Jaka jest różnica między dżemem a dżemem a marmoladą?
Treść
Charakterystyczne cechy dżemu
Dżem to pierwotnie rosyjskie słowo oznaczające smakołyk ugotowany w syropie cukrowym z sezonowych jagód i owoców, popularny wśród ludów słowiańskich. Przysmak pojawił się dzięki Hellenom, którzy zrobili miód z gotowanej pigwy. W Persji cukier dodawano do owoców, a nie miodu, a danie spożywano z przyprawami.
Dzisiaj gruszki, jabłka, śliwki, cytryny i płatki róż często stają się składnikami przedmiotu obrabianego. Z dojrzałych owoców powstaje klasyczny przysmak bez uszkodzeń, cukier w gotowym syropie powinien wynosić ponad 70%. Syrop gotuje się w niskim i szerokim pojemniku stalowym lub aluminiowym w kilku przejściach, nie wolno gotować przez długi czas, aby owoce zachowały swój kształt. Owoce powinny w końcu stać się przezroczyste, a syrop powinien być lepki.
Wideo „Dżem, konfitura, dżem: jaka jest różnica”
W tym filmie dowiesz się, jaka jest różnica między dżemem, konfiturą i dżemem.
Subtelności robienia dżemu
Słowo „dżem” ma angielskie korzenie, technologia gotowania jest taka sama jak w przypadku poprzedniego deseru, ale gotowe danie powinno być galaretowate. Dżem różni się od konfitury procesem wyciskania lub miażdżenia owoców, natomiast drugi przypomina galaretkę z kawałkami owoców lub jagód, czasami pozostają nienaruszone. Dżem pojawił się po tym, jak Janet, mieszkanka Szkocji, zrobiła kiedyś deser z gorzkich pomarańczy gotowanych z cukrem.
Do zbioru dopuszcza się owoce uszkodzone, pogniecione i niedojrzałe, a najlepiej jabłka, śliwki i pigwy. Są blanszowane i gotowane w syropie cukrowym na dużym ogniu, po odparowaniu wilgoci ulegają redukcji. Używaj szerokich garnków lub patelni wykonanych z aluminium i stali nierdzewnej. Po schłodzeniu gotowy deser powinien spaść z łyżki w kawałkach.
Funkcje dżemu
Interesujące jest również poznanie różnicy między pysznym dżemem a dżemem, który jest gęstą masą startych jagód lub owoców, do których podczas gotowania dodaje się cukier lub melasę. Słowo „dżem” jest po polsku, różnica między nim a dżemami polega na tym, że najpierw należy zdjąć skórkę z owocu i usunąć rdzeń. To Polacy ponad sto lat temu gotowali węgierskie śliwki i wypiekali je w piecu bez cukru.
Do przysmaków dojrzałych, mogą być przejrzałe, potrzebne są nawet owoce pogniecione i zniszczone, ale nie zepsute, które są blanszowane, przecierane przez sito lub przepuszczane przez maszynkę do mięsa. Oprócz cukru do naczynia przygotowanego w szerokim pojemniku dodaje się kwas cytrynowy, cynamon, goździki i inne przyprawy. Jeśli poprowadzisz drewnianą szpatułkę po dnie rondla lub miski, powstały ślad w prawidłowo ugotowanym dżemie nie powinien być natychmiast wypełniany.
Niuanse tworzenia dżemu
Zanim wyjaśnię różnice między poprzednimi deserami a dżemami, należy powiedzieć, że ten krewny dżemu pochodzi z Londynu, gdzie pierwsze dżemy powstały z jabłek, moreli i pigwy z żelatyną i sokiem z jagód.
Przysmak powstaje z owoców lub jagód, świeżych lub mrożonych, które są blanszowane i gotowane w syropie z dodatkiem zagęszczacza – żelatyny lub agaru, a także kwasu cytrynowego i waniliny.Podczas gotowania naczynia obracają się, ponieważ łyżka może uszkodzić kawałki owoców lub jagód. Używając małych owoców, ograniczają się do jednego gotowania, duże gotuje się kilka razy. W gotowym naczyniu kawałki owoców powinny być równomiernie rozłożone w całym przysmaku.
Marmolady owocowo-cytrusowe
Marmolady, podobnie jak konfitury, oddzielają się od innych przetworów zimowych z gotowanych jagód i owoców, ponieważ różnią się strukturą przypominającą galaretkę. Wiele osób uważa, że marmolada to tylko klasyczna angielska z owoców cytrusowych, głównie pomarańczy, rzadziej z mandarynek i cytryn. Ale inne kraje mają własne odmiany deserów: w Portugalii i Hiszpanii jest to gęsty i przypominający galaretkę smakołyk z pigwy.
A Niemcy nazywają marmolady wszelkie przetwory, dżemy, marmolady, a także konfitury.
Większość pożytecznych substancji konserwuje się w gotowanych dżemach, zwłaszcza „Pyatiminutkach”, ale surowce w dżemach, dżemach i konfiturach po długim przetwarzaniu tracą prawie całą swoją wartość.