Opis odmiany jabłoni Chudnoe

Wygląd zewnętrzny

Jabłoń karłowata odmiany Chudnoye dorasta do półtora metra wysokości, a na energicznej podkładce - do dwóch metrów. Rozłożysta korona schodzi na ziemię, ciemnozielone gałęzie są gotowe do pełzania po podłodze, zwłaszcza gdy są obciążone dużymi owocami.

Jabłka tej odmiany dorastają do 200 g, średnia masa to ok. 140 g. Są okrągłe, lekko spłaszczone, żółtozielone, po stronie słonecznej często pojawia się rumieniec w postaci czerwonego cieniowania. Czasami na jabłkach pojawiają się prążki, a pod cienką skórką widoczne są drobne kropki. Wszystkie opisy odmiany zwracają uwagę na deserowy smak owoców: słodki, z wyczuwalną kwaskowatością i bardzo przyjemnym posmakiem. Soczysty, drobnoziarnisty miąższ jest lubiany przez wszystkich, którzy spróbowali jabłek Chudnoye.

Przy dzisiejszej różnorodności odmian trudno jest zaskoczyć czymś nowym, ale ci, którzy już posadzili tę odmianę na swojej stronie, chwalą ją za jej zwartość, dobre plony, zimotrwalosc i wybredność. Drzewa karłowate zyskują na popularności ze względu na ich niewielkie rozmiary – są łatwiejsze w pielęgnacji i wygodniejsze w porównaniu do czterometrowych drzew.

Historia hodowli

Jesteśmy tak przyzwyczajeni do starych odmian jabłek, że zapominamy o tym, ile pracy hodowlanej wykonuje się cały czas. Doskonałym przypomnienie tego była nowa odmiana, która została wyhodowana przez Czelabiński Instytut Badawczy Uprawy Owoców i Warzyw i Ziemniaków. Naukowcy postawili sobie za cel stworzenie odmiany mrozoodpornej, której owoce będą miały czas dojrzewać w ciągu krótkiego lata, ponieważ nie wszędzie drzewa mogą sobie pozwolić na dojrzewanie do września lub października.

Hodowca A.M. Mazunin: skrzyżował hybrydę „Ural Severnoe x 11-20-12” i starą, od dawna znaną z pysznych jabłek, niemiecką odmianę „Eliza Ratke”. Rezultatem była późnoletnia odmiana dojrzewająca „Chudnoe”, którą można uprawiać we wszystkich strefach klimatycznych Rosji.

Jabłonie tej odmiany to naturalne karły, które można również szczepić na żywotne pniaki. Nie boją się mroźnych zim - nie trzeba ich w żaden sposób zakrywać przed nadejściem chłodów. Same drzewa nie boją się nawet zimnych wiatrów, dlatego można je sadzić na otwartej przestrzeni, aby w okresie wegetacji mogły uzyskać maksymalne nasłonecznienie i ciepło.

Wideo „Jabłoń odmiany„ Chudnoe ”

Przedstawiamy Państwu przegląd jabłoni Czudnoje, która należy do krasnoludków Mazunina.

Rosnące funkcje

Wybredna odmiana „Chudnoe” może rosnąć na każdej glebie, najważniejsze jest, aby nie zaniedbywać podlewania. Ale jeśli chcemy czerpać maksymalną przyjemność z corocznego wzrostu i obfitych plonów, a jabłka rosły do ​​200 g wagi, musimy stworzyć najbardziej komfortowe warunki.

Jabłonie tej odmiany lubią rosnąć na glebach lekkich i pożywnych, najlepiej nie zakwaszonych. Glina piaszczysta lub gliniasta, regularne podlewanie - te wymagania są nieodłączne dla prawie wszystkich odmian jabłek.

Co wyróżnia jabłoń Chudnoe spośród innych odmian? Więc to jest brak strachu przed stojącą wodą. Można je sadzić tam, gdzie wody gruntowe zbliżają się do powierzchni i podlewać co tydzień.

Jedynym powodem, dla którego drzewa mogą przeszkadzać wiatrowi, jest wysuszenie wierzchniej warstwy gleby.

System korzeniowy jabłoni karłowatych znajduje się w górnym, żyznym poziomie gruntu, osiąga głębokość 80 lub do 120 centymetrów. Na tę głębokość musi wnikać wilgoć, aby wyżywić korzenie. Niewystarczające podlewanie jest prawdopodobnie jedynym czynnikiem, który może wywołać zrzucanie jajników u jabłoni tej odmiany. Silny wiatr bardzo szybko wysusza wierzchnią warstwę gleby, co może pozbawić drzewa niezbędnej wilgoci. A śnieg nie leży na otwartych przestrzeniach, co nie jest zbyt dobre dla korzeni w mroźne zimy. To wyjaśnia pragnienie ogrodników, aby nadal chronić drzewa przed wiatrem.

Dawać

„Wspaniały” odnosi się do tych wspaniałych jabłoni, które bardzo szybko zaczynają przynosić owoce. Już w trzecim roku po posadzeniu często dojrzewa dość dużo jabłek, a potem plony rosną corocznie, aż do szczytu. Zwykle dorosłe drzewo produkuje co najmniej 80 kg jabłek. Dobrze, jeśli w pobliżu rosną takie odmiany jak "Bratchud" lub "Land", są najlepszymi zapylaczami dla tego domowego karła.

Wszystkie opisy odmiany skupiają się na tym, że na zewnątrz jabłka bardzo przypominają owoce niemieckiej odmiany „Eliza Ratke”, która jest rodzicem. Wyglądają bardzo apetycznie: jasnozielone duże jabłka, dojrzewające, nabierają coraz większej żółtości, od strony słonecznej pokrywa je delikatny odcień jasnoczerwonego rumieńca, ciemnoczerwone kropki lekko prześwitują przez skórkę. Soczyste, słodkie, z wyczuwalną kwaskowatością, owoce są bardzo smaczne i świeże. Ich delikatna, drobnoziarnista miazga nie ulega zmianom w ciągu miesiąca, jeśli jabłka są przechowywane w niskiej temperaturze, np. w piwnicy. Dla jabłek dojrzewających latem jest to ogromna zaleta – przetrwają do końca września, nie tracąc przy tym walorów smakowych i odżywczych.

Owoce zawierają ponad 10% cukru, 0,3% kwasów, ponad 18 mg (na każde 100 g wagi) witaminy C, około półtora procenta pektyny. Oprócz świeżej konsumpcji (której korzyści trudno przecenić) jabłka często wykorzystuje się do przygotowania pysznych deserów, z których przyrządza się wspaniałe dżemy, musy, galaretki, marmolady, konfitury i kompoty. Delikatny aromat i ciekawy przyjemny posmak zachowany jest również w winie z jabłek Czudnoje.

Sadzenie i opuszczanie

Jabłonkę można sadzić na miejscu jesienią, do połowy października lub wiosną, ale nie później niż w połowie kwietnia (jeśli ziemia już się rozmroziła).

Jeśli gleba jest cięższa niż to konieczne, przygotowuje się ją wcześniej - górną warstwę wykopuje się (na głębokość łopaty), dodając piasek lub torf. Możesz od razu dodać kompost lub humus. Jeśli gleba jest zbyt kwaśna, warto dodać wapno do kopania.

Doły znajdują się w odległości nie większej niż 3 metry (jeśli trzeba posadzić kilka drzew karłowatych jednocześnie). Wykop dziurę o głębokości 50 centymetrów i średnicy do 70 centymetrów. Do dołu wlewa się duże wiadro wody, usuniętą glebę miesza się z kompostem i gnijącym obornikiem, a następnie wylewa na dno zjeżdżalnią. Na tym wzgórzu instalowana jest sadzonka, w razie potrzeby korzenie są prostowane, reszta ziemi jest przykryta i ubita. Następnie drzewo ponownie podlewa się wiadrem wody, robi się dziurę z boków, aby woda się nie rozlewała. Miejsce szczepienia powinno znajdować się 2 centymetry nad ziemią.

Przy wyborze sadzonki należy zwrócić uwagę na stan korzeni (w odmianach karłowatych system korzeniowy jest krótszy i rozgałęziony w porównaniu z systemem rdzeniowym drzew energicznych). Muszą być świeże i nie suche (na czas transportu wskazane jest owinięcie ich wilgotną szmatką). Na końcach gałęzi powinny znajdować się żywe pąki.Sadzonka słabo reaguje na zmiany temperatury, dlatego należy ją sadzić jak najszybciej.

Po posadzeniu drzewo jest podlewane co tydzień, a po podlaniu gleba w kręgu pnia jest poluzowana. W żadnym wypadku gleba nie powinna wysychać ani twardnieć, powinna być wilgotna, ale przepuszczać powietrze do korzeni - w tym celu jest poluzowana za każdym razem po podlaniu. Dwa razy w sezonie wskazane jest karmienie drzew: dodaj odchody kurczaka (dwadzieścia razy rozcieńczone) lub dziesięciokrotnie rozcieńczoną gnojowicę z podlewaniem. Po kilku latach (nawet przed owocowaniem) należy zastosować nawozy mineralne - azot, potas i fosfor w rozsądnych ilościach (nie więcej niż 30 g).

W pierwszym roku po posadzeniu przycina się drzewo w celu uformowania korony, następnie przycina się dorosłe drzewo, usuwając stare, uszkodzone lub niewłaściwie rosnące (w kierunku środka korony) gałęzie.

Przed nadejściem zimy nie trzeba przeprowadzać żadnych specjalnych wydarzeń, wystarczy obficie podlać jabłoń i to wszystko.

Zwalczanie chorób i szkodników

Odmiana "Chudnoe" wyróżnia się tym, że jest odporna na tak częstą chorobę jabłoni jak parch.

Jednak szkodniki to bardzo irytujące drzewa. Wiele szkód wyrządzają mszyce, które wysysają soki, a także gąsienice i chrząszcze, które jedzą pąki, liście, pąki, jajniki. Korniki i łuski potrafią doprowadzić do śmierci drzewa, trudno z nimi walczyć, ponieważ żyją głęboko w korze.

Wszystkie rodzaje owadów, które zjadają liście i inne widoczne części drzewa, są zbierane mechanicznie i niszczone. Od inwazji szkodników drzewo traktuje się mocznikiem lub siarczanem miedzi. Mszyce można pokonać, zmywając je wywarem z tytoniu, czosnku, pokrzywy, zmieszanym z roztworem mydła.

Dwa razy w roku drzewa są wybielane z dodatkiem lipy, co pomaga chronić korę przed szkodnikami. Podczas walki z kornikiem - za pomocą strzykawki insektycydy wstrzykuje się bezpośrednio do jego nor.

Aby zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia szkodników, a tym samym chorób, należy zachować porządek w pniu, zapobiegać gromadzeniu się tam resztek roślinnych, wykopywać, a nawet zmieniać wierzchnią warstwę gleby wiosną i jesienią. Drzewo należy dokładnie zbadać, aby zauważyć pierwsze pojawienie się szkodników, w celach profilaktycznych spryskać je płynem Bordeaux, siarczanem miedzi lub żelaza. Niskie drzewo można dokładnie zbadać i w razie potrzeby potraktować płynnym preparatem.

Gryzonie mogą również sprawiać jabłoni kłopoty, ale specjalne odstraszacze lub trujące przynęty ochronią je przed nimi.

Z zastrzeżeniem normalnych norm sanitarnych, szkodniki nie będą w stanie wyrządzić większych szkód. Bezpretensjonalna mrozoodporna jabłoń będzie dobrze rosła i obficie zaoferuje właścicielom smaczne i zdrowe owoce.

Wideo „Jabłonie karłowate”

Ten film opowiada o karłowatych jabłoniach nisko rosnących, ich zaletach, odmianach i cechach uprawy.

Uwagi:

Elena Semyonovna Co za ciekawa odmiana, nigdy czegoś takiego nie widziałem! Byłoby wspaniale posadzić jabłoń.

Czytałam o nim na olimpiadzie, ale w prawdziwym życiu nikt jeszcze jej nie posadził - jest bardzo ciekawie, ale opis jest zbyt dobry, prawdopodobnie sadzonki są drogie.

Iwanow To nowa odmiana, która nie była jeszcze promowana tak, jak powinna, może nie droga.

ANNA Oczywiście to dobrze, wtedy parch nie choruje, który dojrzewa latem, ale trzymanie go tylko do końca września to niewiele. Jeśli urodzi się 8 kg, co z nimi zrobić? Chciałbym go zostawić na zimę, ale tutaj raczej powinienem go zjeść.