Prawidłowe mulczowanie pomidorów w szklarni
Dlaczego ściółka
Ściółka pomidorowa w szklarni ma za zadanie niezawodną ochronę górnej warstwy ziemi przed tworzeniem się na niej skorupy, która zakłóca normalny dostęp powietrza do upraw. Ściółkowanie zapobiega również przedostawaniu się światła słonecznego, co jest szczególnie lubiane przez chwasty. Warstwa ściółki pomaga utrzymać wilgotną powierzchnię gruntu przez wiele dni, co pozwala ogrodnikowi podlewać mniej pomidorów w szklarni.
Nie jest również wymagane częste spulchnianie gleby, a odchwaszczanie zajmuje bardzo mało czasu - jeśli warstwa okrywająca jest bardzo gęsta, a ściółkowanie zostało wykonane po usunięciu wszystkich niechcianych chwastów. Zatem przykrywanie gleby materiałami sztucznymi i naturalnymi jest nowoczesnym zabiegiem agrotechnicznym, podczas którego pod wpływem mikroorganizmów sypki materiał ulega rozkładowi, aw jego miejsce pojawia się humus.
Oczywiste zalety mulczowania pomidorów uprawianych we własnej szklarni można bezpiecznie nazwać poprawą struktury gleby, zmniejszeniem utraty wilgoci, ponieważ występuje minimalne parowanie, nasycenie użytecznymi substancjami niezbędnymi do normalnego wzrostu i rozwoju pomidorów oraz utrzymanie prawidłowej przepuszczalności powietrza gleby.
Ściółkowanie zapewnia również doskonałą okazję do ochrony dolnych liści upraw przed ziemią, ponieważ jeśli dostanie się do pomidorów, można zaobserwować choroby. W oparciu o wyniki jego oddziaływania, mulczowanie może zastąpić takie działania jak profilaktyka chorób i bakterii, ochrona korzeni pomidora przed skutkami niskich temperatur zimą, regularne odchwaszczanie trawy i spulchnianie.
Jak
Eksperci zalecają przeprowadzenie procedury mulczowania w szklarni z materiałami pochodzenia naturalnego, które często znajdują się blisko nas. Stopniowo rozkładająca się ściółka może przekształcić się w próchnicę przydatną do wzrostu i rozwoju pomidorów w szklarni. Zależy to od wyboru materiału okrywowego, który pierwiastki śladowe mogą wzbogacić glebę. Jako materiały do mulczowania można dziś wykorzystać nie tylko słomę czy świeżo ściętą trawę, ale także liście, igły, korę drzewną czy trociny, kompost, gazety czy tekturę.
Słoma jest doskonałym materiałem schronienia dla pomidorów w szklarni.
Jej warstwa o grubości ok. 15 cm może stanowić dobrą ochronę przed chorobami - tak groźnymi jak plamistość liści, antraknoza, wczesna zgnilizna i inne. Słomka normalnie przepuszcza powietrze, najważniejsze jest, aby nie dopuścić do przedostania się do niej gryzoni lub owadów. Do mulczowania pomidorów można użyć trawy lub chwastów, zarówno świeżo ściętych, jak i lekko wysuszonych. Zaleca się, aby warstwa podłogi była dość gruba, ponieważ po redukcji i ubijaniu nie będzie większa niż 5 cm, a ponieważ trawa ma tendencję do szybkiego rozkładu, będzie musiała być od czasu do czasu aktualizowana. W takim przypadku gleba zostanie nasycona azotem i innymi substancjami przydatnymi dla roślin.
Jeśli zdecydujesz się na mulczowanie pomidorów za pomocą liści lub igieł drzew, możesz łatwo znaleźć materiał pokrywający w najbliższym lesie, a nawet na swojej stronie. Dobrze sprawdził się materiał z lasu mieszanego lub iglastego. Eksperci uważają drewno za trwalsze w porównaniu z warzywami, dlatego zaleca się wykonanie podłogi w szklarni z trocin lub kory. Jest to doskonały materiał do tych szklarni, w których ziemia jest rzadko kopana, a gleba pozostaje wilgotna. Ważne jest, aby wybrać jak najbardziej suchy materiał, a ułożoną warstwę trocin należy rozsypać roztworem mocznika. Aby zapobiec utlenianiu gleby, trociny należy wylać wapnem gaszonym lub kredą.
Ściółkowanie pomidorów z kompostem również jest łatwym zadaniem. Możesz przygotować go sam z każdego rodzaju odpadu - stare papiery wrzucone do kompostownika, odpady domowe, zgniłe siano, które mogą się rozkładać. Najlepiej zmieszać kompost z innymi materiałami, a następnie nakładać go warstwą około 3 cm. Na strychu zawsze można znaleźć niepotrzebne gazety, papier lub tekturę, które trzeba zmiażdżyć i zrobić z nich podłogę w szklarni około 15 cm. Aby zapobiec rozsypaniu, można zastosować słomę lub kompost. Ta ściółka może podnieść temperaturę gleby i będzie trwać przez kilka lat.
Dopuszczalne jest również mulczowanie pomidora za pomocą sztucznych materiałów. Tworzą doskonały efekt cieplarniany i mogą trwać dłużej niż naturalne. Należą do nich kolorowa i czarna folia, włóknina, filc dachowy i filc dachowy. Folia musi być mocna i nieprzezroczysta, aby zakłócała wygląd chwastów, ściśle przylegała do gleby. W przypadku pomidorów najlepiej wybrać kolor czerwony. Włóknina doskonale przepuszcza wilgoć i powietrze, może służyć jako ściółka nawet przez pięć lat, nie dopuści do pojawienia się grzybów i gnicia, a także szkodników. Pokrycie dachowe to niezawodny materiał, który nie przepuszcza światła, nie jest toksyczny dla roślin.
Jak to zrobić dobrze
Ważne jest, aby mulczować, gdy gleba jest już wystarczająco ciepła. Dotyczy to zwłaszcza nieogrzewanych szklarni. W ogrzewanych pomieszczeniach każdy dzień po posadzeniu pomidorów może działać. Najpierw glebę należy normalnie rozluźnić, pozbyć się chwastów, które już się pojawiły.
Materiał pokrywający należy rozłożyć w okolicy roślin w taki sposób, aby jego podłoga miała od 3 do 8 cm, jeśli materiał ma luźną strukturę, wystarczy go rozsypać. Pamiętaj, aby zostawić trochę miejsca wokół łodyg na łatwe podlewanie w przyszłości. Naturalne materiały, które uległy rozkładowi na początku lata, robaki przetwarzają pod koniec sezonu. W przypadku, gdy część ściółki pozostanie na terenie, nie trzeba umieszczać jej w kompostowniku. Ponieważ zaleca się czyszczenie tylko na tych łóżkach, na których w przyszłym roku zamierzasz sadzić nasiona innych roślin.
Pod koniec każdego sezonu wierzchnia warstwa gleby będzie musiała zostać usunięta, a złoża uformowane przy użyciu specjalnego biopaliwa. Zaleca się usuwanie warstwy razem ze ściółką osobno lub razem z glebą. Następnie może być używany w przyszłości według uznania samego mieszkańca lata.
Wideo „Ściółkowanie gleby”
Oglądając nagranie, dowiesz się o głównychzalety i wady różnych materiałów do mulczowania gleby.