Najlepsze odmiany melona na Syberię

Cechy rosnącego melona na Syberii

Ze względu na to, że większość odmian po prostu nie jest przeznaczona do uprawy w zimnych regionach, należy ostrożnie podejść do przygotowania stanowiska i samych roślin nawet na etapie nasion.

Najpierw nasiona muszą być utwardzone i marynowane. Zaprawianie odbywa się poprzez moczenie nasion wybranej odmiany w słabym roztworze nadmanganianu potasu przez 20 minut. Nasiona utwardza ​​się po moczeniu np. w roztworze nadmanganianu potasu. Spuchnięte nasiona owija się w gazę i umieszcza w lodówce, aby przez kolejne 2 dni były schładzane w temperaturze nie wyższej niż +3 stopnie. Następnie zanurza się je w gorącej wodzie na kilka minut (temperatura nie powinna przekraczać +50 stopni) i ponownie przesyła do lodówki na 2 dni.

Zaprawianie nasion sprzyja powstawaniu dużej liczby kwiatów żeńskich, a także wczesnemu zawiązywaniu owoców.

Po drugie, na Syberii uprawa melona odbywa się tylko z sadzonek. W tym celu nasiona sadzi się w papierowych kubkach wypełnionych wilgotną humusem, darnią i torfem w równych proporcjach. 2-3 nasiona umieszcza się na głębokości 3 cm i posypuje suchą ziemią na wierzch, aby dłużej zatrzymywały wilgoć. Kiedy pojawiają się pędy, są one przerzedzane, usuwając słabe pędy. Sadzonki dowolnej odmiany wymagają określonego reżimu temperaturowego do szybkiego wzrostu: temperatura w nocy powinna wynosić co najmniej + 15-16 stopni, a temperatura w ciągu dnia nie powinna być niższa niż +20 stopni. Wyhodowanie sadzonek zajmuje około 30 dni, dlatego należy je sadzić na początku maja.

Na otwartym polu sadzonki umieszcza się na początku czerwca, kiedy temperatura powietrza jest wystarczająco wysoka. Otwory są oddalone od siebie o 80 cm. Podczas sadzenia staraj się nie uszkodzić korzeni sadzonek. Aby pomóc mu się zakorzenić, stwórz cień przez pierwsze kilka dni.

Uprawa każdego rodzaju melona wymaga regularnego spulchniania gleby między rzędami i podlewania. Ważne jest, aby nie dotykać systemu korzeniowego melona i nie polewać wodą liści i łodyg. Konieczne jest również uszczypnięcie rośliny od czasu do czasu ponad 5 prawdziwych liści na głównej łodydze. Ta sama procedura jest wykonywana z pędami bocznymi, zmniejszając liczbę jajników.

Nie można obejść się bez opatrunku, ich melony potrzebują 2-3, aby znacznie przyspieszyć sezon wegetacyjny i mieć czas na zbiory, zanim temperatura powietrza spadnie. Przeprowadza się je co dwa i pół tygodnia przy użyciu fosforu, potasu i wapnia.

Najlepsze odmiany

Teoretycznie prawie każda odmiana hybrydowa może być uprawiana na Syberii na zewnątrz. Aby jednak nie ryzykować zbiorów, wybieraj tylko najlepsze odmiany, które są specjalnie przeznaczone dla tego regionu. Wiele osób uwielbia odmiany „Early 133” i „Hybrid”, ponieważ szybko dojrzewają i dobrze owocują. Nie mogą się jednak pochwalić słodkim smakiem.

Można uprawiać słodkie odmiany „Yantarny”. Jej dynie są wydłużone, owalne, stają się słodsze, jeśli podczas dojrzewania panuje wysoka temperatura. Miąższ owocu biały, soczysty. Dojrzewanie przypada na połowę września.Jednak przez długi czas nie będziesz w stanie przechowywać melonów.

Trochę trudniej jest wyhodować melony „Desertnaya” na otwartym polu, ale tymczasowa okładka filmu ratuje sytuację. Dynie tej odmiany są okrągłe, ważą do 1 kg. Skórka jest lekka, a owoce niedojrzałe, dojrzałe stają się ciemnozielone, pokryte włóknistą siatką. Zdecydowanym plusem tej odmiany jest nie tylko słodki smak, ale także możliwość długiego przechowywania owoców. Zbiór odbywa się w połowie sierpnia, często zbierając niedojrzałe dynie, aby pozostawić je w domu, aby dojrzały.

Na początku września odmiana „Zolotistaya” dojrzewa na otwartym polu. Dynie mają miękki i soczysty miąższ, dorastają do 2 kg wagi. Wadą tej odmiany jest to, że roślina tworzy niewiele rzęs.

Wśród wszystkich mieszańców największą miłość zdobyła odmiana Siberian Honey. Ma bardzo słodki smak, okrągłe owoce o średniej wadze do 2 kg. Miąższ gęsty, soczysty, o trwałym aromacie. Sama odmiana jest odporna nie tylko na niskie temperatury, ale także na ich zmiany, co zwiększa prawdopodobieństwo zbiorów.

Sadzonki sadzi się w połowie maja, kiedy sadzonki uformują 4 prawdziwe liście. W okresie wegetacji roślina formuje się w jedną łodygę, regularnie usuwając pędy boczne, aby skupić się na dojrzewaniu kilku dużych owoców.

„Miód syberyjski” należy podać dostateczną ilość ciepłej wody, oczyścić dziury z chwastów i delikatnie spulchnić glebę między rzędami. Jak w przypadku każdej hybrydy, odporność na choroby grzybowe jest wyższa niż w przypadku odmian konwencjonalnych, ale zapobiegawcze zabiegi fungicydowe są nadal pożądane.

Wideo „O odmianach melona na Syberię”

Autor tego filmu woli uprawiać odmiany melonów Ałtaj, Zolotistaya, Ananas i Early Love. Czemu? Obejrzyj wideo.