Drzewo morwy, to morwa: uprawa i główne rodzaje

Dekoracyjne widoki na krajobraz

Drzewa morwy są uprawiane na rozległym, odpowiednim dla nich pod względem klimatycznym terytorium, nie tylko w celach użytkowych, bardzo często używa się morwy jako drzewa ozdobnego. Drzewa o pięknym ulistnieniu, doskonale znoszące przycinanie, często sadzi się w miejskich parkach, ozdabiają klomby, tworzą zielone żywopłoty, oryginalne parasole osłaniające cieniste kwiaty czy tereny rekreacyjne przed słońcem.

Istnieją trzy główne rodzaje morwy: czarna, czerwona i biała. Czerń pochodzi z Afganistanu i Iranu, dorasta do 15 m, tworzy rozłożystą koronę, kocha ciepło bardziej niż inne i cierpi na mróz, w bezśnieżną zimę temperatura -10 stopni może już stać się dla niego destrukcyjna. Dlatego uprawia się go tylko w regionach południowych. W kulturze parkowej częściej występują morwy czerwone i białe.

Morwa czerwona jest drzewem mrozoodpornym, mało wymagającym w stosunku do gleby, łatwo znosi okresy suszy, nie cierpi na spaliny i inne zanieczyszczenia powietrza. Przyjechała do nas z Ameryki Północnej, dorasta do 10 - 20 m, tworzy koronę w postaci dużego namiotu, na pniu z brązowawą korą. Jej długie liście, do 12 cm, zaostrzone na końcach, wyglądają dość oryginalnie - na górnej stronie są szorstkie, a na dolnej lekko owłosione. Owoce ciemnoczerwone, prawie czarne, dojrzewają pod koniec czerwca. Występuje tu bardzo dekoracyjna odmiana morwy czerwonej - jej liście od spodu pokryte są białym puchem. Z powodzeniem stosowany jest w sztuce ogrodniczej.

Ojczyzną morwy białej są Chiny. To potężne drzewo z rodziny Mulberry dorasta do 20 m wysokości, tworząc kulistą koronę. Jego kora pokryta jest wzorem małych pęknięć, młode pędy są pomalowane na zielonkawo-szare, a nawet czerwonawe kolory, a liście są zaskakujące, że na tym samym drzewie mogą różnić się kształtem i wielkością.

Latem liście są ciemnozielone, w niektórych odmianach błyszczące, a jesienią bardzo pięknie żółkną, zamieniając całe drzewo w żółtą kulkę. Słodkie jagody mają różne kolory - są kremowe, różowawe, mleczne, lekko szaro-szare, czerwone, ciemno-atramentowe, czarne.

Morwa biała uważana jest za najbardziej bezpretensjonalny i wytrwały gatunek, dobrze rośnie w nowoczesnym mieście, dlatego też jest tak wiele jej dekoracyjnych form, które sadzi się na ulicach i w parkach. Płacząca morwa o cienkich, opadających gałęziach rośnie nie wyżej niż 5 metrów, pięknie wygląda w nasadzeniach pojedynczych i grupowych, często sadzi się ją na ulicach. Kulista doskonale zachowuje okrągły kształt korony, piramidalna dorasta do 8 m, jej ciemnozielona świeca latem zamienia się jesienią w żółtą pochodnię.Morwa wielkolistna zaskakuje długimi, do 22 cm liśćmi, a wąskolistna jest uprawiana jako krzew o małych, szorstkich liściach. Główną ozdobą rozciętej morwy są liście pocięte na regularne płaty, przy czym środkowe i boczne płaty są znacznie dłuższe niż pozostałe. A złote liście morwy i młode pędy są pomalowane na radosny, złocistożółty kolor.

Morwa (lub morwa), ze względu na swoją bezpretensjonalność, wytrzymałość i spektakularny wygląd, jest często sadzona na ulicach miast, powstają z niej ozdobne żywopłoty i powstają alejki. W ogrodach i parkach może być akcentem wśród rabat kwiatowych lub wspaniałą ozdobą poszczególnych stref czy altan.

Wideo „Odmiany morwy”

Z filmu dowiesz się, czym jest morwa.

Uprawa gatunków morwy

Drzewo z rodziny Mulberry jest zwykle sadzone na wsi, aby latem cieszyć się pysznymi, zazwyczaj bardzo słodkimi lub kwaśno-słodkimi owocami. Owoce morwy zawierają glukozę, fruktozę, sacharozę, kwas jabłkowy i cytrynowy, olejki eteryczne, kwasy tłuszczowe i lipidy. Są łatwo przyswajalne przez organizm, wzbogacając go w witaminy: C, B1, B2, PP, E, K, karoten. Duże ilości potasu, wapnia, magnezu, fosforu, żelaza, miedzi, manganu, cynku, selenu sprawiają, że są one przydatne przy anemii, zaburzeniach przemiany materii, chorobach przewodu pokarmowego, dróg żółciowych i serca. Tradycyjna medycyna zaleca stosowanie owoców, liści, kory w leczeniu wielu chorób. Oczywiście najbardziej przydatne są świeże jagody, ale często przygotowuje się z nich desery, zbiera się je na zimę w postaci kompotów, dżemów i robi się z nich wino.

Gęste i ciężkie drewno morwy od dawna jest używane w domu (w Azji Środkowej) do produkcji instrumentów muzycznych, beczek i pamiątek. To z niego powstał pierwszy papier w starożytnych Chinach jeszcze przed naszą erą. A uprawiamy morwy, aby jeść ich owoce lub karmić liście gąsienic jedwabników. Morwa czarna jest uprawiana w regionach o ciepłym klimacie, łatwo toleruje suszę, rośnie na każdej glebie, nie boi się zanieczyszczenia powietrza, ale w bezśnieżną zimę do przemarzania potrzebuje tylko -10 stopni mrozu. Popularne odmiany o pysznych owocach to: „Black Prince”, „Black Pearl”, „Royal”, „Hope”. Wyhodowano specjalną powtarzającą się morwę, którą można uprawiać w pojemniku, a hybryda Shelley No. 150 ma jagody dojrzałe powyżej 5 cm, ale nie zachwyca tym, ale z ogromnymi liśćmi o długości ponad 50 cm.

W regionie moskiewskim często uprawiana jest morwa biała, jest jeszcze bardziej bezpretensjonalna, a co najważniejsze, mrozoodporna. Słodkie owoce mogą różnić się kolorem od różnych odmian, zewnętrznie przypominają kształtem maliny lub jeżyny. Najczęstsze odmiany to: „Biały miód”, „Smuglyanka”, „Biała czułość”, „Czarna baronowa”, „Ukraiński-6”, „Staromoskowskaja”. Na środkowym pasie dobrze rosną i przynoszą owoce „Vladimirskaya”, „Korolevskaya”, „Staromoskovskaya” i „White Honey”.

Charakterystyczne cechy rośliny

Drzewo z rodziny Mulberry rośnie i owocuje bardzo długo, uważa się, że żyje do 200 lat, ale drzewa znane są w wieku 300, a nawet 500 lat. A w Jerychu rośnie morwa, w cieniu której odpoczywał Jezus Chrystus. Z morwą związanych jest wiele wschodnich legend, wśród niektórych ludów uważana jest za święte drzewo.

Młode drzewo rośnie bardzo szybko, podczas gdy dojrzałe drzewo wydaje się przestać rosnąć, ale nadal aktywnie owocuje. Wśród drzew morwowych znajdują się rośliny jednopienne, na których rozwijają się jednocześnie kwiaty męskie i żeńskie, oraz rośliny dwupienne, które do owocowania potrzebują drzewa przeciwnej płci. Wiążą się z tym pewne niedogodności - dopóki młode drzewo nie zwiędnie, nie można wiedzieć, czy przyniesie owoce, dlatego lepiej kupić sadzonki w wieku 4 - 5 lat, na których już pojawiły się owoce.

W rzeczywistości niesłuszne jest nazywanie owocem fałszywej jagody, którą jemy z przyjemnością.Faktem jest, że kwiaty morwy zbiera się w pędzelku, w roślinach jednopiennych są doskonale zapylane za pomocą wiatru, rozwijają się z nich owoce - pestkowce, które dojrzewając na zarośniętej łodydze tworzą pędzel pestkowców, więc jemy nazywając to owocem. W rzeczywistości każda taka fałszywa jagoda składa się z wielu małych soczystych owoców ściśle przylegających do siebie.

Rodzaje morw (czerwone, białe i czarne) różnią się nie kolorem jagód, ale kolorem kory pnia. We wszystkich odmianach morwy białej, niezależnie od koloru jagód, jest najjaśniejsza - jasnobrązowa, jak pianka cappuccino z cynamonem. Na czerwono - z czerwonym odcieniem, a na czarno - ciemną, pokrytą spękaniami w każdym wieku.

Sadzenie i pielęgnacja roślin

To bezpretensjonalne drzewo z rodziny Mulberry można posadzić w stałym miejscu wzrostu wiosną przed rozpoczęciem przepływu soków lub jesienią, pod koniec sezonu wegetacyjnego. Zwykle dzieje się to w kwietniu lub październiku. Miejsce na to jest wybrane słoneczne, ale chronione przed zimnym północnym wiatrem, gleba może być dowolna, z wyjątkiem szczerze piaszczystych, bagiennych lub słonych, a wody gruntowe nie powinny zbliżać się do powierzchni bliżej niż 1,5 m. Otwór należy wykopać głęboko i szeroki - korzenie powinny znajdować się swobodnie, nie można ich zgnieść ani zgiąć, a także trzeba zostawić miejsce w otworze na nawóz. Do sadzenia wiosennego zaleca się przygotowanie dołka jesienią, należy go wykopać, kilka kilogramów (5 - 7) kompostu lub próchnicy położyć na dnie, dodać do 100 g superfosfatu i posypać ziemią do góry, aby korzenie nie miały kontaktu z nawozami. W przypadku sadzenia wiosennego zrób to samo co najmniej 3 tygodnie przed sadzeniem sadzonki.

Roślinę umieszcza się w przygotowanym otworze, prostując wszystkie korzenie, starannie przykrywając ziemią, lekko ubitą, podlewaną dwoma wiadrami wody, po czym koło pnia jest ściółkowane. Jeśli sadzonka jest nadal słaba i delikatna, lepiej wbić mocny kij w dno otworu i przywiązać do niego pień drzewa. Jeśli gleba jest gliniasta, na dnie wykopu wykonuje się warstwę drenażową.

Następnie drzewo jest pielęgnowane, jak zwykle, jest podlewane, karmione, przycinane, chronione przed chwastami i chronione przed szkodnikami i chorobami. Podlewaj drzewo i nakładaj pogłówny tylko wiosną i w pierwszej połowie lata - do początku lipca. Zbyt dużo wilgoci nie jest potrzebne, warto podlewać tylko wtedy, gdy w ogóle nie ma deszczu. Przy nawożeniu rozkładają się one następująco: wiosną roślina potrzebuje azotu, a później potasu i fosforu. Od lipca drzewo nie jest nawożone.

Przycinanie drzewa ma na celu uformowanie prawidłowej korony, uwolnienie drzewa od uszkodzonych lub zamarzniętych gałęzi. Każdy gatunek wymaga własnego kształtu, standardowe drzewo musi być ukształtowane tak, aby na gołym pniu zawsze znajdowała się bujna czupryna - korona kulista lub opadająca kaskada, korona nie powinna być zbyt gruba, aby wszystkie gałęzie miały wystarczająco dużo światła słonecznego i powietrze. W morwie płaczącej gałęzie są skrócone, korona przerzedzona.

Drzewo owocowe w twoim ogrodzie musi zostać przycięte, tworząc koronę wygodną dla właściciela. Wszystkie pędy należy usunąć z młodego drzewa, aby pień pozostał nagi na wysokości 1,5 m. Jeśli chcesz wyhodować wysokie drzewo, wówczas środkowy przewodnik powinien mieć możliwość wzrostu do 5 - 6 m, a jego konkurenci powinni zostać usunięci.

Jeśli potrzebujesz krótkiego drzewa, z którego wygodnie jest zbierać, środkowy pęd skraca się na wysokości około 150-170 cm, zachowuje się 8-10 gałęzi szkieletowych, a reszta jest usuwana. Zwykle takie przycinanie formacyjne odbywa się wiosną, a jesienią sanitarne – usuwają złamane, wysuszone gałęzie lub gałęzie wyrastające wewnątrz korony.

Morwy są rozmnażane przez sadzonki lub odrosty korzeniowe. Można go wyhodować z nasion, ale takie rośliny nie zachowują cech drzewa matecznego. Morwa dobrze znosi szczepienia.

Liście morwy są zjadane nie tylko przez gąsienice jedwabników, lubią się na nich ucztować również inne szkodniki.Gąsienice amerykańskiego motyla białego i ćmy morwowej mogą uszkodzić drzewo, podobnie jak przędziorek lub robak Comstock. „Chlorofos” pozbędzie się gąsienic, a „Kleschevit” lub „Aktellik” - od owadów ssących. Ale lepiej jest prowadzić profilaktykę - nawet wiosną można leczyć drzewo i krąg pnia 7% roztworem mocznika, który jednocześnie stanie się suplementem azotu. Drzewo może być dotknięte mączniakiem prawdziwym, cylindrycznosporiozą, bakteriozą lub brązową plamistością liści, istnieją specjalne środki na leczenie. Ale morwa bardzo rzadko choruje, jest bardzo odpornym, zdrowym drzewem.

Wideo „Sadzenie i pielęgnacja morwy”

Z filmu dowiesz się, jak prawidłowo sadzić i pielęgnować morwy.