Zasady sadzenia ogórków w szklarni: schemat, odległość

Ponieważ większość regionów pod względem warunków klimatycznych nie sprzyja dobremu rozwojowi i wzrostowi na otwartym polu większości upraw ciepłolubnych, coraz częściej praktykuje się wśród ogrodników-amatorów i rolników sadzenie ogórków w szklarni. Gwarantuje to wysoką, jakość i gwarantowaną wydajność. Wyposażenie małej szklarni w letnim domku wcale nie jest trudne. Powinieneś jednak znać i brać pod uwagę pewne niuanse, takie jak schemat sadzenia ogórków i dalsza pielęgnacja roślin.

Jaka powinna być gleba

Przed sadzeniem ogórków konieczne jest określenie obszaru, na którym będzie znajdować się szklarnia i wcześniejsze przygotowanie gleby. Aby to zrobić, kopią go głęboko, usuwają korzenie roślin wieloletnich i co najmniej 5-7 cm górnej warstwy gleby, ponieważ gromadzą się w niej patogeny i wirusy różnych chorób, które mogą infekować młode rośliny. Po zebraniu resztek roślinnych można zdezynfekować glebę za pomocą 7% roztworu siarczanu miedzi. Gleba musi być koniecznie wzbogacona i żyzna, o dobrej chłonności i nośności, o neutralnej lub niskiej kwasowości.

Mieszankę gleby przygotowuje się 20-30 dni po przetworzeniu terenu. Jak pokazała praktyka, lepiej sadzić ogórki w podłożu z ziemi darniowej i świeżej próchnicy. Do jego przygotowania używa się 45-55% torfu, 25-35% humusu lub kompostu, 15-25% żyznej gleby i 10-15% trocin drzewnych parzonych wrzącą wodą. 10-15 g superfosfatu i mocznika, 250-280 g przesianego popiołu, nawozy azotowe nie są nakładane na wiadro takiej mieszanki gleby.

Przy uprawie ogórka w warunkach szklarniowych stosuje się tylko metodę sadzonkową. Ponieważ roślina ta nie toleruje dobrze przesadzania, aby nie tracić czasu na adaptację i przeżycie, wskazane jest natychmiastowe wysianie nasion do sadzonek w kubkach torfowych, doniczkach lub workach. Zaleca się sadzenie sadzonek w wieku 25-27 dni z 4-5 liśćmi. Czas sadzenia jest różny w zależności od regionu, wielkości i rodzaju szklarni.

Schemat lądowania

Najbardziej optymalne warunki do wzrostu owoców zapewnia dwuliniowy schemat sadzenia ogórków w szklarni na grzbietach i grzbietach o szerokości 95-110 cm i wysokości 22-28 cm. Aby zwiększyć plony, stosuje się złoża parowe lub grzbiety. Aby to zrobić, wykop otwory o głębokości 35-45 cm. Na dnie kładzie się warstwę gorącego obornika i przykrywa glebą o grubości 14-18 cm.

W zależności od szerokości szklarni grzbiety układa się wzdłuż lub w poprzek. Jeśli jego szerokość wynosi 2-2,5 m, pośrodku tworzy się ścieżkę, a po lewej i prawej sadzi się jeden rząd. Jeśli szerokość szklarni wynosi 3,5-4,5 m, wykonuje się 2 pasy i 4-5 rzędów sadzenia, umieszczając jeden po bokach i 2-3 pośrodku. Odległość między krzewami w rzędzie wynosi 35-40 cm, ponieważ przy grubszym sadzeniu oświetlenie rośliny znacznie się pogarsza. Nad grzbietami przeciągane są kraty druciane, do których następnie przywiązuje się ogórki nitką lub sznurkiem. Czasami w przejściach sadzi się sałatę, kapustę pekińską lub niskopienną zieleninę.

Gdy tylko pogoda się ociepli, a gleba wystarczająco się nagrzeje, możesz sadzić sadzonki. Bezpośrednio przed sadzeniem przygotowane studnie podlewa się ciepłym roztworem nadmanganianu potasu, a następnie tylko wodą. Ogórki z doniczek sadzi się w taki sposób, aby gliniana grudka pozostawała 1,5-2,5 cm nad poziomem gleby.Kołnierz korzeniowy nie powinien dotykać gleby, ponieważ woda spływająca podczas nawadniania i patogeny mogą wywołać infekcję i śmierć rośliny.

Jakie ogórki sadzić?

Obecnie istnieje bardzo duża liczba mieszańców i odmian specjalnie zaprojektowanych do uprawy w warunkach szklarniowych. Charakteryzują się wysokim i stabilnym owocowaniem, zwięzłością krzewów, odpornością na poważne choroby. Wybierając odmianę, należy preferować nie tylko wysokowydajne odmiany o niskich wymaganiach oświetleniowych, ale także samopylne ogórki, które nie wymagają szczypania.

Niektóre z najbardziej popularnych to późno dojrzewające, wysokowydajne hybrydy White Angel F1, Athlete F1, Hercules F1. Są odporne na wiele chorób i szkodników. Owoce średniej wielkości o wadze 160-190 g, o wysokim smaku, wszechstronne w przetwórstwie. Wymagają jednak sztucznego zapylenia, czyli sadzenia szeregu odmian zapylaczy. W tym celu często stosuje się wysokowydajną hybrydę Emelya F1.

Szczególnie popularne są takie odmiany w połowie sezonu, jak Relay, Iva, Moskovsky oranżeria, Regatta, Spotresisting i hybrydy Annushka F1, Dynamite F1, Pyzhik F1. Są samopylne, nie wymagają opieki. Owoce średniej wielkości o wadze 100-125 g, o dobrym wodno-słodkim smaku, jędrne, chrupiące.

Funkcje pielęgnacyjne

Podobnie jak ogórek uprawiany na otwartym polu, rośliny szklarniowe wymagają karmienia, terminowego podlewania i formowania krzewu.

Formacja krzewów

W warunkach szklarniowych ogórek formuje się w jedną łodygę. 5-7 dni po posadzeniu sadzonki przywiązuje się do zainstalowanej kraty. W miarę wzrostu, przez każdy międzywęźle, łodyga rośliny jest skręcana wokół sznurka. Gdy łodyga wyrośnie z kratki, uszczypnij górę. Dolne zatoki są olśniewające - usuwają kwiaty męskie i żeńskie, a także pędy boczne. Ponieważ dolne jajniki rosną bardzo wolno, często nie dojrzewają i hamują wzrost wegetatywny całego krzewu, wysysając składniki odżywcze. Na dole łodygi tworzą się kolejne 4-6 gałęzi. Uszczypnij pierwszy liść, pozostawiając nie więcej niż 1-2 owoce na każdy pęd. Pędy pośrodku łodygi są ściśnięte nad drugim liściem.

Wtedy tylko upewniają się, że gałęzie nie wychodzą poza przejścia. Aby to zrobić, uszczypnij ich wierzchołki w razie potrzeby i skieruj je na grzbiet. Jeśli w szklarni uprawiane są odmiany zapylane przez pszczoły, należy zapewnić owadom dostęp do roślin. Należy pamiętać, że w upalne, letnie dni pszczoły niechętnie wlatują do szklarni. Z reguły zwabia się je syropem cukrowym, który jest nasycony koroną męskich kwiatów.

Schemat sadzenia ogórka w szklarni

Podlewanie

Gleba musi być zawsze wilgotna, niedopuszczalne jest podlewanie lub podlewanie. Katastrofalne dla sadzenia i gwałtowne wahania wilgotności mogą wywołać nie tylko zgniliznę korzeni, deformację owoców, śmierć liści i opadanie jajników, ale także śmierć całej rośliny.

Wczesną wiosną, przy stosunkowo chłodnej pogodzie, ogórki podlewa się tylko ciepłą wodą, niezależnie od pory dnia. W czasie upałów podlewanie najlepiej przeprowadza się rano, zużywając 5-8 litrów wody na każdy metr kwadratowy. Aby przyspieszyć owocowanie, pod koniec kwitnienia stosuje się krótkotrwałe słabe suszenie gleby. Ponieważ folia nie przepuszcza pary wodnej, konieczne jest codzienne wietrzenie szklarni, aby uniknąć stagnacji powietrza. Aby zapobiec zagęszczeniu gleby, wskazane jest jej płytkie rozluźnienie po każdym podlewaniu. A gdy korzenie pojawią się na powierzchni, dodaj świeżą mieszankę składników odżywczych warstwą 1,5-2 cm.

Najlepszy opatrunek

Jako nawóz stosuje się napar z obornika kurzego, dziewanny, próchnicy i zgniłych liści. Ogórki nie tolerują wysokiego stężenia roztworu glebowego. Dlatego do wiadra z wodą dodaje się 150-200 g materii organicznej.Pozostaw na 1-2 dni do fermentacji zawartości, następnie dodaj 150-250 g popiołu drzewnego i 30-50 g superfosfatu. Z nawozów mineralnych preparaty stosuje się do upraw dyni. Przez cały sezon ogórki karmi się nie więcej niż 4-5 razy.

Należy zauważyć, że nadmiar substancji organicznych i mineralnych również negatywnie wpływa na plon. Rośliny zaczynają tuczyć, rosną energicznie, a pączkowanie i kwitnienie są opóźnione.

Wideo „Sadzenie ogórków w szklarni”

Ten film opowiada, jak sadzić sadzonki, aby nie uszkodzić korzeni, jak karmić rośliny, aby uzyskać maksymalny plon.