Wybór odmiany cytryny: Novogruzinsky, Lizbona, Genua

Cytryna to jeden z najczęstszych owoców cytrusowych. Można go znaleźć częściej niż inne w domach i mieszkaniach zarówno doświadczonych ogrodników, jak i zwykłych obywateli, których przyciągnął ten owoc swoim egzotycznym wyglądem i bezpretensjonalną opieką. Ponadto wielu przyciąga dobroczynne właściwości owoców drzewa cytrynowego i dominuje chęć posiadania niewyczerpanego źródła witamin. Do najpopularniejszych należą cytryna Novogruzinsky, a także odmiany Lizbona i Genua. Rozważmy je bardziej szczegółowo.

Nowogruziński

Odmiana stosunkowo młoda, wyhodowana w połowie ubiegłego wieku w stacji doświadczalnej Sukhum. W Abchazji i Gruzji cytryna Nowogruziński była jednym z najlepszych gatunków hodowlanych pod względem wydajności i cech smakowych owoców.

Opis

Lemon Novogruzinsky jest uważany za giganta wśród swoich „braci”, ponieważ wysokość drzewa może wynosić do 2 metrów (a często nawet więcej). W naturze dorasta do 5 metrów wysokości.

W domu drzewo ma piękną rozłożystą koronę z wieloma kolcami na pniu i gałęziach (patrz zdjęcie przykładowej młodej rośliny). W związku z tym w młodości pożądane jest formowanie korony. Liście są jasnozielone, gładkie i wydłużone (długość średnio 12 cm, szerokość do 5 cm), mają przyjemny delikatny zapach.

Novogruzinsky uwielbia światło słoneczne, dlatego można go umieścić na południowych oknach, lekko zacieniając, chroniąc roślinę przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.

Kwitnie dużymi białymi kwiatami z lekkim fioletowym odcieniem. Warto zauważyć, że kwitnienie rozpoczyna się później niż inne gatunki o 1-2 lata. Owoce mogą być okrągłe lub wydłużone, owalne, o wadze do 150 g, o cienkiej, błyszczącej skórce (do 5 mm) o jasnożółtym odcieniu i miąższu o przyjemnym smaku.

Zalety odmiany

Novogruzinsky może kwitnąć i owocować 2-3 razy w roku (odmiana remontowana). Jeśli drzewo jest dobrze monitorowane, technologia rolnicza jest przeprowadzana na czas i prawidłowo, wówczas z jednego drzewa cytrynowego można zebrać 100-200 cytryn rocznie. Ponadto są praktycznie bez pestek.

Odmiana została wyhodowana dla regionów południowych, ale doskonale dostosowuje się do cięższych warunków średnich szerokości geograficznych i nie odczuwa dyskomfortu, osiedlając się w każdym moskiewskim mieszkaniu.

Ze względu na swoje naturalne piękno stosunkowo wysokie drzewa tego gatunku są często używane we wnętrzach biur, domów wakacyjnych lub sanatoriów: w końcu rozłożysta wysoka roślina z wieloma jasnymi owocami zawsze może korzystnie ozdobić każde pomieszczenie.

Nowogruziński jest uważany za jeden z najbardziej niewymagających warunków uprawy, dlatego jest bardzo popularny wśród miłośników egzotycznych roślin.

Lizbona

Ojczyzną cytryny lizbońskiej (a w Afryce Północnej nazywanej także „Portugalia”) jest Portugalia, z której w 1824 r. przybyła do Australii, gdzie zyskała dalszy rozwój i sławę. Ale pierwszy opis został przeprowadzony w Massachusetts w 1843 roku. W kręgach zawodowych przodkiem tej hybrydy jest gatunek „Gallego”.

Opis

Lemon Lisbon to szybko rosnące, dość wysokie drzewo, dorastające średnio do 1,6 m, a niektóre okazy nawet do 2 m.

Ma gęstą koronę z mocnymi, mocnymi gałęziami z wieloma cierniami. Liść jest szeroki, wydłużony, z charakterystycznym szpiczastym końcem. Drzewa mają przyjemny, mocny, cytrynowy zapach.

Do stabilnego wzrostu i rozwoju wymaga stałego jasnego światła, dlatego drzewo należy umieścić w pobliżu południowych okien, jednak roślinę należy chronić przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, unikając oparzeń liści.

Lizbona kwitnie wcześnie - kwiaty pojawiają się już w 3 roku wzrostu. Już od 5 lat można zbierać do 60 okazów rocznie, przy czym są one dość ciężkie - po 150 g, a niektóre mogą ważyć do 500 g. Owoce są koloru żółtego, mają klasyczny owalny kształt z lekko ściętym wierzchołkiem i mała depresja (na zdjęciu ).

Skórka gruba, do 7 mm, o gładkiej, lekko żebrowanej powierzchni. Miąższ ma przyjemny kwaśny smak.

Zalety odmiany

Podobnie jak Novogruzinsky, Lizbona jest odmianą powtarzającą się i owocuje kilka razy w roku, co bardzo cieszy właścicieli tego drzewa. Ponadto owoce są uważane za jednego z liderów pod względem jakości i walorów smakowych owoców.

Lizbona stała się jedną z najbardziej odpornych hybryd cytrynowych. Z równym powodzeniem toleruje upały, suszę i niskie temperatury. Dodatkowo dobrze dopasowuje się do suchego powietrza w mieszkaniu.

Przy odpowiedniej pielęgnacji i odpowiednim miejscu do wzrostu drzewa Lizbona podziękuje Ci regularnym owocowaniem.

Genua

Pochodzi z Genui we Włoszech, wyemigrował do Kalifornii w 1875 i na Florydę (USA) w 1881, gdzie stał się bardzo popularny. Ze Stanów Zjednoczonych hybryda ta dotarła do Ameryki Południowej i dalej do Indii. Hodowcy uważają, że jest to późna hybryda odmiany „Eureka”.

Opis

Genua to drzewo karłowate, które dorasta do maksymalnie 1,3 m. Charakterystyczną cechą tego gatunku jest to, że nie ma cierni lub jest ich bardzo mało. (widać to wyraźnie na zdjęciu). Pokrywa liściasta jest gęsta, z dużymi, zielonymi, jajowatymi liśćmi o szerokim, wydłużonym kształcie, do 12 cm długości i do 7 cm szerokości.

Genua to cytryna, która kocha słońce i powinna być umieszczana na południowych lub południowo-wschodnich oknach, ale zacieniona przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.

Zaczyna kwitnąć w wieku 2-3 lat, owocuje w wieku 4-5 lat. Warto dodać, że owoce są średniej wielkości – ich waga nie przekracza średnio 100-120 g. Kształt jest tradycyjny dla cytryn, lekko wydłużony z gładką, szorstką zielonkawo-żółtą skórką i aromatyczny, kwaskowaty, ale smaczny miazga. W wieku 4 lat na drzewie rośnie średnio 50 owoców.

Zalety odmiany

Podobnie jak wszystkie powyższe odmiany, Genua to cytryna, która kwitnie i owocuje kilka razy w roku. Charakterystyczną cechą jest jego odporność na niekorzystne warunki, a także zwiększona wydajność. Przy odpowiedniej pielęgnacji z jednego drzewa można zebrać do 180 owoców rocznie. Jednocześnie owoce są wysoko cenione ze względu na ich walory smakowe. Łącznie ze skórką – jest jadalna w Genui i nie ma goryczy, jak u większości innych gatunków.

Hodowcy wyhodowali wiele różnych mieszańców cytryny, ale w większości wymagają one takiej samej opieki z niewielkimi odmianami. Głównym wymaganiem tego typu roślin jest obfite nasłonecznienie, dlatego doniczki powinny być umieszczone od południowej strony domu lub mieszkania. Jednak większość odmian cytryny nie toleruje bezpośredniego światła słonecznego, dlatego rośliny muszą być zacienione.

Planując zakup drzewa cytrynowego, zapoznaj się z opisem gatunku i mieszańców, zobacz informacje o tym, jak dbać o roślinę przez cały rok, w tym:

• czas i liczba podlewania;
• kiedy i jak przycinać;
• karmienie i nawożenie;
• przyczyny możliwych chorób i metody ich leczenia;
• metody hodowlane.

I dopiero po przestudiowaniu wszystkich subtelności i niuansów wybierz hybrydę, która najlepiej pasuje do warunków w Twoim mieszkaniu lub domu. Zależy to od właściwego wyboru sposobu rozwoju drzewa, a jego plon jest głównym celem każdego ogrodnika.

Domowy film o pielęgnacji cytryn

Ten film pokaże Ci, jak dbać o odmiany cytryny w domu.