Krawężniki ścieżki ogrodowej: 6 najlepszych pomysłów na projektowanie ścieżek

Dlaczego potrzebujesz obramowania

Ścieżki ogrodowe mogą być w całości zabetonowane lub pokryte linoleum. Wtedy chwast nie zakłóci schludnego wyglądu klombów i klombów. Ale jeśli głównym materiałem jest drewno, które jest najbardziej podatne na rozkład, nie można obejść się bez granic. Wyraźnie wyznaczają granice klombów i trawników, a także przyczyniają się do efektywnego zagospodarowania przestrzeni w kraju.

Tworzy to porządek i harmonię, odpowiadające trendom określonego stylu projektowania krajobrazu. Praktyczne funkcje takich ogrodzeń obejmują:

• zachowanie pierwotnej objętości żyznej gleby w ogrodzie;
• zatrzymanie roztopionej wody, która może zakłócić integralność ścieżek po ścięciu drzew;
• ochrona ścieżek przed brudem;
• sadzenie roślin według odmian.

Prawidłowo zamontowany krawężnik wykonany z elementów aluminiowych, a nawet improwizowanych środków znacznie ogranicza potrzebę częstego podlewania i pielenia. Jeśli chodzi o wybór materiałów, ostateczna decyzja zależy od ich właściwości użytkowych. Na przykład metal odporny na uderzenia jest bardziej odpowiedni do ścieżek ogrodzeniowych wykonanych z tłucznia kamiennego, a tworzywo sztuczne odporne na wilgoć i promieniowanie UV, oprócz wszystkich swoich zalet, jest lekkie. Pozwala to na wykorzystanie go do tworzenia oryginalnych falistych linii na stronie.

Wideo „Wykonywanie granicy własnymi rękami”

Ten film pokaże Ci, jak wykonać betonowy krawężnik za pomocą stołu wibracyjnego.

Warianty

Otaczające konstrukcje muszą wykazywać dobrą odporność na ściskanie dynamiczne, dlatego konieczne jest zastosowanie do ich produkcji betonu marki M-500. Jej zwiększona odporność na wilgoć pozwala na prace instalacyjne nawet w zalanych obszarach, a minimalny czas wiązania przyczynia się do efektywnego jej wykorzystania o każdej porze roku.

Aby odróżnić trawniki od obszarów dla pieszych, potrzebne będą krawężniki. W przeciwieństwie do konwencjonalnych krawężników blokują one drogę dla pieszych, uniemożliwiając przemieszczanie się z jednego obszaru obiektu do drugiego. Jednak te konstrukcje mają również wspólne cechy: wzmocnienie ścieżek wzdłuż krawędzi i ochronę kwiatów granicznych przed kolizjami drogowymi.

Spośród wielu innych opcji ogrodzeń chodnikowych nie mniej uwagi zasługuje:

• produkty wibrocastowe w postaci zakrzywionych linii, łuków i stopni;
• bloki trawnikowe zapobiegające osuwaniu się gleby;
• kamienie drogowe, które zachowują integralność jezdni - ich minimalny okres trwałości wynosi 35 lat, a duże rozmiary przyczyniają się do efektywnej organizacji drenażu w domku letniskowym.

Kamień lub cegła

Oba materiały idealnie nadają się do budowy małych ogrodzeń na niestabilnych glebach. Jednocześnie eksperci często stosują metodę suchego murowania, w której wszystkie elementy konstrukcyjne są utrzymywane grawitacyjnie. Jeśli ocenimy wskaźniki mrozoodporności produktów, bardziej logiczne jest preferowanie pierwszej opcji. Kamień lepiej znosi naprzemienne rozmrażanie i zamrażanie. Inne jego zalety to dobra wytrzymałość, gęstość, hydrofobowość i odporność na nienormalnie wysokie temperatury.

Twarde skały dobrze łączą się z drewnem i materiałami polimerowymi, aw połączeniu ze specjalnie uszlachetnionym szkłem pełnią funkcje drenażowe. Montaż krawężnika chodnikowego za pomocą rąk jest naprawdę możliwy w jeden dzień. Do tego potrzebujesz:

1. Wykonaj oznaczenie terenu, biorąc pod uwagę charakterystykę formacji glebowych i roślinnych.
2. Zaznacz szczyt ogrodzenia za pomocą palików.
3. Wykop rów na całej długości zaznaczonego obszaru. Co więcej, jego głębokość nie powinna przekraczać ⅓ wierzchołka kamienia.
4. Przygotuj poduszkę z piasku i odpowiednio ubij luźną mieszankę. Jeśli nie zostanie to zrobione, z czasem gleba opadnie, co wpłynie nie tylko na ścieżki, ale także na rośliny w klombach.
5. Wlać zaprawę cementową i ułożyć na poziomie liny kamienie o masie od 8 do 16 kg.
6. Zabetonuj spoiny i nie dotykaj konstrukcji, dopóki beton nie zostanie całkowicie zestalony. Jest to możliwe tylko w jeden dzień.

Używając kamienia bocznego, z jednej strony będziesz musiał wykonać mały skos za pomocą sprzętu szlifierskiego. Zwiększy to wygodę prac instalacyjnych.

Beton

Jeśli na pierwszym planie jest trwałość produktu, a dopiero potem wygląd, nie ma lepszej opcji. Prezentowane projekty wykazują doskonałą odporność na wszelkie przejawy złej pogody. Nie wymagają też wzmacniania i konserwacji, czego nie można powiedzieć o żywopłotach. Bloczki betonowe można wykonać z gotowych kształtów. Takie ogrodzenia są łatwe w naprawie i demontażu.

Jeśli klomby i klomby znajdują się kilka metrów od głównego budynku, na pewno będziesz potrzebować monolitycznej granicy. Jest mało prawdopodobne, że uda się zmienić jego projekt. Ale na etapie odlewania można wykonać zakręty o dowolnej złożoności. Przydatna w pracy z belkami drewnianymi 100x100 mm do szalunków, niwelatora laserowego, gwoździ, drutu i sznurka budowlanego. Piasek miesza się z cementem w stosunku 3:1. Następnie dodaj wodę i doprowadź roztwór do konsystencji gęstej śmietany.

Do wykonania poszczególnych elementów ogrodzenia należy użyć młotka, śrubokręta i kielni. Lepiej jest zrobić formę własnymi rękami, ponieważ gotowe produkty nie nadają się do wygodnego usuwania zamrożonej masy. W najlepszym przypadku możliwe jest niewielkie odkształcenie, aw najgorszym całkowite zniszczenie przekroju. Do jego samodzielnej produkcji potrzebne są strugane belki, wkręty i arkusz sklejki o grubości co najmniej 6 mm.

Decydując się na optymalną długość ogrodzenia (nie więcej niż 120 cm), przystępujemy do głównej pracy:

1. Mieszamy zaprawę cementowo-piaskową, a przed wylaniem fundamentu smarujemy szalunek olejem dla lepszej przyczepności do betonu.
2. Dno formy pokrywamy muszlami lub kamykami.
3. Kładziemy wzmocnienie.
4. Pręty wiążemy metalowym drutem.
5. Wypełnij pozostałą przestrzeń mieszanką i poczekaj, aż beton całkowicie się zestali.
6. Po 3 dniach oddzielamy formę i umieszczamy sekcje w zacienionym miejscu do dalszego suszenia.

W przypadku obramowania odlewanego nie trzeba wykonywać kształtu. Najważniejsze jest wykopanie rowu i użycie tektury falistej jako szalunku. Wtedy mieszanka betonowa przyjmie formę fali.

Plastikowy

Plastikowe listwy krawężnikowe są lekkie, dzięki czemu powstają oryginalne linie nawijania. Optymalna szerokość takich konstrukcji wynosi 25 cm. Pomimo niskiej ogniotrwałości i podatności na naprężenia mechaniczne materiał jest pożądany ze względu na dobrą odporność na ekstremalne temperatury i wilgoć. Jeśli masz napięty budżet, lepiej kupić niedrogie modele opaski w standardowych rozmiarach. Do dekoracji witryny - odporne na wstrząsy produkty imitujące drewno i kamień naturalny.

Prace rozpoczynają się od wykonania niewielkiego zagłębienia na całym obwodzie terenu. W takim przypadku szerokość rowu musi odpowiadać wymiarom taśmy krawężnikowej. Po zainstalowaniu, a ziemia wokół jest dobrze ubita, szukają palików. Służą jako podpora pod ogrodzenia.

Zwolenników rękodzieła z pewnością zainteresują malownicze opcje obramowań wykonanych z plastikowych butelek o pojemności 1,5-2 litrów.To dobry sposób na jednoczesne wyróżnienie kilku obszarów funkcjonalnych w ogrodzie, przy jednoczesnym zaoszczędzeniu 70% budżetu.

Drewno

Najprostsza i co najważniejsze niedroga opcja ogrodzenia. W pracy przydają się gałązki wierzby, kłody i dobrze wysuszone deski, z których można wybijać pudełka o różnych rozmiarach. Te ostatnie służą jako podstawa piramidy odpowiedniej do uprawy ogórków na wysokich łóżkach. Z kwiatów bardziej odpowiednie są astry, chryzantemy i goździki.

Prawidłowo powalone skrzynki przyczyniają się do aktywnego rozwoju roślin. Przed użyciem należy je zaimpregnować związkami ochronnymi i ułożyć jeden na drugim w kształcie diamentu. W centralnej części konstrukcji można wyposażyć system nawadniający i wykonać drenaż. Ponieważ drzewa iglaste są bardziej odporne na wilgoć i owady, zaleca się wykonanie obramowań z sosny i modrzewia.

Długie ogrodzenia budowane są z bali. Aby to zrobić, są cięte na cylindry i zanurzane w ziemi na głębokość 8–10 cm Elementy konstrukcyjne są instalowane losowo, a jeśli strona jest urządzona w stylu surowej klasyki, to na tym samym poziomie.

Granica na żywo

Mówimy o wiecznie zielonych ogrodzeniach o wysokości od 50 do 120 cm, które w przeciwieństwie do konstrukcji betonowych i kamiennych wymagają regularnej konserwacji. Ale nie znajdziesz bardziej oryginalnego sposobu zagospodarowania przestrzeni ogrodowej i parkowej. Do tych celów idealnie nadają się nisko rosnące krzewy: irga, złota porzeczka i bukszpan. Z gałęzi tego ostatniego naprawdę można tkać kompozycje, które mogą przyćmić piękno najlepszych klombów na stronie. Roślina ta szybko się regeneruje i dobrze nadaje się do przycinania.

Jeśli nie ma czasu ani ochoty na regularną pielęgnację, posadź śnieżycę lub różę pomarszczoną. Krzewy liściaste nie wymagają częstego podlewania i szybko rosną nawet na glebach kamienistych.

Metal

Ogrodzenia aluminiowe mogą być taśmowe i dzielone. Te pierwsze chronią glebę przed erozją, drugie pełnią wyłącznie funkcję dekoracyjną. Do samodzielnego urządzenia takich krawężników potrzebne będą elastyczne urządzenia o szerokości od 15 do 30 cm, które są prawie niewidoczne na placu budowy, a także jest to najlepsza podstawa do tworzenia ogrodzeń falistych.

Nie ma potrzeby kopania rowu. Wystarczy użyć młotka, za pomocą którego można zanurzyć lekką i jednocześnie mocną konstrukcję na głębokość 5-7 cm, jeśli grunt jest solidny, będziesz musiał wykonać mały rowek . Lepiej używać drewnianych kołków jako elementów podtrzymujących.

Z improwizowanych środków

Należy rozważyć nietypowe opcje opon, aby zaoszczędzić budżet. Tak więc całe produkty są wkopywane w ziemię do połowy, a pocięte są przyczepiane do kłód. Aby uzyskać większą wytrzymałość konstrukcyjną, te ostatnie są „posadzone” na betonowym rozwiązaniu. Ogrodzenia PET dobrze znoszą ciepło i mróz. Jeśli masz dużą liczbę szklanych butelek, możesz wyróżnić tereny rekreacyjne i robocze w kraju o powierzchni od 5 do 20 kwadratów.

Krawężniki winorośli świetnie prezentują się na obszarach utrzymanych w ekologicznym stylu. Głównym zadaniem mistrza jest rozciąganie prętów o grubości 2–2,5 mm między słupkami. Można to zrobić pionowo, poziomo lub w szachownicę. Będziesz potrzebował drutu, aby naprawić gałęzie.

Opcjonalnie możesz zaoferować niską ramkę wykonaną z glinianych płyt lub pozostałości łupków.