Rzodkiew Daikon Minovashi: opis odmiany

Opis odmiany

„Daikon” oznacza „duży korzeń”, a rozmiar rośliny okopowej rzeczywiście stał się główną różnicą między tym warzywem a rzodkiewką, do której jesteśmy przyzwyczajeni. Minovashi w 60 - 70 dni od momentu siewu wyrasta śnieżnobiała roślina okopowa, której długość może wynosić 40 lub 55 cm, a średnica górnej cylindrycznej części wynosi 10 cm. Zwęża się w dół, a nawet zmiany smaku - ze względu na bardzo małą zawartość olejków gorczycowych ten krewny jest znacznie delikatniejszy niż rzodkiewka, wierzchołek korzenia jest słodki, a tylko na ostrym czubku pojawia się lekko zauważalna cierpkość.

Tworzy rozetę z pięknie rozciętych liści (może być ich nawet 40), z których Japończycy stanowią doskonały dodatek do sałatek czy sushi, jedzą też młode pędy, zwłaszcza że nie gromadzi się ani jedna część tej niesamowitej rośliny szkodliwe substancje ze środowiska ... Na sklepowych półkach nie widzimy zieleni, ponieważ szybko więdnie i żółknie, tracąc nie tylko swój wygląd, ale także smak i zalety, więc mogą się nią ucztować tylko ogrodnicy.

W miarę dojrzewania okopowy coraz bardziej wystaje z ziemi, jakby ciekawiło go to, co dzieje się na powierzchni, do czasu zbioru ma już jedną czwartą swojej długości (czasem więcej), unosi się ponad poziom ogrodu, pokryty od góry bujną czapą dość dużych liści.

Uprawia się ją zarówno latem, jak i jako opcję zimową, lato od razu trafia na stół, ale zimę można uratować prawie do końca zimy. Daikon nie lubi chłodów, temperaturę +10 odbiera jako mróz. Ale kocha długie godziny dzienne (ponad 14-15 godzin) tak bardzo, że zapomina o zwiększeniu rośliny okopowej, natychmiast wyrzuca strzałę. Dlatego sadzą go wiosną, tak wcześnie, jak to możliwe, lub do końca lipca (jest to opcja zimowa). Mamy odmianę „Minovasi Samecross”, odporną na strzelanie, więc według opinii może rosnąć przez całe lato bez straszenia ogrodnika strzałą z kwiatów.

Gęsty, soczysty miąższ warzyw korzeniowych zawiera dużo witaminy C, cukru, białka, błonnika pokarmowego, pektyny, a także specjalnego enzymu, który pomaga trawić skrobię. Zawiera fitoncydy i sole wielu metali, witaminy z grupy B, beta-karoten, które wzbogacają organizm w potrzebne mu pierwiastki. Tak więc sole potasu biorą udział w usuwaniu nadmiaru płynów, toksyn i toksyn, warzywo to pomaga wyeliminować promieniowanie i cholesterol, oczyszcza nie tylko naczynia krwionośne, ale prawie wszystkie narządy wewnętrzne, pomaga przywrócić prawidłowe funkcjonowanie wątroby, nerek i żółci pęcherz moczowy.

Jego właściwości przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe pomagają zwalczać choroby układu oddechowego, a nawet grypę. Ale trzeba uważać na niekontrolowane spożywanie go przez osoby, które mają poważne problemy z przewodem pokarmowym - podczas zaostrzenia zapalenia żołądka, a zwłaszcza wrzodów, lepiej go nie nadużywać lub najpierw skonsultować się z lekarzem.

Wideo „Co to jest Daikon”

Z tego filmu dowiesz się, czym jest to warzywo, jakie są jego zalety.

Jak dorosnąć

Sadzenie i opuszczanie przypominają rzodkiewkę - nie bez powodu są krewnymi. Odmiany Daikon o krótkich, okrągłych korzeniach są najczęściej uprawiane przez sadzonki, ale Minovashi, z długimi korzeniami i długimi, delikatnymi korzeniami, nie lubią przeszczepów i kilofów, dlatego najlepiej wysiewać je bezpośrednio do ziemi. Gleba powinna być lekka, luźna, żyzna i nie kwaśna. Daikon nie jest tak wybredny, by rósł w każdej glebie, ale jakość plonu będzie odpowiadać warunkom, jakie zostały dla niego stworzone.

Nie możesz go uprawiać po krewnych krzyżowych, jeśli posadzisz go w ogrodzie po kapuście, rzodkiewce lub rzepie, ale żaden opór stawiany przez hodowców nie uchroni cię przed chorobami, więc lepiej nie ryzykować. Najbardziej udanymi poprzednikami są pomidory, ziemniaki, ogórki, buraki i marchewki. Jest to szczególnie dobre, jeśli grządka ogrodowa jest obficie nawożona materią organiczną pod nimi. Ale nawet jeśli nie nawozili, to jesienią, po ich zebraniu, musisz ostrożnie wykopać teren, usunąć wszystkie chwasty, korzenie, resztki roślin, dodać co najmniej 2 kg kompostu lub próchnicy na metr kwadratowy, dodać amon siarczan, superfosfat i siarczan potasu. Jeśli gleba jest kwaśna, wapno należy zastosować kilka tygodni wcześniej, a dopiero potem nawóz.

Bardzo ważne jest regularne podlewanie roślin – brak podlewania sprawi, że korzenie staną się twarde i gorzkie, a nierównomierne podlewanie spowoduje ich pękanie. Średnio można powiedzieć, że podlewanie odbywa się co pięć dni, w czasie suszy trzeba to robić częściej, a po deszczach rzadziej. Najważniejsze jest to, że ziemia wokół korzeni jest zawsze wilgotna, wysychanie będzie miało zły wpływ na jakość plonu.

Przez cały sezon wegetacyjny należy upewnić się, że wokół roślin nie ma chwastów, a gleba jest wystarczająco luźna, to znaczy konieczne jest jej odchwaszczanie i rozluźnianie, a także wypuszczanie roślin okopowych, które zaczną aktywnie wyczołgać się z ziemi. Rośliny są pędzone w celu ochrony przyszłych upraw przed przypadkowym uszkodzeniem. Ściółkowanie torfem lub kompostem ułatwi pracę.

W razie potrzeby nawozy nawozi się na glebę, łatwo to zrobić jednocześnie z podlewaniem. Najlepiej stosować złożone nawozy mineralne, ale nie należy dodawać materii organicznej, w przeciwnym razie rzodkiewka zacznie się rozgałęziać. Popiół drzewny, powszechnie używany do odstraszania szkodników, jest doskonałym nawozem.

Bakterioza śluzowa, kila, mozaika, choroba filcowa, czarna noga - wszystkie te choroby rzodkiewki mogą zagrozić jej japońskiemu krewnemu. Przestrzeganie zasad agrotechnicznych będzie najlepszą prewencją. Musisz więc przestrzegać zasad płodozmianu, przetwarzać nasiona przed siewem roztworem nadmanganianu potasu, nie tylko chwastów na czas, ale nie wyrzucać resztek roślinnych, ale niszczyć, sprawdzać rośliny i, jeśli to możliwe, radzić sobie ze szkodnikami, które często rozprzestrzeniają choroby, nie należy nadmiernie nawilżać gleby.

Jeśli do ogrodu przeniknęły choroby grzybowe, dobry wynik da stosowanie produktów biologicznych „Binoram” i „Planriz”. Nie jest łatwo pozbyć się mozaiki, będziesz musiał zniszczyć zaatakowaną roślinę, a dziurę i ziemię dokładnie rozlać silnym roztworem nadmanganianu potasu. Popiół drzewny potrafi odstraszyć ślimaki, dlatego warto wykopać mały rowek wokół ogrodu i wypełnić go popiołem, a jeśli zasypie się go w ziemi, może uchronić nas przed pchłą kapuścianą. Wiele szkodliwych owadów odstrasza zapach nagietków, można je sadzić na całym obwodzie ogrodu. A jeśli owady nadal przenikają i próbują ułożyć larwy, warto spryskać rośliny naparem z ostrej papryki i słabym roztworem nadmanganianu potasu.

Zbieraj w miarę dojrzewania, zwykle 60 lub 70 dni po siewie, wybierz na to suchy, piękny dzień.Pozostawienie dojrzałych korzeni w ziemi nie jest tego warte - latem roślina pójdzie na strzałę i zepsuje smak zbiorów, a jesienią nadejdą mrozy. Z lekkiej gleby długie, grube korzenie są po prostu wyciągane przez ich zielone włosy, a jeśli gleba jest gęsta, lepiej użyć widłaka, możliwe jest również użycie łopaty, ale istnieje większe ryzyko zranienia. Odzyskany plon należy pozostawić bezpośrednio na grządce, aby przylegająca do niej ziemia wyschła. Jeśli słońce jest silne, lepiej przenieść je do cienia. Nie warto odrywać się od ziemi - skóra rośliny okopowej jest bardzo cienka i delikatna, jeśli ją zranisz, nie będzie już przechowywana.

Jeśli jest to rzodkiewka zimowa, to zielenie są odcinane lub odcinane (odkręcane) od niej, są bardzo starannie sortowane, absolutnie nienaruszone okazy układane są w pudełkach z mokrym piaskiem, unikając kontaktu ze sobą i zabierane do piwnica. W temperaturach od + 1 do + 5 będzie doskonale przechowywany prawie przez całą zimę. Oczywiście skrzynki i całą piwnicę należy wcześniej oczyścić z ewentualnej infekcji grzybiczej. Rzodkiewka może być również przechowywana w osobnych plastikowych workach wypełnionych trocinami lub piaskiem, wystarczy zrobić otwory do cyrkulacji powietrza.

Sadzenie na wiosnę

Jeśli Minovashi uprawia się w szklarniach, można go wysiewać w kwietniu lub nawet wcześniej, gdy gleba wystarczająco się nagrzeje. Ale konieczne jest jak najwcześniejsze sadzenie na otwartym terenie, aby okres uprawy rośliny okopowej nie przypadał na długie godziny dzienne, ale nie wcześniej niż temperatura powietrza ostatecznie przekroczyła linię + 10 stopni. To taki widelec, aw każdej miejscowości trzeba wydostać się z klimatycznych możliwości. Na środkowym pasie przybliżony okres to ostatni tydzień kwietnia, a dokładniej mieszkańcy lata zaczynają siać w ostatnim tygodniu kwietnia i kończą w pierwszym tygodniu maja. Najważniejsze jest to, że ziemia pozwala kiełkować nasionom, a agrowłókno lub folia mogą uratować przed spadkiem temperatury powietrza.

Nasiona należy przygotować, w tym celu zanurza się je w bardzo gorącej wodzie (około 50 stopni) na 20 minut, a następnie w lodowatej wodzie, po czym trzyma się je na dolnej półce lodówki przez jeden dzień. Przed siewem wylewa się go różowym roztworem nadmanganianu potasu do dezynfekcji.

Na przygotowanej jesienią grządce zaznacza się rzędy w odległości co najmniej 60 cm od siebie, a między otworami na rośliny pozostawia się 30 cm. W każdym otworze 2 lub 3 nasiona są opuszczane na głębokość 2 cm, są nalewane, ubijane, podlewane. Wskazane jest przykrywanie upraw przez kilka dni agrowłóknem, aby uzyskać efekt cieplarniany. Po 5 - 6 dniach schronienie jest usuwane, do tego czasu powinny pojawić się pierwsze pędy. Młode rośliny są podlewane. Od tego czasu należy je podlewać co pięć dni, staraj się wystarczająco nawilżać, ale nie nadmiernie. Tydzień później słaby kiełek jest usuwany, pozostawiając tylko jeden na otwór, nie trzeba go wyciągać, aby nie uszkodzić tego, który chcemy zostawić, lepiej po prostu uszczypnąć.

Ponieważ korzeń Minovashi jest bardzo głęboki, niektórzy ogrodnicy dla tej uprawy nie stosują nawozu z góry. W miejscu przyszłego otworu za pomocą wiertła wykonuje się otwór o głębokości około 60 cm i wypełniony żyzną glebą. W ten sposób dostarczają roślinie pokarmu przez cały okres jej wzrostu. Bardzo ciekawy sposób na tak głębokie korzenie.

Zbiór do sadzenia wiosennego wybiera się od początku lipca lub tydzień lub dwa wcześniej, nie będzie można go przechowywać przez długi czas, więc korzenie trafiają prosto na stół. Można zostawić jedną lub dwie rośliny, lub lepiej wykopać, wysuszyć, a następnie posadzić ponownie, aby uzyskać nasiona. Przed jesiennym chłodem będą miały czas dojrzeć.

Sadzenie jesienią

Sadzenie jesienne lub zimowe odbywa się w rzeczywistości pod koniec lipca lub na początku sierpnia, kiedy zanikają godziny dzienne. Sadzenie okazuje się więc całkiem letnie, ale zbiory wybiera się jesienią, to on jest kładziony do długotrwałego przechowywania.

Rzodkiewkę można sadzić w grządce ogrodowej, z której usunięto sałatę, cebulę lub koperek.Dobrze, jeśli od jesieni wprowadza się tam materię organiczną, a nawozy mineralne można aplikować tuż przed siewem Daikon. Nasiona i sadzenie należy przygotowywać tak samo jak wiosną, tylko nie ma potrzeby przykrywania upraw przed chłodami. Wysiew odbywa się zwykle w dobrze nawilżonej glebie w rzędach do głębokości 2 cm, między rzędami pozostaje 60 cm, a między roślinami do 30 cm, po siewie ziemię ubija się i ściółkuje mokrym torfem, letnie słońce i ściółka stworzą wszystkie warunki do szybkiego kiełkowania nasion. Po pojawieniu się sadzonek są one przerzedzane, pozostawiając po jednym mocnym kiełku w każdym otworze.

Niektóre odmiany Minovashi dają tylko gigantyczne rośliny okopowe - do 4 kg wagi, więc wraz z wczesnym nadejściem jesiennego chłodu mogą po prostu nie zyskać swoich maksymalnych rozmiarów - jest to chyba jedyna wada jesiennego siewu tego warzywa, ponieważ plon należy zebrać, aby nie zamarzł ... Ale przepyszną śnieżnobiałą rzepę tego warzywa można doskonale przechowywać prawie do wiosny, ratując nas przed niedoborem witamin i sezonowymi przeziębieniami, zachwycając przyjemnym smakiem i urozmaicając zimowe menu.

Wideo „Jak uprawiać rzodkiewkę Minovashi”

Ten film pokaże Ci, jak zebrać dobry plon rzodkiewki.