Jak wyhodować melon w szklarni na przedmieściach

Wybór odmiany

Kluczowym błędem popełnianym przez wielu ogrodników jest próba uprawy odmian południowych na środkowym pasie. Niestety, nawet w szklarni trudno jest osiągnąć zrównoważone zbiory, ponieważ fizycznie trudno jest osiągnąć warunki niezbędne do zdrowego sezonu wegetacyjnego tych odmian. Dlatego wybierają hybrydy strefowe i odmiany odporne na niskie temperatury, które dobrze nadają się na kaprysy pogodowe. Przeważnie są to wcześnie dojrzewające odmiany melona, ​​które mają czas na zaczerpnięcie tego, co najlepsze z krótkiego lata.

W regionie moskiewskim uprawiane są następujące odmiany:

• Nowością Dona jest jedna z wcześnie dojrzewających, ale jednocześnie wysoko wydajnych odmian. Dynie są średniej wielkości, okrągłe z żółtawo-zieloną skórką i grubą włóknistą siatką. Miąższ jest słodki, soczysty, jasnozielony.
• Early 133 to kolejna wcześnie dojrzewająca odmiana, której wzrost zajmuje do 65 dni. Dynie są owalne, żółte, o wadze do 2 kg. Miąższ biały, jędrny, bardzo słodki.
• Bykovskaya 735 to wcześnie dojrzewająca odmiana z owalnymi dyniami pokrytymi grubą włóknistą siatką. Waga jednego owocu często sięga 2,5 kg. Miąższ miękki, soczysty, bardzo słodki.
• Złoto scytyjskie to kolejna wcześnie dojrzewająca odmiana. Dynie owalne, ważące do 1,5 kg, ciemnożółte. Miąższ biały, aromatyczny, bardzo soczysty i słodki. Owoce tej odmiany dobrze zakorzeniają się w regionie moskiewskim.
• Assol F1 należy do połowy sezonu. Ta odmiana ma okrągłe owoce o wadze do 1 kg. Miąższ jest miękki, o mocno słodkim aromacie, soczysty.
• Rolnik kolektywny jest prawdopodobnie najlepszym rodzajem melona do uprawy w regionie moskiewskim. Jest to odmiana w połowie sezonu z jasnożółtymi kulistymi dyniami o wadze do 1 kg. Miąższ jest biały, soczysty, z czasem staje się słodszy.

Cechy uprawy melonów w regionie moskiewskim

Aby wyhodować melon z dala od gorących lat południowych regionów, musisz być dobrze przygotowany. Pierwszym krokiem jest dbanie o glebę – kwasowość powinna być neutralna lub niska, potrzebne są nawozy organiczne i mineralne. W szklarni (iw warunkach regionu moskiewskiego melony uprawia się w szklarniach) należy ustawić wentylację i ogrzewanie. I oczywiście musisz wyhodować sadzonki, ponieważ melon wykiełkuje później z nasion i da skromne zbiory.

Nasiona najlepiej sadzić w tabletkach torfowych lub papierowych kubkach. Jest to dość łatwa opcja i jest odpowiednia, jeśli nie uprawiasz zbyt wielu sadzonek. Zapobiegnie to uszkodzeniom korzeni spowodowanym przesadzaniem, co zapewni silniejszą roślinę.

Napełnij każdą filiżankę mieszanką doniczkową humusu, darni i torfu. Zwilż glebę, a następnie posadź 2-3 nasiona w każdej szklance na głębokość 3-4 centymetrów i ściółkę suchą ziemią.

Podczas uprawy sadzonek ważne jest przestrzeganie określonego reżimu temperaturowego: w nocy temperatura nie powinna spadać poniżej + 15-16 stopni, aw ciągu dnia - poniżej +20 stopni.

Za tydzień pojawią się pierwsze pędy, które należy przerzedzić, pozostawiając tylko najsilniejszy pęd w każdej filiżance. Sadzonki należy karmić dwukrotnie:

• po utworzeniu pierwszego liścia wprowadza się potas, saletrę i superfosfat;
• po 2 tygodniach potas, fosfor i superfosfat.

Upewnij się, że ziemia w kubkach nie wysycha.

W otwartym polu

Jeśli zdecydujesz się zaryzykować hodowanie melona na otwartym polu, najpierw poczekaj na stały upał. Temperatura powietrza w nocy nie powinna być niższa niż +15 stopni, aby kiełki nie zamarzły. Większość odmian sadzi się w połowie maja.

Najpierw musisz wyhodować sadzonki, do tego użyj papierowych kubków lub doniczek torfowych. Sadzonki nadające się do przesadzenia uzyskuje się w 25-30 dni, dlatego przygotowanie należy wykonać w połowie kwietnia. W przypadku takich eksperymentów nie ma lepszej odmiany niż Kolkhoznitsa, ponieważ jest wyjątkowo odporna na niskie temperatury i może przetrwać nieoczekiwane mrozy na otwartym polu. Po posadzeniu łóżka należy przykryć folią, aż temperatura powietrza wzrośnie do + 26-28 stopni.

W szklarni

O wiele bezpieczniej i przyjemniej jest uprawiać melon w szklarni lub szklarni. Jeśli wyhodowałeś w nim ogórki, to dla melonów ma idealną wysokość. Najważniejsze, że ustalono wentylację, ponieważ kultura nie toleruje stagnacji powietrza i wysokiej wilgotności.

Najczęściej ustawiane są tak zwane łóżka „parowe”. W tym celu układa się grubą warstwę owczego lub końskiego obornika, nie mniej niż 30 cm, a na wierzchu kładzie się glebę, w której zostaną posadzone sadzonki. Poprzez przegrzanie obornik zapewnia wystarczającą ilość ciepła, aby przyspieszyć i poprawić wegetację rośliny.

Jeśli ta metoda Ci nie odpowiada, posadź sadzonki w żyznej lub dobrze nawożonej glebie, po wykopaniu co najmniej 15-20 cm.

Zaleca się hodowanie sadzonek przed sadzeniem w szklarni w temperaturze co najmniej +16, aby łatwiej było przystosować się po przesadzeniu. Ważne jest, aby sadzonki rozwinęły rozbudowany system korzeniowy, ponieważ wpływa to na tempo wzrostu i jakość owoców.

Sadzonki umieszcza się w otworach w odległości 45 cm od siebie, po zakończeniu sadzenia dołki podlewa się i ściółkuje suchą ziemią.

Tworzenie melona

Podczas uprawy melona w szklarni ważne jest, aby na czas i prawidłowo uformować jego łodygę. Kiedy sadzonki posadzone w glebie szklarniowej osiągną 4-5 prawdziwych liści, musisz uszczypnąć wierzchołkowy pączek. Stymuluje to rozwój pędów głównych i bocznych. Gdy tylko pęd główny wyrośnie, należy go przywiązać do kraty, aby uniknąć gnicia w glebie i ułatwić podlewanie. Pędy boczne są ściskane w miarę wzrostu, jeśli pojawiają się na nich jajniki, lub całkowicie usuwane, jeśli jajniki się nie pojawiły. Pomaga to roślinie skoncentrować składniki odżywcze w pędzie głównym. Pod koniec szczypania potraktuj kawałki pokruszonym węglem drzewnym i limonką.

Najlepszy opatrunek

Nieważne, czy hodujesz soczyste melony na otwartym polu, czy w szklarni, na przedmieściach czy na surowej Syberii - każda roślina potrzebuje dokarmiania. W okresie wegetacji nawóz należy aplikować do gleby nie więcej niż 3 razy.

Pierwsze karmienie ma miejsce kilka dni po posadzeniu sadzonek w szklarni, kiedy już nieco przystosowały się do nowych warunków. Używaj nawozów organicznych, takich jak roztwór dziewanny lub ptasie odchody zmieszane z superfosfatem.

Drugie dokarmianie przypada na okres zawiązywania się rzęs, kiedy roślina potrzebuje wsparcia żywieniowego, aby uzyskać zieloną masę - stosuje się roztwór popiołu. I wreszcie trzecie karmienie powinno pomóc w tworzeniu jajników.

Dla każdej odmiany, która rośnie w szklarni, odpowiedni jest preparat „Kemira-universal”.

Wideo „Jak wyhodować melona lub arbuza w szklarni”

W tym filmie gość programu telewizyjnego „Z nowym domem” opowiada, jak uprawia melony i arbuzy w centralnej Rosji.