Jabłoń Nedzwiecki to jedna z najpiękniejszych odmian
Treść
Historia odmiany
Historia pojawienia się odmiany na naszym terenie jest dość niezwykła. Początkowo nienazwana jabłoń została znaleziona podczas podróży do Chin przez Vladislav Efimovich Nedzvetsky. W pobliżu miasta Kaszgar, w prowincji Xinjiang, zauważył niezwykle wysoką, około 8 metrów, jabłoń o pięknych, ozdobnych liściach i niezwykle gładkiej korze. Vladislav Efimovich jest znany jako botanik-amator i nic dziwnego, że interesował się ozdobną jabłonią. Zabierając ze sobą próbki drzewa do reprodukcji, przekazał je innemu biologowi Georgowi Dickowi. To Georg Dick wyhodował okaz w Kazachstanie, a następnie opracował szczegółowy opis odmiany i zarejestrował ją w katalogu roślin pod nazwą „Jabłoń Nedzvetskiy”.
Cechy i cechy odmiany
Jabłoń Nedzvetsky ozdobi każdą działkę ogrodową. Wyróżnia się rozłożystymi gałęziami, które tworzą kulistą koronę. Jej gałęzie pokryte są purpurowobrązową korą. Wiosną liście kwitnące na gałęziach są fioletowe, jednak z czasem stają się ciemnozielone, z fioletową aureolą u podstawy. Jabłoń kwitnie dużymi, ciemnoczerwonymi pąkami o silnym aromacie. Kiedy kwitną, stają się ciemnoróżowe. Drzewo dorasta do wysokości 8 metrów i pokryte jest gładką korą bez kolców.
Owoce są małe, kuliste, o średnicy około 2-3 centymetrów. Skórka jest ciemnofioletowa z fioletowym odcieniem i wyraźnym woskowym nalotem. Jednocześnie miąższ ma kwaśny, różowo-fioletowy kolor. Wewnątrz znajduje się do 9 nasion.
Nasiona do kolejnego sadzenia należy rozwarstwić w ciągu 3-4 miesięcy, w temperaturze około +3 °C. Następnie nadają się do sadzenia, ponadto kiełkują w temperaturze +10 ° C.
Jabłoń Nedzvetsky należy do odmian mrozoodpornych, a ponadto jest wyjątkowo bezpretensjonalna. Różni się wysoką odpornością na wiele chorób. Dojrzewanie następuje na przełomie września i października.
Sadzenie i opuszczanie
Opis sadzenia odmiany należy rozpocząć od tego, że pomimo dość dużej odporności na choroby, ważne jest, aby uważnie monitorować jej stan zdrowia.
Wybierając miejsce sadzenia, preferuj otwartą przestrzeń z niskim poziomem wód gruntowych. Nie zaleca się uprawy jabłoni na obszarach mokrych lub suchych.
Do sadzenia nadają się sadzonki, które skończyły już dwa lata, a zasada „im starsze tym lepsze” nie działa tutaj, ponieważ od trzeciego roku życia sadzonka traci wysoką zdolność przystosowania się i częściej choruje. Podczas wykonywania oznaczeń do sadzenia należy pamiętać, że korona drzew jest dość rozłożysta, dlatego między dołkami do sadzenia powinno być co najmniej 6 metrów wolnej przestrzeni.
Do lądowania potrzebujesz dziury o głębokości co najmniej metra i szerokości 80-90 centymetrów.Zaleca się glebę żyzną, lekką, najlepiej mieszać ją z próchnicą, ziemią liściastą, piaskiem i 300 gramami superfosfatu. Wszystkie prace przygotowawcze najlepiej wykonywać jesienią, w przeddzień pierwszych przymrozków. Rzadziej jabłonie sadzi się wiosną, zanim pąki zakwitną na sadzonkach. W takim przypadku możesz wyhodować jabłoń Nedzvetsky z warstwowych nasion. Dorastają w szkole przez dwa lata.
Niezależnie od tego, w jaki sposób sadzisz jabłonie, ważne jest, aby szyjka korzeniowa znajdowała się co najmniej 7 centymetrów nad poziomem gruntu. Przed sadzeniem delikatnie wyprostuj korzenie, uważając, aby ich nie uszkodzić, dokładnie przykryj ziemią, miażdżąc każdą warstwę, a następnie obficie podlej dołek. Kolejne podlewanie sadzonki będzie wymagane dopiero po tygodniu. Dla większej stabilności zaleca się związanie wszystkich sadzonek.
Jabłoń Nedzvetsky, jak już wspomniano, jest raczej bezpretensjonalna i nie wymaga specjalnej opieki. W pierwszych latach wzrostu sadzonki bardzo ważne jest regularne pielenie, a także podlewanie co miesiąc, przynosząc co najmniej 3 wiadra wody pod każde drzewo. Jeśli lato jest suche, zwiększa się podlewanie, wydając je co 2 tygodnie. Jednocześnie, aby nie zalać drzewa, wystarczy wiedzieć, ile ma lat, i w zależności od tej liczby obliczyć, ile wody jest potrzebne. Na przykład 1 rok życia to 1 wiadro wody. Podczas owocowania zaleca się zaprzestanie podlewania, ponieważ doprowadzi to do pękania owoców i skrócenia ich trwałości.
Formacyjne przycinanie jabłoni praktycznie nie jest wymagane, wystarczy odciąć wczesną wiosną (zanim pojawią się pąki) gałęzie rosnące wewnątrz korony lub te, które wyschły.
Drzewa dobrze reagują na ściółkowanie kręgu pnia. Możesz użyć trocin, kory sosnowej, często używa się łupin orzecha włoskiego.
Nie możesz się obejść bez corocznego karmienia. Możesz używać zarówno nawozów organicznych, jak i mineralnych. Przywożone są dwa razy w roku:
- po raz pierwszy wiosną, gdy nadchodzi ciepła pogoda (zaleca się połączenie z pierwszym podlewaniem);
- drugi raz późnym latem, aby podeprzeć drzewo podczas owocowania.
Zwalczanie chorób i szkodników
Należy zauważyć, że odmiana ta ma dość wysoką odporność na różne choroby w porównaniu z innymi odmianami ozdobnymi. Dlatego w żadnym wypadku nie należy zapominać o profilaktycznym leczeniu fungicydami i insektycydami. Pielęgnacja polega również na bieleniu pni wapnem ogrodowym i usuwaniu chwastów z kręgu pnia. Gładka kora drzew w pewnym sensie chroni je przed zarodnikami grzybów pozostającymi w fałdach kory. Oczywiście przy pierwszych oznakach choroby konieczne jest usunięcie dotkniętych gałęzi i przetworzenie sekcji.
Wybierając leki grzybobójcze, należy preferować te, które mają działanie ogólnoustrojowe, to znaczy są w stanie jednocześnie niwelować szkodliwe działanie mączniaka prawdziwego, rdzy liści i pędów, a także parcha. Leki te obejmują Skor, Topaz, Fitosporin.
Rośliny ozdobne są nie mniej podatne na atak owadów gryzących liście, dlatego nie należy pomijać corocznych zabiegów insektycydami typu Ekoberin, Zircon lub stosować jakichkolwiek preparatów na bazie Karbofosu.
Wideo „Dekoracyjna jabłoń w projektowaniu ogrodu”
W tym filmie ekspert od roślin ogrodowych pokaże Ci, jak wykorzystać ozdobną jabłoń w projekcie ogrodu.