idealnie na roślinach, wraz z nadejściem wiosny zaczynają się rozwijać nowe zarodniki.Dlatego w celu zapobiegania warto spryskać kulturę roztworem nalewki z popiołu lub dziewanny. Możesz również użyć roztworu manganu. Dwa razy w sezonie rośliny należy zapylać popiołem z drewna, którym można posypać ziemię wokół krzewów.

2. Rdza. Rozwój choroby rozpoczyna się w połowie wiosny po otwarciu nerek. Przede wszystkim na krzakach róż pojawiają się narośla. Choroba rozwija się szczególnie aktywnie w warunkach wysokiej wilgotności powietrza. Ponadto na liściach pojawia się rdza w postaci żółtych plam, które ostatecznie całkowicie pokrywają narząd. Łodygi kwiatowe gęstnieją, tworzą się na nich pęknięcia. Pod koniec lata narośla ciemnieją i pozostają na osobnikach przez całą zimę.

Zapobieganie pojawianiu się rdzy na różach zapewnia terminowe czyszczenie opadłych liści nie tylko jesienią, ale także latem, gdy spadają. W przeciwnym razie zarodniki choroby atakują zdrowe rośliny.

Odmiany odmian

Róże dobrze tolerują cień miejsca, ale nie lubią też promieni słonecznych. Dlatego szybko zyskały popularność wśród domowych ogrodników. Jednak kwiaty nie tolerują zimna i mrozu, więc odmiany, które obumarły zimą, zostały zastąpione bardziej odpornymi roślinami.

Róże Davida Austina występują w wielu odmianach, z których najpopularniejsze to:

• Abraham Derby. Ma pączek o zwykłym kształcie, kolor płatków waha się od miedzi do moreli. Czasami taka kultura jest uprawiana jako wspinaczka. Derby jest odporny na większość chorób, aktywnie rośnie. Przy uprawie jako krzew pędy są lekko zdeformowane pod ciężarem główki kwiatowej.
• Benjamin Britten to krzew, który dorasta do metra wysokości. Pączek jest miseczkowany, po otwarciu płatków staje się rozetą. Płatki są zwykle czerwone z pomarańczowym odcieniem. Odmiana jest bezpretensjonalna, praktycznie nie zaraża się mączniakiem i plamistością. Może zmieniać kształt podczas obfitej pory deszczowej.
• William Shakespeare 2000 to odmiana, która rośnie w prostym krzaku. Pąki takich róż mają kształt miseczki, ciemnoczerwony. Osobniki charakteryzują się odpornością na różne choroby i długim kwitnieniem.
• Graham Thomas to roślina do sadzenia o jasnożółtych kwiatach. Łodygi kultury są mocne, nie opadają. Kwitnienie jest aktywne i długotrwałe.
• Charlotte to krzew o wysokości do półtora metra, ma żółte „podwójne” kwiaty. Odmiana bardzo odporna na zimno i mróz.
• Gertrude Jekyll to krzew o wysokości do 1,2 metra. Kwiaty są różowe i mają silny aromat. Odporność na choroby jest znaczna, kwitnienie aktywne i długotrwałe.
• William Maurice to kultura wspinaczkowa z brzoskwiniowo-różowymi kwiatami w kształcie rozety. W środku kolor jest bardziej nasycony, na zewnątrz płatki są prawie białe. Bardzo odporny na plamienie i mączniaka prawdziwego. Łatwo toleruje długotrwałe opady deszczu.

Uważa się, że wszystkie odmiany doskonale łączą się ze sobą pod względem koloru pąków i kształtu krzewów. Dlatego wszystkie rodzaje angielskich róż dobrze dogadują się w jednym obszarze. Możesz więc bezpiecznie eksperymentować, co roku uprawiając różnych przedstawicieli odmian.

Tak więc angielskie róże Austina mają wiele zalet i dlatego są bardzo popularne wśród ogrodników. Dziś te kwiaty są masowo uprawiane przez ogrodników w kraju i na osobistych działkach. Odporność na choroby w dużej mierze determinuje zainteresowanie różami. A niesamowity aromat wydzielany przez kwiaty wyróżnia je pozytywnie od roślin z tej rodziny.

Film o sadzeniu róż

Z filmu dowiesz się o skutecznym sadzeniu krzewów.