Uprawa orzeszków ziemnych: korzyści i szkody

Opis

Często ludzie zadają pytanie: „Czy orzeszki ziemne to orzech czy roślina strączkowa?” W rzeczywistości ten owoc jest uważany za roślinę strączkową. Może urosnąć do wysokości 60 centymetrów. Większość tego kultu znajduje się pod ziemią. Korzeń palowy może osiągnąć głębokość półtora metra. Bardzo rozwinięty system korzeniowy ma średnicę do jednego metra. Ta cecha pozwala orzeszkom ziemnym wytrzymać długotrwałą suszę poprzez wchłanianie wód gruntowych.

Liście orzechowe mają strukturę podwójnie spinaną, w kolorze zielonym. Kwiatostany pojawiają się w kątach liści, mają pomarańczowy lub bogaty żółty kolor. Na każdym kwiatku pojawia się jeden kwiatostan. Z tego powodu okres kwitnienia ulega znacznemu wydłużeniu - trwa od końca czerwca do połowy jesieni (do początku mrozu). Zwykle kwiat otwiera się wcześnie rano przed obiadem, a następnie stopniowo się zamyka. Jedna roślina orzeszków ziemnych może wyrosnąć do 2 tysięcy kwiatów w sezonie, a fasoli średnio około 50 sztuk.

Po kilku dniach w miejscu otwierającego się kwiatu powstaje młody jajnik. Wygląda jak specyficzny korzeń powietrzny, który zgina się do ziemi. Agronomowie nazywają to gynoforem. W ten sposób roślina może być chroniona przed upałem lub sezonową suszą. Kiedy gynofor wnika w ziemię, zaczyna szybko rosnąć w dużą cylindryczną fasolę. Zaczynają się już w nim tworzyć różowawe nasiona.

Jest też chufa z orzeszków ziemnych. To ziemisty migdał pochodzący z Afryki. Obecnie aktywnie uprawiana w krajach śródziemnomorskich. Liście są ostre, trójkątne, cała górna część wygląda jak chwast. Roślina może osiągnąć wysokość 80 centymetrów. Rozwija się system korzeniowy i powstają na nim bulwy orzechów. Na jednym krzaku może znajdować się kilkaset bulw. Są małe, ciemnobrązowe, owalne. Po wyschnięciu stają się pomarszczone. Wewnątrz znajduje się biały rdzeń.

Wideo „Korzyści i szkody”

Z filmu dowiesz się o korzyściach i niebezpieczeństwach orzeszków ziemnych.

Rozwój

Ten orzeszek ziemny powinien być uprawiany w odpowiednich warunkach. Wtedy można zebrać dobre żniwa. Wskazane jest, aby wybrać glebę czarną lub piaszczysto-gliniastą, gdzie jest wystarczająca ilość próchnicy, magnezu, wapnia. Orzeszki ziemne nie lubią kwaśnej gleby, więc najpierw musisz dodać do niej wapień. Roślina nie toleruje ciężkich soli w glebie. Przeciw nim trzeba użyć fosfogipsu lub innych leków, które mogą szybko rozłożyć te związki.

Miejsce powinno być wybrane przy dobrym nasłonecznieniu, bez cienia. Grunt powinien być dobrze rozgrzany i przewietrzony. Jeśli wilgoć się zatrzyma, system korzeniowy zacznie gnić, a uprawa może umrzeć.

Nasiona orzeszków ziemnych kiełkują swobodnie w komfortowej temperaturze - 13-14 stopni Celsjusza, lepiej, jeśli osiągnie 20 stopni. Wtedy wzrost jest znacznie szybszy. Roślina może tracić sadzonki nawet przy krótkotrwałym mrozie, jeśli temperatura spadnie do 2-3 stopni poniżej zera. Destrukcyjność mrozu odbija się nie tylko na samej roślinie, ale także na nasionach.Dlatego uprawiając orzeszki ziemne w swoim regionie, musisz wziąć pod uwagę cechy klimatyczne.

Regularne podlewanie jest wymagane w okresie aktywnego kwitnienia rośliny i tworzenia nasion w podziemnej fasoli. Woda nie powinna stagnować, ale gleba powinna być wilgotna. We wrześniu możesz ograniczyć podlewanie.

Aby gynofory szybciej dotarły do ​​ziemi, należy wykonać hilling orzeszków ziemnych. Złe warunki wpływają na spadek odporności roślin na różne choroby – zgnilizna korzeni rozprzestrzenia się szybciej.

Jeśli wiesz, jak rosną orzeszki ziemne, późną jesienią możesz zebrać dobre zbiory orzechów.

Hilling

Najważniejszym krokiem w pielęgnacji orzeszków ziemnych jest sadzonki hilling. Bez tego zmniejsza się objętość plonu.

Hilling odbywa się kilka razy w sezonie. Za pierwszym razem wystarczy podnieść warstwę ziemi o 5-6 centymetrów. Prace ziemne przeprowadza się kilka tygodni po pojawieniu się pierwszych kwiatów na sadzonkach. Następnie procedurę powtarza się po 10 dniach. Nie spiesz się, aby zrobić wszystko za jednym razem. Konieczne jest stopniowe podnoszenie się poziomu gleby i kwitnienie na całej łodydze. W przeciwnym razie tylko górne pagony będą miały czas na rozkwit i znaczna część plonów zostanie utracona.

Żniwny

Zbiór odbywa się jesienią przed nadejściem mrozu. Odbywa się to nie tylko dla wygody, ale także po to, aby nasiona nie zamarzły. W przeciwnym razie w przyszłym roku będziesz musiał kupić nowy materiał do sadzenia.

Krzaki wykopuje się narzędziem ogrodniczym. Ziemia jest strząsana, kłącze z fasolą odcinane i umieszczane w pudełkach lub workach. Tam mogą wyschnąć, ponieważ będzie dostęp do powietrza. Wskazane jest oddzielenie dojrzałych owoców od niedojrzałych. Małe można wyrzucić.

Po wysuszeniu orzeszki ziemne są łuskane i spożywane po ugotowaniu. Nie zaleca się przechowywania orzeszków ziemnych w zimnych i wilgotnych pomieszczeniach, ponieważ fasola może być podatna na pleśń lub trujące grzyby.

Z jednego metra kwadratowej działki można zebrać średnio do 200 gramów orzechów.

Korzyści i szkody

Chufa to źródło wielu przydatnych elementów. Tak więc w składzie tego orzecha znajduje się znaczna ilość magnezu, fosforu, a także wapnia i żelaza. Dodatkowo nasyca organizm ogromną ilością pożytecznego, łatwo przyswajalnego białka. Te ziemiste migdały są doskonałym źródłem oleju tłuszczowego, szeregu witamin z grupy B, kwasu askorbinowego i tokoferolu oraz wielu innych dobroczynnych pierwiastków. Eksperci doszli do wniosku, że osoba dorosła powinna spożywać około dwustu gramów takiej substancji dziennie, aby pokryć zapotrzebowanie organizmu na większość minerałów i innych składników.

Taki produkt spożywczy ma między innymi szereg właściwości leczniczych. Tak więc jego systematyczne stosowanie w pożywieniu pomaga wzmocnić i zwiększyć odporność, korzystnie wpływa na nastrój i zwiększa wydolność.

Orzech Chufa nie ma przeciwwskazań i nie może szkodzić zdrowiu ludzkiemu. Powinieneś jednak powstrzymać się od ich używania, jeśli zdiagnozowano chorobę wątroby. Ze względu na wysoką kaloryczność osobom z nadwagą wskazane jest ograniczenie spożycia tych owoców.

Orzeszki ziemne są bogate w tłuszcze i białka, węglowodanów jest ich znacznie mniej. Nie ma w nim cholesterolu, ponieważ tłuszcze są pochodzenia roślinnego i nie są szkodliwe dla zdrowia. Przydaje się kobietom w ciąży, a także osobom, które nieustannie doświadczają dużej aktywności fizycznej. Orzeszki ziemne zawierają dużo witamin B, E i PP. Witaminy z tych grup pomagają w chorobach stawów, przewodu pokarmowego, układu krążenia i odpornościowego. Produkt pomaga eliminować różne toksyny z organizmu oraz normalizuje przemianę materii.

Lekarze zalecają stosowanie tych orzechów w przypadku problemów z układem sercowo-naczyniowym, z niskim poziomem hemoglobiny we krwi i niedoborem witamin.

W składzie znajduje się również kwas foliowy i askorbinowy, a także wiele pierwiastków śladowych: żelazo, selen, mangan, cynk, sód, wapń, magnez i fosfor.

U wielu osób zdiagnozowano alergię na orzeszki ziemne, a raczej na ich białka. Jeśli masz nadwrażliwość na ten produkt, nie należy go spożywać. W przeciwnym razie nie stanowi zagrożenia dla zdrowia ludzkiego, jeśli przestrzegasz dawkowania, wszystko jest przydatne z umiarem.

Wideo „Rośnie”

Z filmu dowiesz się, jak uprawiać orzeszki ziemne w Twojej okolicy.