Drzewo persymony w rosyjskim ogrodnictwie: porady i wskazówki dotyczące uprawy

Obszar dystrybucji

Ze względu na słodki smak i wygląd w naszym kraju persimmon nazywano drzewem pomidorowym. Na świecie rosną setki jego gatunków. Drzewo rośnie i owocuje nawet przez 500 lat!

W naturze persimmon nadal występuje w górzystych regionach Indochin, ale jej zasięg występuje w krajach o klimacie subtropikalnym. Drzewo nie lubi zbyt mroźnych zim i zbyt gorących lat. Spadek temperatury do -18°C może być szkodliwy dla rośliny.

Zaczęli uprawiać persimmon w Mandżurii, skąd stopniowo rozszerzyła się na Południowo-Wschodnią i Południową Azję. Dziś roślina jest uprawiana w następujących krajach:

• Włochy;
• Hiszpania;
• Indyk;
• Iran;
• Brazylia;
• Meksyk;
• Nowa Zelandia;
• Japonia.

W naszym kraju persimmon zakorzeniła się w regionach Kuban i Krasnodar, a także na Kaukazie. Dzięki odpornym na mróz odmianom hodowanym przez rosyjskich hodowców (wytrzymują temperatury do -20 ° C) kultura rozprzestrzeniła się w regionie Rostowa. Na rosyjskich półkach pojawiają się owoce uprawiane w Abchazji i Osetii, na Krymie i Gruzji.

Ogólna charakterystyka rośliny

Należy do rodzaju Ebony, którego drewno jest niezwykle cenne w przemyśle meblarskim. Persymony zwykle rosną na drzewach przypominających jabłoń, ale w chłodniejszych obszarach rosną krzewy uprawne, które pomagają roślinie walczyć z przemarzaniem. Średnia wysokość drzewa waha się od 6 do 10 m, niektórzy przedstawiciele sięgają nawet 20 m.

Portret botaniczny

Oto opis kultury:

1. Pień jest cienki, pokryty spękaną ciemnoszarą korą, często zakrzywioną.
2. Korona jest szeroka, z postrzępionymi brzegami.
3. Gałęzie są gęsto rozgałęzione, rosnące pod stromym kątem.
4. Liście skórzaste, owalne, wydłużone, dorastające do 15 cm, czubki liści spiczaste.

Kwitnienie i zapylanie

Jako roślina dwupienna drzewo jest zdolne do łączenia kwiatów obu płci. Kwiatostany pachowe, małe, składają się z kielicha utworzonego z czterech płatów. Kwiatostany zwieńczone są żółtymi i jasnozielonymi dzwoneczkami.

Istnieje zewnętrzna różnica między płciami:

• osobniki żeńskie znajdują się w izolacji od siebie;
• mężczyźni są zbierani w rzadkie frędzle.

Kwitnienie rozpoczyna się na początku kwietnia i trwa do czerwca. Owady biorą udział w zapylaniu. Jeśli zostaną znalezione jajniki uformowane bez zapylenia, nie zawierają one nasion.

Terminy dojrzewania i owocowania

Owoce w pełni dojrzewają późną jesienią (w niektórych odmianach pod koniec zimy). W tym momencie miąższ jest miękki i słodki, a skórka cienka. W środku owocu znajdują się nasiona - od 1 do 10 szt.

Hodowcy roślin rozprowadzili odmiany persimmon według następującej klasyfikacji:

• wcześnie (dojrzewają we wrześniu-październiku);
• średni (październik-listopad);
• późno (listopad-grudzień).

Walory handlowe i smakowe owoców

Ze względu na delikatny smak i słodycz persimmon jest często nazywana śliwką daktylową, a ze względu na swój wygląd nazywana jest słonecznym owocem.

Dojrzała skórka ma kolor jasnopomarańczowy, czerwony lub brązowy, czasami powierzchnia pokryta jest kontrastowymi plamkami. Zewnętrznie owoce są podobne do pomidorów.

Charakterystyka owoców:

• rozmiar: 2–12 cm;
• waga: 10-100g;
• kształt: jajowaty, spłaszczony lub kulisty.

Właściwości smakowe owoców uprawianych na różnych obszarach mogą się znacznie różnić. Na smak ma wpływ rodzaj gleby, wilgotność i temperatura.

Zbiór i przechowywanie upraw

Dojrzałe owoce są usuwane ręcznie, lekko przewijając persimmon na łodydze, ostrożnie składany do pojemnika. Biorąc pod uwagę delikatną cienką skórkę, z owocami należy obchodzić się ostrożnie. Zbiór jest porządkowany, usuwając chore lub złamane okazy.

Oprócz świeżego spożycia ze słonecznych owoców robi się dżem z dżemem, przygotowuje suszone owoce i zamraża na zimę.

Do przechowywania kolekcji wymagane jest chłodne pomieszczenie. W temperaturze zerowej owoce można przechowywać przez 3 miesiące, w temperaturze pokojowej - nie dłużej niż tydzień. Lepiej przechowywać w specjalnych pudełkach z przegródkami. Podczas przechowywania plon jest okresowo sprawdzany pod kątem uszkodzeń.

Popularny w rosyjskich gatunkach i odmianach ogrodniczych

Chociaż drzewo jest szeroko rozpowszechnione na wolności w ciepłych regionach, stosunkowo niedawno wyhodowane odmiany odporne na mróz rozszerzyły granice, przenosząc zasięg persimmon na południe Rosji. Oto krótki opis mieszańców, z których zaleca się wybrać odpowiednią odmianę na letnią rezydencję.

Wschodni

Przyjechała do nas z Japonii i Azji. Wytrzymuje zimno do -9°C, drzewo dorasta do 12 m. Owoce są masywne, niektóre ważą 400 g. Istnieją odmiany o jasnym, pomarańczowym lub czekoladowym sercu.

Kaukaski

Masowo rośnie w Japonii, na Krymie, w basenie Morza Śródziemnego i na Kaukazie. Drzewo o szerokiej koronie dorasta do 18 m. Plony są obfite. Owoce są drobne, zaokrąglone, jasnożółte, do 2 cm średnicy, twarde nasiona. Nie posiada odmian, służy jako podkładka. Uwielbia światło, rośnie na każdej glebie. Normalnie toleruje mróz do -15 ° C.

Wirginia

Importowane z Ameryki Północnej. Drzewa o wysokości 15 m. Owoce o jajowatej geometrii, do 6 cm, kolor żółty lub pomarańczowy, są odmiany o jasnozielonej skórce i ciemnobrązowej grubości, pachnące rumem. Wytrzymuje mrozy do -20 ° C.

Rosjanka

Uzyskiwany w Nikitskim Ogrodzie Botanicznym, został opracowany tylko z myślą o klimacie domowym. Uprawiana w domu wymaga starannej pielęgnacji - przycinania i formowania. Owoce są średniej wielkości i mają krótki okres przydatności do spożycia. Na otwartym polu Rosjanka dobrze się zakorzenia i rośnie od regionu moskiewskiego po Krym.

Nikitska burgund

Pozyskiwany z sadzonek odmiany Rossiyanka. Jest to roślina średnio wysoka. Owoce masywne, okrągłe o wadze 130–160 g. Skórka twarda, czerwonopomarańczowa, ciemniejąca po dojrzeniu. Rdzeń jest cierpki, po przechowywaniu staje się słodszy. Owocuje corocznie, dojrzewa późną jesienią. Z 6-letniego drzewa można usunąć do 50 kg owoców. Wytrzymuje zimno do -30°C. Przechowywane do Nowego Roku. Pień dorasta do 5 m. Przez pierwsze 2-3 lata po posadzeniu drzewo jest owijane z zimna.

Królewiątko

Tak nazywa się kilka odmian persimmon o podobnych właściwościach. Wszystkie owoce są słodkie, miąższ bez efektu ściągającego, owalny kształt, czasem przypominający serce.Kolor skóry jest brązowy, choć istnieje odmiana żółta (Honey Beetle).

Aksamit

Inna nazwa to mabolo. Piękna prezentacja - skórka z aksamitnym włosiem. Niedojrzałe owoce są brązowe, po dojrzeniu stają się czerwone. Gęsty różowy, soczysty, słodki, lekko serowy. Waga - od 100 do 500 g. Nieprzyjemny zapach eliminuje się usuwając skórkę i umieszczając plon w zamrażarce na 4-5 godzin. Drzewo dorasta do 20 m, jest często wykorzystywane jako element aranżacji krajobrazu.

Czekolada

Inne imię to Zenjiaru. Przepyszny smak, okrągłe owoce, pomarańczowa skórka, brązowy miąższ (im ciemniejszy kolor, tym smaczniejszy owoc). Dojrzewanie staje się bardziej miękkie i słodsze. Cierpkość jest nieobecna.

Bycze serce

Samozapylone. Pień o szerokiej, gęstej koronie, średniej wysokości. Owoce są masywne, ważą do 250 g. Kolor owoców ciemnopomarańczowy. Miąższ jasnopomarańczowy, soczysty, smaczny. Skórka jest twarda, dzięki czemu odmiana jest łatwa w transporcie na duże odległości. Nie boi się 25-stopniowych mrozów. Potrzebuje żyznych gleb, regularnego podlewania, ochrony przed przeciągami.

Góra

Dzika persymona kaukaska, znana również jako letus i dzika daktyl, rośnie w górskich lasach liściastych Kaukazu wzdłuż wąwozów. Drzewo dorasta do 30 m, średnica pnia do 45 cm, plony są obfite i roczne, z drzewa usuwa się do 200 kg. Owoce są małe, w postaci kulek o średnicy 0,8-1,6 cm. Niedojrzałe - zielone, a następnie żółte. Po dojrzeniu - brązowo-czarny. Rdzeń jest mięsisty. Dojrzewają w październiku-listopadzie. Wewnątrz owocu znajduje się od 4 do 10 nasion.

Wideo „Sadzenie sadzonki persimmon”

Ten film wyjaśnia, jak wybrać i posadzić sadzonkę persimmon.

Cechy uprawy persimmon na otwartym polu

Persimmon na otwartym terenie lepiej się zakorzenia, jeśli wybierzesz do sadzenia:

• obszary dobrze oświetlone, chronione przed przeciągami;
• działki na wzgórzach, gdzie sadzonki nie są zagrożone wiosenno-jesiennymi powodziami.

Oświetlenie i temperatura

Z zastrzeżeniem standardów agrotechnicznych pierwsze kwiatostany pojawiają się wraz z nadejściem ciepła. Owoce przelewa się i dojrzewają do połowy jesieni, wytrzymując pierwsze przymrozki. Jeśli uprawa jest uprawiana w regionach północnych, wymagana będzie ochrona przed mrozem i wiosenną debatą.

Młode sadzonki w okresie wegetacji wymagają rozproszonego światła przez co najmniej 10 godzin dziennie. Przy pochmurnej pogodzie i krótkich godzinach dziennych konieczne jest zorganizowanie dodatkowego oświetlenia.

Optymalna temperatura wzrostu persimmon wynosi 24–25 ° C.

Wymagania dotyczące miejsca wzrostu i gleby

Skład i rodzaj gleby nie są decydujące. Wręcz przeciwnie, nadmiar materii organicznej często prowadzi do zrzucenia powstałego jajnika.

Podstawowe wymagania dotyczące miejsca wzrostu:

• wystarczająca ilość wilgoci i powietrza dla korzeni;
• w glebie nie ma zanieczyszczeń solnych;
• organizowane jest obfite podlewanie.

Na suchych glebach jakość plonów jest obniżona, liście i jajniki opadają zbyt wcześnie.

Selekcja i sadzenie sadzonek

Do sadzenia zaleca się wybierać odmiany, które nie wymagają zapylenia. W specjalistycznym sklepie lub na rynku, kupując sadzonki, przestrzegaj następujących wymagań:

• drewno ma dojrzały brązowawy kolor;
• górna nerka już się uformowała.

Nie rób zakupów do 22 października, ponieważ sezon wegetacyjny rośliny jeszcze się nie zakończył.

W regionach północnych sadzenie odbywa się wczesną wiosną, kiedy gleba nagrzewa się do 14 ° C. W regionach południowych można ją sadzić jesienią, a nawet zimą, ale nie na zamarzniętym gruncie. Jeśli posadzi się kilka okazów, są one oddzielone od siebie w odległości 4 m.

Lądowanie jest zorganizowane według następującego schematu:

1. Wykop doły o głębokości 70 cm.
2. Na 20 cm dno pokryte jest łamaną cegłą lub żwirem, następnie wzbogacone humusem z domieszką 200 g nitroammofoski.
3. W środek otworu wbija się kołek w celu podparcia, tworzy się kopiec ziemi i umieszcza sadzonkę, przykrywając ją ziemią.Szyjka korzeniowa pozostaje na poziomie powierzchni.
4. W okręgu o promieniu 70 cm powstaje ziemny wał, który zatrzymuje wilgoć.
5. Podlewanie odbywa się (30 litrów wody o temperaturze 20 ° C). Gdy wilgoć zostanie wchłonięta, sadzonka jest przymocowana do kołka podtrzymującego.
6. Ściółkuj ziemię wokół pnia słomą lub trocinami.

Tryby nawadniania i karmienia

W ciepłym sezonie podlewanie jest obfite, z zimną przystawką - umiarkowaną. Pod koniec sierpnia kultura jest karmiona nawozem potasowym, aby pędy szybciej dojrzewały.

Przycinanie i szczypanie

Przycinanie sanitarne przeprowadza się w razie potrzeby, pozbywając się chorych lub niepotrzebnych gałęzi. Kultura wymaga gałęzi szkieletowych, więc przycinanie pędów odbywa się na wysokości 90 cm od szyjki korzeniowej. Powinno powstać do 5 gałęzi.

Szczepienia będą potrzebne, jeśli odmiana jest złej jakości lub drzewo wyrosło z kości.

Zasady zimowania

Zimą roślina preferuje niższą temperaturę. Jednak przez pierwsze 3-4 lata sadzonki potrzebują schronienia przed zimnem. Aby to zrobić, są posypane kopcem ziemi, pokrywającym miejsce szczepienia. Wraz ze spadkiem temperatury schronienie wzmacnia się:

• pień jest owinięty agrowłóknem lub papierem;
• zrób „chatę” z gałęzi, łodyg kukurydzy itp.

Choroby i szkodniki, sposoby radzenia sobie z nimi

Domowe persymony w doniczkach są często dotknięte przez mączniaka prawdziwego. Aby tego uniknąć, zaleca się częstsze przewietrzanie kultury poprzez wystawienie jej na świeże powietrze.

Posadzona w ogrodzie ta ciepłolubna roślina może chorować na korzenie lub szarą zgniliznę. W celu zapobiegania i zwalczania choroby stosuje się fungicydy „Topsin” lub „Impact”.

Jeśli kultura rośnie w niesprzyjających warunkach lub nie są przestrzegane zasady techniki rolniczej, gałęzie i młode pędy są atakowane przez raka bakteryjnego. W rezultacie kultura umiera.

W celu zwalczania parcha i fusarium persimmon spryskuje się płynem Bordeaux i traktuje "Fitosporyną".

Gdy na drzewie pojawiają się kleszcze i łuski (są niebezpieczne, ponieważ czerpią sok z liści i pędów), do walki stosuje się środki owadobójcze lub preparaty biologiczne, takie jak „Boverin” lub „Gaupsin”.

Uprawa persimmon jest obarczona pewnymi trudnościami, ale nie powinieneś się ich bać. Po osiągnięciu sukcesu nie tylko staniesz się właścicielem „śliwki bogów”, ale także wiosną udekorujesz ogród słonecznymi pomarańczowymi owocami.